1Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
1Then Job answered,
2Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
2“How long will you torment me, and crush me with words?
3Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
3You have reproached me ten times. You aren’t ashamed that you attack me.
4At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
4If it is true that I have erred, my error remains with myself.
5Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
5If indeed you will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach;
6Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
6know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.
7Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
7“Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
8Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
8He has walled up my way so that I can’t pass, and has set darkness in my paths.
9Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
9He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
10He has broken me down on every side, and I am gone. My hope he has plucked up like a tree.
11Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
11He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.
12Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
12His troops come on together, build a siege ramp against me, and encamp around my tent.
13Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
13“He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.
14Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
14My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.
15Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
15Those who dwell in my house, and my maids, count me for a stranger. I am an alien in their sight.
16Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
16I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.
17Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
17My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.
18Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
18Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
19Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
19All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.
20Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
20My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.
21Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
21“Have pity on me, have pity on me, you my friends; for the hand of God has touched me.
22Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
22Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
23Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
23“Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
24Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
24That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!
25Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
25But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.
26At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
26After my skin is destroyed, then in my flesh shall I see God,
27Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
27Whom I, even I, shall see on my side. My eyes shall see, and not as a stranger. “My heart is consumed within me.
28Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
28If you say, ‘How we will persecute him!’ because the root of the matter is found in me,
29Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
29be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment.”