Tagalog 1905

Zarma

Lamentations

5

1Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
1 Ya Rabbi, ma fongu nda haŋ kaŋ du iri. Ma guna ka di iri haawo.
2Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
2 I n'iri tubey ta ka no yawey se, K'iri windey mo no laabu fo boroyaŋ se.
3Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
3 Iri ya alatuumiyaŋ no, iri sinda baaba, Iri nyaŋey mo kurnyey bu.
4Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
4 Iri go g'iri haŋyaŋ harey day da nzarfu. Iri tuuri, kala hay boŋ no iri ga du a.
5Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
5 Borey kaŋ n'iri gaaray n'iri ce kondo ŋwa. Iri farga, i si g'iri no fulanzamay mo.
6Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
6 Iri na kambe salle Misirancey da Assiriyancey gaa, Zama iri ma du ŋwaari kaŋ ga wasa iri se.
7Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
7 Iri baabey na zunubi te, i si no mo, Kal iri m'i taaley alhakko sambu.
8Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
8 Bannyayaŋ go g'iri may, Iri sinda boro kulu kaŋ g'iri faaba i kambe ra.
9Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
9 Iri fundey kataru no iri goono ga du ŋwaari nd'a, Saajo ra borey takuba sabbay se.
10Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
10 Iri kuurey koroŋ sanda feema cine, Haray dunga korno sabbay se.
11Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
11 I na wayborey sara Sihiyona ra, Da wandiyey mo Yahuda kwaarey ra.
12Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
12 I na mayraykoyey sarku i kambey gaa, I mana arkusey beerandi mo.
13Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
13 Sahãkooney na hinji sambu ka duru, Zankey go ga kati tuuri jaraw cire.
14Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
14 Arkusey ban faada meyey ra, Arwasey mo fay da dooni teeyaŋ.
15Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
15 Iri biney farhã ban, Iri gaani kulu bare ka ciya bu baray.
16Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
16 Koytaray fuula fun iri boŋey gaa ka kaŋ. Kaari iri sohõ! Zama iri na zunubi te.
17Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
17 Woodin se no iri biney yangala, Woodin se mo no iri moy te kusa-kusa.
18Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
18 Sihiyona tondo ciya kurmu. Zoŋoyaŋ go ga bar-bare noodin.
19Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
19 Nin ya Rabbi, ni go no hal abada. Ni karga go no zamana ka koy zamana.
20Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
20 Ifo no ka naŋ ni ga dinya iri gaa duumi? Ifo se no ni n'iri furu banda za gayyaŋ?
21Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
21 Ya Rabbi, m'iri ye ni do haray. Iri mo, iri ga bare ka ye ka kaa. M'iri jirbey tajandi sanda doŋ waney cine.
22Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
22 Da manti ni n'iri furu parkatak no, Ka futu iri gaa gumo mo.