¹Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman,Hayatımı düşman korkusundan koru.

¹Zborovođi. Psalam. Davidov.

²Kötülerin gizli tasarılarından,O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.

²Poslušaj, Bože, moje žalbe glas; od strašna dušmanina život mi čuvaj!

³Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,

³Štiti me od mnoštva opakih, sakrij od bjesnila zlotvora

⁴Pusularından masum insanın üzerine atmak için.Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.

⁴koji bruse jezike k'o mačeve, otrovne riječi izbacuju kao strijele,

⁵Birbirlerini kötülük yapmaya iter,Gizli tuzaklar tasarlarken,‹‹Kim görecek?›› derler.

⁵da iz potaje rane nedužna, da ga rane iznenada ne bojeć' se ničega.

⁶Haksızlık yapmayı düşünür,‹‹Kusursuz bir plan yaptık!›› derler.İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.

⁶Spremni su na djelo pakosno, snuju kako će kradom zamke staviti i govore: "Tko će nas vidjeti?"

⁷Ama Tanrı onlara ok atacak,Ansızın yaralanacaklar.

⁷Snuju zlodjela, smišljene osnove kriju: pamet i srce čovječje bezdan su duboki.

⁸Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar,Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.

⁸No Bog ih ranjava strijelom, odjednom ih rane prekriju.

⁹Bütün insanlar korkuya kapılacak,Tanrının işini duyuracak,Onun yaptıkları üzerinde düşünecekler.

⁹Vlastiti jezik propast im donosi, kimaju glavom oni što ih vide:

¹⁰Doğru insan RAB'de sevinç bulacak,O'na sığınacak,Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.

¹⁰svi se boje, Božje djelo slave i misle o onom što on učini.

¹¹Pravednik se raduje u Jahvi, njemu se utječe, i kliču svim srcem čestiti.