1Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?
1 Asaf baytu fo no. Ya Irikoy, ifo se no ni n'iri furu hal abada? Ifo se mo no ni futa goono ga te dullu ni kuray nango feejey se?
2Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; at ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.
2 Ma fongu ni jama kaŋ ni day za doŋ, Wo kaŋ ni fansa* zama a ma ciya ni wane dumo. Ma fongu Sihiyona tondo mo, kaŋ ra ni goro.
3Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.
3 Ma ni ce dagu, Ma miila ka koy kurmey kaŋ yaŋ ga duumi do haray. Ibare na hay kulu sara Nangu Hananta ra.
4Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.
4 Ni gaabakasiney na yooje beeri te ni marga nango bindo ra, I na ngey liiliwaley sinji i ma ciya alaama.
5Sila'y tila mga tao na nangagtaas ng mga palakol sa mga kakahuyan.
5 I ga hima boro kaŋ ga deesi sambu saaji ra tuuri-nyayaŋ gaa.
6At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.
6 Sohõ mo a jabuyaŋ goyey kulu, I go g'i bagu-bagu nda deesi nda ndarka.
7Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.
7 I na danji daŋ ni Nangu Hananta gaa k'a kulu ton, I na ni maa goray nango ziibandi.
8Kanilang sinabi sa kanilang puso, ating gibaing paminsan: kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.
8 I biney ra no i ne: «Iri m'i may da kankami care banda!» Laabo ra nangu kulu kaŋ borey ga kubay da Irikoy, I n'i ton.
9Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; at wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.
9 Iri si ga di iri alaamey, annabi mo si no koyne, Iri game ra mo sinda boro kaŋ ga bay hala waati fo no.
10Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?
10 Ya Irikoy, waati fo no yanjekaarey ga ni kaynayaŋ naŋ? Ibare ga soobay ka donda ni maa hal abada no?
11Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.
11 Ifo se no ni goono ga ni kambe kaa, Kaŋ ga ti ni kambe ŋwaaro? Ma ni kamba kaa ni ganda gaa k'i ŋwa.
12Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, na nagliligtas sa gitna ng lupa.
12 Kulu nda yaadin, Irikoy ya ay Bonkoono no za doŋ, Faaba goy teeko mo no laabo bindo ra.
13Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.
13 Nin no, ni gaabo no ni na teeko fay-fay d'a. Nin no ka teeku ham beerey boŋey bagu-bagu.
14Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.
14 Nin no ka Lebiyatan* boŋey bagu-bagu, Nin no k'a nooyandi a ma ciya ŋwaari saaji ra gorokoy se.
15Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.
15 Nin no ka hari-mo da hari zurey zortandi, Nin no ka naŋ isayaŋ ma koogu.
16Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: iyong inihanda ang liwanag at ang araw.
16 Zaari ni wane no, cin mo ni wane no, Nin no ka annura nda wayna soola.
17Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: iyong ginawa ang taginit at taginaw.
17 Nin no ka ndunnya me hirrey kulu sinji, Nin no ka kaydiya nda jaw mo te.
18Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, at nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.
18 Ya Rabbi, ma fongu woone gaa: ibara na ni maa sara, Dumo kaŋ sinda carmay donda ni maa.
19Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.
19 Ma si ni koloŋa fundo no ganji ham se, Ma si dinya ni taabi hankwa fundo hal abada.
20Magkaroong pitagan ka sa tipan: sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.
20 Ma sappa guna, zama ndunnya kubay nangey ga to no da toonye nangorayyaŋ.
21Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.
21 Ma si naŋ borey kaŋ yaŋ i kankam ma ye ka kaa haawi ra. Ma naŋ alfukaaru nda moori ra gorokoy ma ni maa sifa.
22Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.
22 Ya Irikoy, ma tun ka ni sanno hanse. Ma fongu mate kaŋ cine boro kaŋ sinda carmay goono ga ni wow zaari me-a-me.
23Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.
23 Ma si dinya ni yanjekaarey jinda, Borey kaŋ yaŋ tun ka gaaba nda nin, I kosongo go ga ziji ka tonton duumi.