Tagalog 1905

World English Bible

Job

9

1Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
1Then Job answered,
2Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
2“Truly I know that it is so, but how can man be just with God?
3Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
3If he is pleased to contend with him, he can’t answer him one time in a thousand.
4Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
4God who is wise in heart, and mighty in strength: who has hardened himself against him, and prospered?
5Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
5He removes the mountains, and they don’t know it, when he overturns them in his anger.
6Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
6He shakes the earth out of its place. Its pillars tremble.
7Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
7He commands the sun, and it doesn’t rise, and seals up the stars.
8Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
8He alone stretches out the heavens, and treads on the waves of the sea.
9Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
9He makes the Bear, Orion, and the Pleiades, and the rooms of the south.
10Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
10He does great things past finding out; yes, marvelous things without number.
11Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
11Behold, he goes by me, and I don’t see him. He passes on also, but I don’t perceive him.
12Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
12Behold, he snatches away. Who can hinder him? Who will ask him, ‘What are you doing?’
13Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
13“God will not withdraw his anger. The helpers of Rahab stoop under him.
14Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
14How much less shall I answer him, And choose my words to argue with him?
15Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
15Though I were righteous, yet I wouldn’t answer him. I would make supplication to my judge.
16Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
16If I had called, and he had answered me, yet I wouldn’t believe that he listened to my voice.
17Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
17For he breaks me with a storm, and multiplies my wounds without cause.
18Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
18He will not allow me to catch my breath, but fills me with bitterness.
19Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
19If it is a matter of strength, behold, he is mighty! If of justice, ‘Who,’ says he, ‘will summon me?’
20Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
20Though I am righteous, my own mouth shall condemn me. Though I am blameless, it shall prove me perverse.
21Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
21I am blameless. I don’t respect myself. I despise my life.
22Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
22“It is all the same. Therefore I say he destroys the blameless and the wicked.
23Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
23If the scourge kills suddenly, he will mock at the trial of the innocent.
24Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
24The earth is given into the hand of the wicked. He covers the faces of its judges. If not he, then who is it?
25Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
25“Now my days are swifter than a runner. They flee away, they see no good,
26Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
26They have passed away as the swift ships, as the eagle that swoops on the prey.
27Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
27If I say, ‘I will forget my complaint, I will put off my sad face, and cheer up;’
28Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
28I am afraid of all my sorrows, I know that you will not hold me innocent.
29Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
29I shall be condemned. Why then do I labor in vain?
30Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
30If I wash myself with snow, and cleanse my hands with lye,
31Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
31yet you will plunge me in the ditch. My own clothes shall abhor me.
32Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
32For he is not a man, as I am, that I should answer him, that we should come together in judgment.
33Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
33There is no umpire between us, that might lay his hand on us both.
34Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
34Let him take his rod away from me. Let his terror not make me afraid;
35Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
35then I would speak, and not fear him, for I am not so in myself.