¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

¹Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

²Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?

²‹‹Ne zamana dek böyle konuşacaksın?Sözlerin sert rüzgar gibi.

³Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?

³Tanrı adaleti saptırır mı,Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

⁴Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:

⁴Oğulların ona karşı günah işlediyse,İsyanlarının cezasını vermiştir.

⁵Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;

⁵Ama sen gayretle Tanrıyı arar,Her Şeye Gücü Yetene yalvarırsan,

⁶Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.

⁶Temiz ve doğruysan,O şimdi bile senin için kolları sıvayıpSeni hak ettiğin yere geri getirecektir.

⁷At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.

⁷Başlangıcın küçük olsa da,Sonun büyük olacak.

⁸Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:

⁸‹‹Lütfen, önceki kuşaklara sor,Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

⁹(Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino:)

⁹Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz,Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

¹⁰Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?

¹⁰Onlar sana anlatıp öğretmeyecek,İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

¹¹Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?

¹¹‹‹Bataklık olmayan yerde kamış biter mi?Susuz yerde saz büyür mü?

¹²Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.

¹²Henüz yeşilken, kesilmeden,Otlardan önce kururlar.

¹³Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:

¹³Tanrıyı unutan herkesin sonu böyledir,Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

¹⁴Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.

¹⁴Onun güvendiği şey kırılır,Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

¹⁵Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.

¹⁵Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker,Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

¹⁶Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.

¹⁶Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır,Dalları bahçenin üzerinden aşar;

¹⁷Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.

¹⁷Kökleri taş yığınına sarılır,Çakılların arasında yer aranır.

¹⁸Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.

¹⁸Ama yerinden sökülürse,Yeri, ‹Seni hiç görmedim› diyerek onu yadsır.

¹⁹Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.

¹⁹İşte sevinci böyle son bulur,Yerinde başka bitkiler biter.

²⁰Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.

²⁰‹‹Tanrı kusursuz insanı reddetmez,Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

²¹Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.

²¹O senin ağzını yine gülüşle,Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

²²Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.

²²Düşmanlarını utanç kaplayacak,Kötülerin çadırı yok olacaktır.››