¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

¹Then Eliphaz the Temanite answered,

²Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?

²“If someone ventures to talk with you, will you be grieved? But who can withhold himself from speaking?

³Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.

³Behold, you have instructed many, you have strengthened the weak hands.

⁴Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.

⁴Your words have supported him who was falling, You have made firm the feeble knees.

⁵Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.

⁵But now it has come to you, and you faint. It touches you, and you are troubled.

⁶Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?

⁶Isn’t your piety your confidence? Isn’t the integrity of your ways your hope?

⁷Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?

⁷“Remember, now, whoever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?

⁸Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.

⁸According to what I have seen, those who plow iniquity, and sow trouble, reap the same.

⁹Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.

⁹By the breath of God they perish. By the blast of his anger are they consumed.

¹⁰Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.

¹⁰The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, the teeth of the young lions, are broken.

¹¹Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.

¹¹The old lion perishes for lack of prey. The cubs of the lioness are scattered abroad.

¹²Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.

¹²“Now a thing was secretly brought to me. My ear received a whisper of it.

¹³Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,

¹³In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,

¹⁴Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.

¹⁴fear came on me, and trembling, which made all my bones shake.

¹⁵Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.

¹⁵Then a spirit passed before my face. The hair of my flesh stood up.

¹⁶Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,

¹⁶It stood still, but I couldn’t discern its appearance. A form was before my eyes. Silence, then I heard a voice, saying,

¹⁷Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?

¹⁷‘Shall mortal man be more just than God? Shall a man be more pure than his Maker?

¹⁸Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:

¹⁸Behold, he puts no trust in his servants. He charges his angels with error.

¹⁹Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!

¹⁹How much more, those who dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth!

²⁰Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.

²⁰Between morning and evening they are destroyed. They perish forever without any regarding it.

²¹Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.

²¹Isn’t their tent cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.’