1Ey Yakup soyu, seni yaratan,Ey İsrail, sana biçim veren RAB şimdi şöyle diyor:‹‹Korkma, çünkü seni kurtardım,Seni adınla çağırdım, sen benimsin.
1Men nu, så siger HERREN, som skabte dig, Jakob, danned dig, Israel: Frygt ikke, jeg genløser dig, jeg kalder dig ved Navn, du er min!
2Suların içinden geçerken seninle olacağım,Irmakların içinden geçerken su boyunu aşmayacak.Ateşin içinde yürürken yanmayacaksın,Alevler seni yakmayacak.
2Når du går gennem Vande, er jeg med dig, gennem Strømme, de river dig ikke bort; når du går gennem Ild, skal du ikke svides, Luen brænder dig ikke.
3Çünkü senin Tanrın, İsrailin Kutsalı,Seni kurtaran RAB benim.Fidyen olarak Mısırı,Sana karşılık Kûş ve Seva diyarlarını verdim.
3Thi jeg er din Gud, jeg, HERREN, Israels Hellige din Frelser. Jeg giver Ægypten som Løsesum, Ætiopien og Seba i dit Sted,
4Gözümde değerli ve saygın olduğun,Seni sevdiğim için, senin yerine insanlar,Canın karşılığında halklar vereceğim.
4fordi du er dyrebar for mig, har Værd, og jeg elsker dig; jeg giver Mennesker for dig og Folkefærd for din Sjæl.
5Korkma, çünkü seninleyim,Soyundan olanları doğudan getireceğim,Sizleri de batıdan toplayacağım.
5Frygt ikke, thi j eg er med dig! Jeg bringer dit Afkom fra Østen, sanker dig sammen fra Vesten,
6‹‹Kuzeye, ‹Ver›, güneye, ‹Alıkoyma;Oğullarımı uzaktan,Kızlarımı dünyanın dört bucağından getir› diyeceğim.
6siger til Norden: "Giv hid!" til Sønden: "Hold ikke tilbage! Bring mine Sønner fra det fjerne, mine Døtre fra Jordens Ende,
7‹Yüceliğim için yaratıp biçim verdiğim,Adımla çağrılan herkesi,Evet, oluşturduğum herkesi getirin› diyeceğim.››
7enhver, der er kaldt med mit Navn, hvem jeg skabte, danned og gjorde til min Ære!"
8Gözleri olduğu halde kör,Kulakları olduğu halde sağır olan halkı öne getir.
8Før det blinde Folk frem, der har Øjne, de døve, der dog har Ører!
9Bütün uluslar bir araya gelsin, halklar toplansın.İçlerinden hangisi bunları bildirebilir,Olup bitenleri bize duyurabilir?Tanıklarını çağırıp haklı olduklarını kanıtlasınlar,Ötekiler de duyup, ‹‹Doğrudur›› desinler.
9Lad alle Folkene samles, lad Folkefærdene flokkes! Hvo blandt dem kan forkynde sligt eller påvise Ting, de har forudsagt? Lad dem føre Vidner og få Ret, lad dem høre og sige: "Det er sandt!"
10‹‹Tanıklarım sizlersiniz›› diyor RAB,‹‹Seçtiğim kullar sizsiniz.Öyle ki beni tanıyıp bana güvenesiniz,Benim O olduğumu anlayasınız.Benden önce bir tanrı olmadı,Benden sonra da olmayacak.
10Mine Vidner er I, så lyder det fra HERREN, min Tjener, hvem jeg har udvalgt, at I må kende det, fro mig og indse, at jeg er den eneste. Før mig blev en Gud ej dannet, og efter mig kommer der ingen;
11‹‹Ben, yalnız ben RABbim,Benden başka kurtarıcı yoktur.
11jeg, jeg alene er HERREN, uden mig er der ingen Frelser.
12Ben bildirdim, ben kurtardım, ben duyurdum,Aranızdaki yabancı ilahlar değil.Tanıklarım sizsiniz›› diyor RAB,‹‹Tanrı benim,
12Jeg har forkyndt det og frelser, kundgjort det, ej fremmede hos jer; I er mine Vidner, lyder det fra HERREN. Jeg er fra Evighed Gud,
13Gün gün olalı ben Oyum.Elimden kimse kurtaramaz.Ben yaparım, kim engel olabilir?››
13den eneste også i Fremtiden. Ingen frier af min Hånd, jeg handler - hvo gør det ugjort?
14Kurtarıcınız RAB, İsrailin Kutsalı diyor ki,‹‹Uğrunuza Babil üzerine bir ordu göndereceğim.Övündükleri gemilerle kaçan bütün KildanilereBoyun eğdireceğim.
14Så siger HERREN, eders Genløser, Israels Hellige: For eder gør jeg Opbud mod Babel og fjerner deres Fængsels Portslåer, mens Kaldæerne bindes i Halsjern.
15Kutsalınız, İsrailin Yaratıcısı,Kralınız RAB benim.››
15Jeg, HERREN, jeg er eders Hellige, Israels Skaber eders Konge.
16Denizde geçit, azgın sularda yol açan,Atlarla savaş arabalarını,Yiğit savaşçıları ve orduyuYola çıkaran RAB şöyle diyor:‹‹Onlar yattı, kalkamaz oldu,Fitil gibi bastırılıp söndürüldüler.
16Så siger HERREN, som lagde en Vej i Havet, en Sti i de stride Vande,
18‹‹Olup bitenlerin üzerinde durmayın,Düşünmeyin eski olayları.
17førte Vogne og Heste derud, Hær og Kriger tillige; de segned og rejste sig ikke, sluktes, gik ud som en Væge:
19Bakın, yeni bir şey yapıyorum!Olmaya başladı bile, farketmiyor musunuz?Çölde yol, kurak topraklarda ırmaklar yapacağım.
18Kom ikke det svundne i Hu, tænk ikke på Fortidens Dage!
20Kır hayvanları, çakallarla baykuşlar beni yüceltecek.Çünkü seçtiğim halkın içmesi için çölde su,Kurak yerlerde ırmaklar sağladım.
19Thi se, nu skaber jeg nyt, alt spirer det, ser I det ikke? Gennem Ørkenen lægger jeg Vej, Floder i, det øde Land;
21Kendim için biçim verdiğim bu halkBana ait olan övgüleri ilan edecek.››
20de vilde Dyr skal ære mig, Sjakaler tillige med Strudse. Thi Vand vil jeg give i Ørkenen, Floder i det øde Land, for at læske mit udvalgte Folk.
22‹‹Ne var ki, ey Yakup soyu,Yakardığın ben değildim,Benden usandın, ey İsrail.
21Det Folk, jeg har dannet mig, skal synge min Pris.
23Yakmalık sunu için bana davar getirmediniz,Kurbanlarınızla beni onurlandırmadınız.Sizi sunularla uğraştırmadım,Günnük isteyerek sizi usandırmadım.
22Jakob, du kaldte ej på mig eller trætted dig, Israel, med mig;
24Benim için güzel kokulu kamış satın almadınız,Doyurmadınız beni kurbanlarınızın yağıyla.Tersine, beni günahlarınızla uğraştırdınız,Suçlarınızla usandırdınız.
23du bragte mig ej Brændofferlam, du æred mig ikke med Slagtofre; jeg plaged dig ikke for Afgrødeoffer, trætted dig ikke for Røgelse;
25Kendi uğruna suçlarınızı silen benim, evet benim,Günahlarınızı anmaz oldum.
24du købte mig ej Kalmus for Sølv eller kvæged mig med Slagtofres Fedt. Nej, du plaged mig med dine Synder, trætted mig med din Brøde.
26‹‹Geçmişi bana anımsatın, hesaplaşalım,Haklı çıkmak için davanızı anlatın.
25Din Misgerning sletter jeg ud, jeg, jeg, for min egen Skyld, kommer ej dine Synder i Hu.
27İlk atanız günah işledi,Sözcüleriniz bana başkaldırdı.
26Mind mig, lad vor Sag gå til Doms, regn op, så du kan få Ret!
28Bu yüzden tapınak görevlilerini bayağılaştırdım;Yakup soyunu bütünüyle yıkıma,İsrail'i rezilliğe mahkûm ettim.››
27Allerede din Stamfader synded, dine Talsmænd forbrød sig imod mig,
28så jeg vanæred hellige Fyrster, gav Jakob hen til Band og Israel hen til Spot.