¹Panginoon, ikaw ay naging tahanang dako namin sa lahat ng sali't saling lahi.

¹ Lord, The word translated “Lord” is “Adonai.” you have been our dwelling place for all generations.

²Bago nalabas ang mga bundok, O bago mo nilikha ang lupa at ang sanglibutan, mula nga ng walang pasimula hanggang sa walang hanggan, ikaw ang Dios.

²Before the mountains were brought forth, before you had formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, you are God.

³Iyong pinapagiging kapahamakan ang tao; at iyong sinasabi, Magsipanumbalik kayo, kayong mga anak ng mga tao.

³You turn man to destruction, saying, “Return, you children of men.”

⁴Sapagka't isang libong taon sa iyong paningin ay parang kahapon lamang nang makaraan, at parang pagpupuyat sa gabi.

⁴For a thousand years in your sight are just like yesterday when it is past, like a watch in the night.

⁵Iyong dinadala sila na parang baha; sila'y parang pagkakatulog: sa kinaumagahan ay parang damo sila na tumutubo.

⁵You sweep them away as they sleep. In the morning they sprout like new grass.

⁶Sa kinaumagahan ay namumulaklak at lumalago; sa kinahapunan ay pinuputol at natutuyo.

⁶In the morning it sprouts and springs up. By evening, it is withered and dry.

⁷Sapagka't kami ay nangasupok sa iyong galit, at sa iyong poot ay nangabagabag kami.

⁷For we are consumed in your anger. We are troubled in your wrath.

⁸Iyong inilagay ang aming kasamaan sa harap mo, ang aming lihim na mga kasalanan sa liwanag ng iyong mukha.

⁸You have set our iniquities before you, our secret sins in the light of your presence.

⁹Sapagka't lahat naming kaarawan ay dumaan sa iyong poot: aming niwawakasan ang aming mga taon na parang isang buntong hininga.

⁹For all our days have passed away in your wrath. We bring our years to an end as a sigh.

¹⁰Ang mga kaarawan ng aming mga taon ay pitong pung taon, o kung dahil sa kalakasan ay umaabot ng walong pung taon; gayon ma'y ang kanilang kapalaluan ay hirap at kapanglawan lamang; sapagka't madaling napapawi, at kami ay nagsisilipad.

¹⁰The days of our years are seventy, or even by reason of strength eighty years; yet their pride is but labor and sorrow, for it passes quickly, and we fly away.

¹¹Sinong nakakaalam ng kapangyarihan ng iyong galit, at ng iyong poot ayon sa katakutan na marapat sa iyo?

¹¹Who knows the power of your anger, your wrath according to the fear that is due to you?

¹²Kaya ituro mo sa amin ang pagbilang ng aming mga kaarawan, upang kami ay mangagtamo sa amin ng pusong may karunungan.

¹²So teach us to number our days, that we may gain a heart of wisdom.

¹³Manumbalik ka, Oh Panginoon; hanggang kailan pa? At iyong papagsisihin ang tungkol sa mga lingkod mo.

¹³Relent, Yahweh! “Yahweh” is God’s proper Name, sometimes rendered “LORD” (all caps) in other translations. How long? Have compassion on your servants!

¹⁴Oh busugin mo kami sa kinaumagahan ng iyong kagandahang-loob; upang kami ay mangagalak at mangatuwa sa lahat ng kaarawan namin.

¹⁴Satisfy us in the morning with your loving kindness, that we may rejoice and be glad all our days.

¹⁵Pasayahin mo kami ayon sa mga kaarawan na iyong idinalamhati sa amin, at sa mga taon na aming ikinakita ng kasamaan.

¹⁵Make us glad for as many days as you have afflicted us, for as many years as we have seen evil.

¹⁶Mahayag nawa ang iyong gawa sa iyong mga lingkod, at ang kaluwalhatian mo sa kanilang mga anak.

¹⁶Let your work appear to your servants; your glory to their children.

¹⁷At sumaamin nawa ang kagandahan ng Panginoong aming Dios: at iyong itatag sa amin ang gawa ng aming mga kamay; Oo, ang gawa ng aming mga kamay ay itatag mo.

¹⁷Let the favor of the Lord our God be on us; establish the work of our hands for us; yes, establish the work of our hands.