¹Görüm Vadisiyle ilgili bildiri: Gürültü patırtı içinde eğlenen kent halkı,Ne oldu size, neden hepiniz damlara çıktınız?Ölenleriniz ne kılıçtan geçirildi,Ne de savaşta öldü.

¹Et Udsagn: "Synernes Dal". Hvad tænker du på, siden alle stiger op på Tagene,

³Önderleriniz hep birlikte kaçtılar,Yaylarını kullanmadan tutsak alındılar.Uzağa kaçtığınız halde ele geçenlerin hepsi tutsak edildi.

²du larmende, støjende By, du jublende Stad? Dine slagne er vel ikke sværdslagne, døde i Krig!

⁴Bunun için dedim ki,‹‹Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım.Halkımın uğradığı yıkımdan ötürüBeni avutmaya kalkmayın.››

³Alle dine Høvdinger flygted, flyed langt bort, alle dine Helte, væbnet med Buer, blev fanget.

⁵Çünkü Rabbin, Her Şeye Egemen RABbinGörüm Vadisinde kargaşa, bozgunVe dehşet saçacağı gün,Duvarların yıkılacağı,Dağlara feryat edileceği gün geliyor.

⁴Derfor siger jeg: Gå fra mig, lad mig græde bittert, træng ej på for at trøste mig over, at mit Folk er lagt øde!

⁶Elamlılar ok kılıflarını sırtlanıp savaş arabalarıyla,Atlılarıyla geldiler.Kîr halkı kalkanlarını açtı.

⁵Thi en Dag, da man, ræddes, trædes og trænges, har Herren, Hærskarers HERRE, til Rede! I Synernes Dal brødes Mure ned, mod Bjerget hørtes Skrig;

⁷Verimli vadileriniz savaş arabalarıyla doldu,Atlılar kent kapılarının karşısına dizildi.

⁶Elam løftede Koggeret, Aram satte sig til Hest, Kir tog Skjoldene ud;

⁸RABbin Yahudayı savunmasız bıraktığı günOrman Sarayındaki silahlara güvendiniz.

⁷og de bedste iblandt dine Dale fyldtes med Vogne og Heste, lige til Porten stod de.

⁹Davut Kentinin duvarlarındaÇok sayıda gedik olduğunu gördünüz,Aşağı Havuzda su depoladınız,

⁸Han borttog Judas Værn. På den Dag så I hen til Skovhusets Rustkammer,

¹⁰Yeruşalimdeki evleri saydınız,Surları onarmak için evleri yıktınız.

⁹og I så, hvor mange Revner der var i Davidsbyen. I samlede Nedredammens Vand,

¹¹Eski Havuzun suları içinİki surun arasında bir depo yaptınız.Ama bunu çok önceden tasarlayıpGerçekleştirmiş olan Tanrıya güvenmediniz,Onu umursamadınız.

¹⁰gik Jerusalems Huse igennem og rev Husene ned for at gøre Muren stærk.

¹²Rab, Her Şeye Egemen RABO gün sizi ağlayıp yas tutmaya,Saçlarınızı kesip çul kuşanmaya çağırdı.

¹¹I gravede mellem de to Mure en Fordybning til den gamle Dams Vand. Men til ham, der virked det, skued I ikke, så ej hen til ham, som beredte det for længst.

¹³Oysa siz keyif çatıp eğlendiniz,‹‹Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz›› diyerekSığır, koyun kestiniz,Et yiyip şarap içtiniz.

¹²På hin Dag kaldte Herren, Hærskarers HERRE, til Gråd og Sorg, til Hovedragning og Sæk.

¹⁴Her Şeye Egemen RAB bana,‹‹Siz ölene dek bu suçunuz bağışlanmayacak›› diye seslendi.Rab, Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.

¹³Men se, der er Fryd og Glæde, man slår Okser ned, slagter Får, æder Kød og får Vin at drikke: "Lad os æde og drikke, thi i Morgen dør vi!"

¹⁵Rab, Her Şeye Egemen RAB diyor ki,‹‹Haydi, o kâhyaya,Sarayın sorumlusu Şevnaya git ve de ki,

¹⁴Men Hærskarers HERRE åbenbared for mit Øre: "Den Synd," siger Herren, Hærskarers HERRE, "får I ikke sonet, førend I dør!"

¹⁶‹Burada ne işin var?Kimin var ki, kendine burada mezar kazdın,Yüksekte kendine mezar, kayada konut oydun?

¹⁵Så siger Herren, Hærskarers HERRE: Gå hen og sig til denne Foged, Slotshøvedsmanden Sjebna:

¹⁷Ey güçlü kişi,RAB seni tuttuğu gibi şiddetle savuracak.

¹⁶Hvad har du her, og hvem har du her, at du her udhugger din Grav, udhugger dig en Grav højt oppe, huler dig en Bolig i Klippen!

¹⁸Top gibi evirip çeviripGeniş bir ülkeye fırlatacak.Orada öleceksin,Gurur duyduğun arabaların orada kalacak.Efendinin evi için utanç nedenisin!

¹⁷Se, HERREN slynger dig bort og bøjer dig sammen, du stolte,

¹⁹Seni görevden alacak,Makamından alaşağı edeceğim.

¹⁸han knytter dig sammen til et Knytte og kaster dig ud i et vidtstrakt Land! Der skal du dø, der din Æresvogn komme, du Skændsel for din Herres Hus!

²⁰‹‹ ‹O gün Hilkiya oğlu kulum Elyakimi çağırıp

¹⁹Jeg støder dig bort fra din Stilling og styrter dig fra din Post.

²¹Senin cüppeni ona giydireceğim.Senin kuşağınla onu güçlendiripYetkini ona vereceğim.Yeruşalimde yaşayanlaraVe Yahuda halkına o babalık yapacak.

²⁰Men på hin Dag kalder jeg min Tjener Eljakim, Hilkijas Søn,

²²Davutun evinin anahtarını ona teslim edeceğim.Açtığını kimse kapayamayacak,Kapadığını kimse açamayacak.

²¹og iklæder ham din Kjortel, omgjorder ham med dit Bælte og lægger din Myndighed i hans Hånd. Han skal blive en Fader for Jerusalems Indbyggere og Judas Hus.

²³Onu sağlam yere çakılmış çadır kazığı yapacağım,Ailesi için onur kürsüsü olacak.

²²Jeg lægger Nøglen til Davids Hus på hans Skulder; når han lukker op, skal ingen lukke i, og når han lukker i, skal ingen lukke op,

²⁴Ailenin ağırlığı -soyundan türeyen herkes-Taslardan kâselere kadar her küçük kap ona asılacak.› ››

²³Jeg fæster ham som en Nagle på et sikkert Sted, og han skal blive til Hæder for sit Fædrenehus.

²⁵Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹O gün sağlam yere çakılmış kazık yerinden çıkacak, kırılıp düşecek, ona asılan yük de yok olacak.›› Çünkü RAB böyle diyor.

²⁴Men hænger hans Fædrenehus's hele Vægt sig på ham, Skud og Vildskud, alle Småkar, fra Fadene til alle Krukkerne,

²⁵så skal det ske på den Dag, lyder det fra Hærskarers HERRE, at Naglen, der var fæstet på et sikkert Sted, giver efter, rives ud og falder ned, og hele Vægten, som hænger derpå, skal slås sønder. Thi HERREN har talet!