Tagalog 1905

Turkish

Job

21

1Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; at ito'y maging inyong mga kaaliwan.
2‹‹Sözümü dikkatle dinleyin,Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
3Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.
3Bırakın ben de konuşayım,Ben konuştuktan sonra alay edin.
4Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?
4‹‹Yakınmam insana mı karşı?Niçin sabırsızlanmayayım?
5Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,
5Bana bakın da şaşın,Elinizi ağzınıza koyun.
6Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, at kikilabutan ang humahawak sa aking laman.
6Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor,Bedenimi titreme alıyor.
7Bakit nabubuhay ang masama, nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?
7Kötüler niçin yaşıyor,Yaşlandıkça güçleri artıyor?
8Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, at ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.
8Çocukları sapasağlam çevrelerinde,Soyları gözlerinin önünde.
9Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.
9Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak,Tanrının sopası onlara dokunmuyor.
10Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.
10Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz,İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
11Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,
11Çocuklarını sürü gibi salıverirler,Yavruları oynaşır.
12Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, at nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.
12Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler,Ney sesiyle eğlenirler.
13Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol.
13Ömürlerini bolluk içinde geçirir,Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.
14At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.
14Tanrıya, ‹Bizden uzak dur!› derler,‹Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
15Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?
15Her Şeye Gücü Yeten kim ki, Ona kulluk edelim?Ne kazancımız olur Ona dua etsek?›
16Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: ang payo ng masama ay malayo sa akin.
16Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil.Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
17Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?
17‹‹Kaç kez kötülerin kandili söndü,Başlarına felaket geldi,Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
18Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?
18Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi,Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
19Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.
19‹Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir› diyorsunuz,Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
20Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, at uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.
20Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler,Her Şeye Gücü Yetenin gazabını içsinler.
21Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?
21Çünkü sayılı ayları sona erinceGeride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
22May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.
22‹‹En yüksektekileri bile yargılayan TanrıyaKim akıl öğretebilir?
23Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, palibhasa't walang bahala at tahimik:
23Biri gücünün doruğunda ölür,Büsbütün rahat ve kaygısız.
24Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, at ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.
24Bedeni iyi beslenmiş,İlikleri dolu.
25At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.
25Ötekiyse acı içinde ölür,İyilik nedir hiç tatmamıştır.
26Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.
26Toprakta birlikte yatarlar,Üzerlerini kurt kaplar.
27Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, at ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.
27‹‹Bakın, düşüncelerinizi,Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
28Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?
28‹Büyük adamın evi nerede?› diyorsunuz,‹Kötülerin çadırları nerede?›
29Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?
29Yolculara hiç sormadınız mı?Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
30Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?
30Felaket günü kötü insan esirgenir,Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
31Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?
31Kim davranışını onun yüzüne vurur?Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
32Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, at magbabantay ang mga tao sa libingan.
32Mezarlığa taşınır,Kabri başında nöbet tutulur.
33Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, at lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.
33Vadi toprağı tatlı gelir ona,Herkes ardından gider,Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
34Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?
34‹‹Boş laflarla beni nasıl avutursunuz?Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.››