¹‹‹Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor?Neden Onu tanıyanlar bu günleri görmesin?

¹Zašto Svesilni ne promatra vremena, a dane njegove ne vide mu vjernici?

²İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor,Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.

²Bezbožnici pomiču granice, otimaju stado i pasu ga.

³Öksüzlerin eşeğini kovuyor,Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.

³Sirotama odvode magarca, udovi u zalog vola dižu.

⁴Yoksulları yoldan saptırıyor,Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.

⁴Siromahe tjeraju sa puta; skrivaju se ubogari zemlje.

⁵Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibiYiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar,Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.

⁵K'o magarci divlji u pustinji zarana idu da plijen ugrabe: pustinja im hrani mališane.

⁶Yemlerini tarlalardan topluyor,Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.

⁶Po tuđem polju oni pabirče, paljetkuju vinograd opakog.

⁷Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar,Örtünecek şeyleri yok soğukta.

⁷Goli noće, nemaju haljine, ni pokrivača protiv studeni.

⁸Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor,Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.

⁸Oni kisnu na planinskom pljusku; bez skloništa uz hrid se zbijaju.

⁹Öksüz memeden uzaklaştırılıyor,Düşkünün bebeği rehin alınıyor.

⁹Otkidaju od sise sirotu, ubogom u zalog dijete grabe.

¹⁰Giysisiz, çıplak dolaşıyor,Aç karnına demet taşıyorlar.

¹⁰Goli hode, nemaju haljina; izgladnjeli, tuđe snoplje nose.

¹¹Teraslar arasında zeytin eziyor,Susuzluktan kavrulurkenŞarap için üzüm sıkıyorlar.

¹¹Oni mlina za ulje nemaju; ožednjeli, gaze u kacama.

¹²Kentlerden insan iniltileri yükseliyor,Yaralı canlar feryat ediyor,Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.

¹²Samrtnici hropću iz gradova, ranjenici u pomoć zazivlju. Al' na sve to Bog se oglušuje.

¹³‹‹Bunlar ışığa başkaldıranlardır;Onun yolunu tanımaz,İzinde yürümezler.

¹³Ima onih koji mrze svjetlost: ne priznaju njezinih putova niti se staza drže njezinih.

¹⁴Gün kararınca katil kalkar,Düşkünü, yoksulu öldürür,Hırsız gibi sıvışır geceleyin.

¹⁴Za mraka se diže ubojica, kolje ubogog i siromaha. U gluhoj se noći lopov skiće [16a] i u tmini provaljuje kuće.

¹⁵Zina edenin gözü alaca karanlıktadır,‹Beni kimse görmez› diye düşünür,Yüzünü örtüyle gizler.

¹⁵Sumrak žudi oko preljubnika: 'Nitko me vidjet neće', kaže on i zastire velom svoje lice.

¹⁶Hırsızlar karanlıkta evleri deler,Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.

¹⁶[16b]Za vidjela oni se skrivaju, oni neće da za svjetlost znaju.

¹⁷Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların,Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

¹⁷Zora im je kao sjena smrtna: kad zarudi, silan strah ih hvata.

¹⁸‹‹Diyorsunuz ki, ‹Suyun üstündeki köpüktür onlar,Lanetlidir ülkedeki payları,Kimse bağlara gitmez.

¹⁸Prije nego svane, on već hitro bježi kloneći se puta preko vinograda. Njegova su dobra prokleta u zemlji.

¹⁹Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibiÖlüler diyarı da günahlıları alıp götürür.

¹⁹K'o što vrućina i žega snijeg upija, tako i Podzemlje proždire grešnike.

²⁰Rahim onları unutacak,Kurtlara yem olacak,Bir daha anılmayacaklar.Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.

²⁰Zaboravilo ga krilo što ga rodi, ime se njegovo više ne spominje: poput stabla zgromljena je opačina.

²¹Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar,Dul kadına iyilik etmezler.

²¹Ženu nerotkinju on je zlostavljao, udovici nije učinio dobra.

²²Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder,Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.

²²Al' Onaj što snažno hvata nasilnike, ustaje, a njima sva se nada gasi.

²³Tanrı onlara güven verir, Ona güvenirler,Ama gözü yürüdükleri yoldadır.

²³Dade mu sigurnost, i on se pouzda; okom je njegove nadzirao staze.

²⁴Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar,Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür,Başak başı gibi kesilirler.›

²⁴Dignu se za kratko, a onda nestanu, ruše se i kao svi drugi istrunu, posječeni kao glave klasovima."

²⁵‹‹Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir,Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?››

²⁵Nije li tako? Tko će me u laž utjerat'? Tko moje riječi poništiti može?"