1Bakit ka naghahambog sa kasamaan, Oh makapangyarihang tao? Ang kagandahang-loob ng Dios ay palagi.
1Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,Tanrının sadık kullarına karşıBütün gün dilin yıkım tasarlarKeskin ustura gibi, ey hilekâr.
2Ang dila mo'y kumakatha ng totoong masama; gaya ng matalas na pangahit, na gumagawang may karayaan.
3İyilikten çok kötülüğü,Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. |iSela
3Iniibig mo ang kasamaan ng higit kay sa kabutihan; at ang pagsisinungaling kay sa pagsasalita ng katuwiran. (Selah)
4Seni hileli dil seni!Her yıkıcı sözü seversin.
4Iniibig mo ang lahat na mananakmal na salita, Oh ikaw na magdarayang dila.
5Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,Seni kapıp çadırından fırlatacak,Yaşam diyarından kökünü sökecek. |iSela
5Ilulugmok ka ring gayon ng Dios magpakailan man, itataas ka niya, at ilalabas ka sa iyong tolda, at bubunutin ka niya sa lupain ng may buhay. (Selah)
6Doğrular bunu görünce korkacak,Gülerek şöyle diyecekler:
6Makikita naman ng matuwid, at matatakot, at tatawa sa kaniya, na magsasabi,
7‹‹İşte bu adam, Tanrıya sığınmak istemedi,Servetinin bolluğuna güvendi,Başkalarını yıkarak güçlendi!››
7Narito, ito ang tao na hindi ginawang kaniyang katibayan, ang Dios; kundi tumiwala sa kasaganaan ng kaniyang mga kayamanan, at nagpakalakas sa kaniyang kasamaan.
8Ama ben Tanrının evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,Sonsuza dek Tanrının sevgisine güvenirim.
8Nguni't tungkol sa akin, ay gaya ako ng sariwang punong kahoy ng olibo sa bahay ng Dios: tumitiwala ako sa kagandahang-loob ng Dios magpakailan-kailan man.
9Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,Sadık kullarının önünde umut bağlarım,Çünkü adın iyidir.
9Ako'y magpapasalamat sa iyo magpakailan man, sapagka't iyong ginawa: at ako'y maghihintay sa iyong pangalan sapagka't mabuti, sa harapan ng iyong mga banal.