1Mapalad ang bawa't isa na natatakot sa Panginoon, na lumalakad sa kaniyang mga daan.
1 Zijiyaŋ dooni no. Albarkante no boro kulu kaŋ ga humburu Rabbi, Boro kaŋ ga dira a fondey ra.
2Sapagka't iyong kakanin ang gawa ng iyong mga kamay: magiging maginhawa ka, at ikabubuti mo.
2 Ni ga ni kambe goyey nafa ŋwa, Ni ga ciya albarkante, ni ga ciya arzakante mo.
3Ang asawa mo'y magiging parang mabungang puno ng ubas, sa mga pinakaloob ng iyong bahay: ang mga anak mo'y parang mga puno ng olibo, sa palibot ng iyong dulang.
3 Ni wando ga ciya reyzin* nya kaŋ ga hay ni windo ra jina haray, Ni izey mo sanda zeytun* tilamanteyaŋ no ni taablo windanta.
4Narito, na ganito nawa pagpalain ang tao, na natatakot sa Panginoon.
4 Guna, boro kaŋ ga humburu Rabbi, Yaadin cine no a ga du albarka nd'a.
5Pagpapalain ka ng Panginoon mula sa Sion: at iyong makikita ang buti ng Jerusalem sa lahat na kaarawan ng iyong buhay.
5 Rabbi ga ni albarkandi nda albarka kaŋ ga fun Sihiyona ra, Ni ma di Urusalima albarka mo ni fundi jirbey kulu ra.
6Oo, iyong makikita ang mga anak ng iyong mga anak. Kapayapaan nawa'y suma Israel.
6 Oho, ni ma di ni haamey. Laakal kanay ma bara Israyla gaa!