1‹‹Ey Babil, erden kız,İn aşağı, toprağa otur.Ey Kildani kızı,Tahtın yok artık, yere otur.Bundan böyle, ‹Nazik, narin› demeyecekler sana.
1Stig ned, sid i Støvet, du Jomfru, Babels Datter, sid uden Trone på Jorden, Kaldæernes Datter! Thi ikke mer skal du kaldes den fine, forvænte!
2Bir çift değirmen taşı al da un öğüt,Çıkar peçeni, kaldır eteğini.Baldırını aç, ırmaklardan geç.
2Tag fat på Kværnen, mal Mel, læg Sløret bort, løft Slæbet, blot dine Ben og vad over Strømmen!
3Çıplaklığın sergilenecek, mahrem yerlerin görünecek.Öç alacağım, kimseyi esirgemeyeceğim.››
3Din Blusel skal blottes, din Skam skal ses. Hævn tager jeg uden Skånsel, siger vor Genløser,
4Bizim kurtarıcımızİsrailin Kutsalıdır.Onun adı ‹‹Her Şeye Egemen RABdir!››
4hvis Navn er Hærskarers HERRE, Israels Hellige.
5RAB diyor ki, ‹‹Ey Kildani kızı,Karanlığa çekilip sessizce otur.Çünkü bundan böyle ‹Ülkeler kraliçesi› demeyecekler sana.
5Sid tavs og gå ind i Mørke, Kaldæernes Datter, thi ikke mer skal du kaldes Rigernes Dronning!
6Halkıma öfkelenmiş,Mirasım olduğu halde onu bayağılaştırıpEline teslim etmiştim.Ama sen onlara acımadın,Yaşlılara bile çok ağır bir boyunduruk yükledin.
6Jeg vrededes på mit Folk, vanæred min Arv, gav dem hen i din Hånd; du viste dem ingen Medynk, du lagde dit tunge Åg på Oldingens Nakke.
7‹Sonsuza dek kraliçe olacağım› diye düşünüyordun,Bunları aklına getirmedin, sonuçlarını düşünmedin.
7Du sagde: "Jeg bliver evindelig Evigheds Dronning." Du tog dig det ikke til Hjerte, brød dig ikke om Enden.
8‹‹Ey şimdi güvenlikte yaşayan zevk düşkünü,İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok;Hiç dul kalmayacak,Evlat acısı görmeyeceğim› diyorsun.Dinle şimdi:
8Så hør nu, du yppige, du, som sidder i Tryghed, som siger i Hjertet: "Kun jeg, og ellers ingen! Aldrig skal jeg sidde Enke, ej kende til Barnløshed."
9Bir gün içinde ikisi birden başına gelecek:Çok sayıda büyüye, etkili muskalarına karşınHem dul kalacak,Hem evlat acısını alabildiğine yaşayacaksın.
9Begge Dele skal ramme dig brat samme Dag, Barnløshed og Enkestand ramme dig i fuldeste Mål, dine mange Trylleord, din megen Trolddom til Trods,
10‹‹Kötülüğüne güvendin,‹Beni gören yok› diye düşündün.Bilgin ve bilgeliğin seni saptırdı.İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok› diyordun.
10skønt du tryg i din Ondskab sagde: "ingen ser mig." Din Visdom og Viden var det, der ledte dig vild, så du sagde i Hjertet: "Kun jeg, og ellers ingen!"
11Ne var ki, felakete uğrayacaksın.Onu durduracak büyü yok elinde,Başına gelecek belayı önleyemeyeceksin.Üzerine ansızın hiç beklemediğin bir yıkım gelecek.
11Dig rammer et Onde, du ikke kan købe bort, over dig falder et Vanheld, du ikke kan sone, Undergang rammer dig brat, når mindst du aner det.
12Gençliğinden beri emek verdiğinMuskalarına, çok sayıda büyüye devam et;Belki yararını görür,Kimilerini titretirsin.
12Kom med din Trolddom og med dine mange Trylleord, med hvilke du umaged dig fra din Ungdom, om du kan bøde derpå og skræmme det bort.
13Aldığın öğütlerin çokluğuSeni tüketti.Yıldız falcıların, yıldızbilimcilerin,Ay başlarında ne olacağını bildirenlerin,Şimdi kalksınlar daBaşına geleceklerden seni kurtarsınlar.
13Med Rådgiverhoben sled du dig træt, lad dem møde, lad Himmelgranskerne frelse dig, Stjernekigerne, som Måned for Måned kundgør, hvad dig skal ske!
14‹‹Bak, hepsi anızdan farksız,Ateş yakacak onları.Canlarını alevden kurtaramayacaklar.Ne ısınmak için kor,Ne de karşısında oturulacak ateş olacak.
14Se, de er blevet som Strå, de,fortæres af Ild, de frelser ikke deres Liv fra Luens Magt. "Ingen Glød til Varme, ej Bål at sidde ved!"
15Emek verdiğin adamlar böyle olacak.Gençliğinden beri alışveriş ettiğin herkesKendi yoluna gidecek,Seni kurtaran olmayacak.››
15Sligt får du af dem, du umaged dig med, dine Troldmænd fra Ungdommen af; de raver hver til sin Side, dig frelser ingen.