¹Ang mangmang ay nagsabi sa kaniyang puso, walang Dios: sila'y nangapapahamak, sila'y nagsigawa ng kasuklamsuklam na mga gawa; walang gumagawa ng mabuti,

¹Akılsız içinden, ‹‹Tanrı yok!›› der.İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,İyilik eden yok.

²Tinutunghan ng Panginoon ang mga anak ng mga tao mula sa langit, upang tingnan, kung may sinomang nakakaunawa, na hinahanap ng Dios.

²RAB göklerden bakar oldu insanlara,Akıllı, Tanrıyı arayan biri var mı diye.

³Silang lahat ay nagsihiwalay; sila'y magkakasama na naging kahalayhalay; walang gumagawa ng mabuti, wala, wala kahit isa.

³Hepsi saptı,Tümü yozlaştı,İyilik eden yok,Bir kişi bile!

⁴Wala bang kaalaman ang lahat na manggagawa ng kasamaan? na siyang nagsisikain sa aking bayan na tila nagsisikain ng tinapay, at hindi nagsisitawag sa Panginoon.

⁴Suç işleyenlerin hiçbiri görmüyor mu?Halkımı ekmek yer gibi yiyor,RABbe yakarmıyorlar.

⁵Doo'y nangapasa malaking katakutan sila: sapagka't ang Dios ay nasa lahi ng matuwid.

⁵Dehşete düşecekler yeryüzünde,Çünkü Tanrı doğruların yanındadır.

⁶Inyong inilalagay sa kahihiyan ang payo ng dukha, sapagka't ang Panginoon ang kaniyang kanlungan.

⁶Mazlumun tasarılarını boşa çıkarırdınız,Ama RAB onun sığınağıdır.

⁷Oh kung ang kaligtasan ng Israel ay nanggagaling sa Sion! Kung ibabalik ng Panginoon ang nangabihag ng kaniyang bayan, magagalak nga ang Jacob, at masasayahan ang Israel.

⁷Keşke İsrail'in kurtuluşu Siyon'dan gelse!RAB halkını eski gönencine kavuşturunca,Yakup soyu sevinecek, İsrail halkı coşacak.