¹‹‹Diyelim ki, bir adam karısını boşar,Kadın da onu bırakıp başka biriyle evlenir.Adam bir daha o kadına döner mi?Bu davranış ülkeyi büsbütün kirletmez mi?Oysa sen pek çok oynaşla fahişelik ettin,Yine bana mı dönmek istiyorsun?›› diyor RAB.

¹Når en Mand frastøder sin hustru, og hun går fra ham og ægter en anden, kan hun så gå tilbage til ham? Er slig en Kvinde ej sunket til Bunds i Vanære? Og du, som boled med mange Elskere, vil tilbage til mig! så lyder det fra HERREN.

²‹‹Çıplak tepelere bak da gör.Sevişmediğin yer mi kaldı?Çölde yaşayan bedevi gibiYol kenarlarında oynaşlarını bekleyip durdun.Fahişeliğinle, kötülüklerinle ülkeyi kirlettin.

²Se til de nøgne Høje: Hvor mon du ej lod dig skænde? Ved Vejene vogted du på dem som Araber i Ørk. Du vanæred Landet både ved din Utugt og Ondskab,

³Bu yüzden yağmurların ardı kesildi,Son yağmur yağmadı.Yüzsüz bir fahişeye benzedin,Utanç duymak istemedin.

³en Snare blev dine mange Elskere for dig. En Horkvindes Pande har du, trodser al Skam.

⁴‹Baba, gençliğimden beriBenim dostumsun› diye az önce bana seslenmedin mi?

⁴Råbte du ikke nylig til mig: "Min Fader! Du er min Ungdoms Ven.

⁵‹Sonsuza dek kızgın mı kalacaksın?Öfken sonsuza dek mi sürecek?›Evet, böyle konuşuyor,Ama elinden gelen her kötülüğü yapıyorsun.››

⁵Vil han evigt gemme på Vrede, bære Nag for stedse?" Se, således taler du, men øver det onde til Gavns.

⁶Kral Yoşiya döneminde RAB bana, ‹‹Dönek İsrailin yaptığını gördün mü?›› dedi, ‹‹Her yüksek tepenin üzerine, her bol yapraklı ağacın altına gidip fahişelik etti.

⁶HERREN sagde til mig i Kong Josias's Dage: Så du, hvad den troløse Kvinde Israel gjorde? Hun gik op på ethvert højt Bjerg og hen under ethvert grønt Træ og bolede.

⁷Bütün bunları yaptıktan sonra bana geri döneceğini düşündüm, ama dönmedi. Hain kızkardeşi Yahuda da gördü bunları.

⁷Jeg tænkte, at hun efter at have gjort alt det vilde vende om til mig; men hun vendte ikke om. Det så hendes svigefulde Søster Juda;

⁸Fahişeliği yüzünden dönek İsraili boşayıp ona boşanma belgesini verdiğim halde, kızkardeşi hain Yahudanın hiç korkmadığını, gidip fahişelik ettiğini gördüm.

⁸hun så, at jeg forstødte den troløse Kvinde Israel for al hendes Hors Skyld, og at jeg gav hende Skilsmissebrev; den svigefulde Søster Juda frygtede dog ikke, men gik også hen og bolede.

⁹Hiç umursamadan fahişeliğiyle ülkeyi kirletti; taşla, ağaçla zina etti.

⁹Ved sin letsindige Bolen vanærede hun Landet og horede med Sten og Træ.

¹⁰Bütün bunlara karşın, hain kızkardeşi Yahuda içtenlikle değil, göstermelik olarak bana döndü.›› Böyle diyor RAB.

¹⁰Og alligevel vendte den svigefulde Søster Juda ikke om til mig af hele sit Hjerte, men kun på Skrømt, lyder det fra HERREN.

¹¹RAB bana, ‹‹Dönek İsrail hain Yahudadan daha doğru olduğunu gösterdi›› dedi,

¹¹Og HERREN sagde til mig: Det troløse Israels Sag står bedre end det svigefulde Judas.

¹²‹‹Git, bu sözleri kuzeye duyur. De ki, ‹‹ ‹Ey dönek İsrail, geri dön› diyor RAB.‹Size artık öfkeyle bakmayacağım,Çünkü ben sevecenim› diyor RAB.‹Öfkemi sonsuza dek sürdürmem.

¹²Gå hen og udråb disse Ord mod Nord: Omvend dig, troløse Israel, lyder det fra HERREN; jeg vil ikke vredes på eder, thi nådig er jeg, lyder det fra HERREN; jeg gemmer ej evigt på Vrede;

¹³Ancak suçunu kabul et:Tanrın RABbe başkaldırdın,Her bol yapraklı ağacın altındaSevgini yabancı ilahlarla paylaştın,Beni dinlemedin.› ››Böyle diyor RAB.

¹³men vedgå din Uret, at du forbrød dig mod HERREN din Gud; for de fremmedes Skyld løb du hid og did under hvert grønt Træ og hørte ikke min Røst, så lyder det fra HERREN.

¹⁴‹‹Geri dön, ey dönek halk›› diyor RAB, ‹‹Çünkü kocan benim. Birinizi kentten, ikinizi bir boydan alıp Siyona geri getireceğim.

¹⁴Vend om, I frafaldne Søoner, lyder det fra HERREN; thi jeg er eders Herre; jeg tager eder, een fra en By og en fra en Slægt og bringer eder til Zion,

¹⁵Size gönlüme göre çobanlar vereceğim; sizi bilgiyle, sağduyuyla güdecekler.

¹⁵og jeg giver eder Hyrder efter mit Sind, og de skal vogte eder med Indsigt og Kløgt.

¹⁶Ülkede büyüyüp sayıca çoğaldığınız günlerde›› diyor RAB, ‹‹Halk artık, ‹RABbin Antlaşma Sandığı› demeyecek. Sandık bir daha kimsenin aklına gelmeyecek; anımsanmayacak, özlenmeyecek, bir yenisi de yapılmayacak.

¹⁶Og når I bliver mangfoldige og frugtbare i Landet i hine Dage, lyder det fra HERREN, skal de ikke mere tale om HERRENs Pagts Ark, og Tanken om den skal ikke mere opkomme i noget Hjerte; de skal ikke mere komme den i Hu eller savne den, og en ny skal ikke laves.

¹⁷O zaman Yeruşalime, ‹RABbin Tahtı› diyecekler. RABbin adını onurlandırmak için bütün uluslar Yeruşalimde toplanacak. Bundan böyle kötü yüreklerinin inadı uyarınca davranmayacaklar.

¹⁷På hin Tid skal man kalde Jerusalem HERRENs Trone, og der, til HERRENs Navn i Jerusalem, skal alle Folk strømme sammen, og de skal ikke mere følge deres onde Hjertes Stivsind.

¹⁸O günlerde Yahuda halkıyla İsrail halkı kuzeyde bir ülkeden birlikte yürüyecek, atalarına mülk olarak vermiş olduğum ülkede bir araya gelecekler.

¹⁸I hine Dage skal Judas Hus vandre til Israels Hus, og samlet skal de drage fra Nordens Land til det Land, jeg gav deres Fædre i Eje.

¹⁹‹‹Ben RAB, demiştim ki, ‹Ne kadar isterdimSeni çocuklarımdan saymayı;Sana güzel ülkeyi,Ulusların en güzel mülkünü vermeyi!Bana baba diyeceğini,Benden hiç ayrılmayacağını sandım.

¹⁹Og jeg, jeg sagde til dig: "Blandt Sønnerne sætter jeg dig, jeg giver dig et yndigt Land, Folkenes herligste Arvelod." Jeg sagde: "Kald mig din Fader, vend dig ej fra mig!"

²⁰Ama bir kadın kocasına nasıl ihanet ederse,Sen de bana öyle ihanet ettin, ey İsrail halkı!› ››Böyle diyor RAB.

²⁰Men som en Kvinde sviger sin Ven, så sveg du mig, Israels Hus, så lyder det fra HERREN.

²¹Çıplak tepelerde bir ses duyuluyor,İsrail halkının ağlayışı ve yakarışı.Çünkü doğru yoldan saptılar,Tanrıları RABbi unuttular.

²¹Hør, der lyder Gråd på de nøgne Høje, Tryglen af Israels Børn, fordi de vandrede Krogveje, glemte HERREN deres Gud.

²²‹‹Geri dönün, ey dönek çocuklar,Dönekliğinizi iyileştireyim.›› Halk, ‹‹İşte buradayız, sana geliyoruz!›› diyor,‹‹Çünkü Tanrımız RAB sensin.

²²Vend om, I frafaldne Sønner, jeg læger eders Frafald. Se, vi kommer til dig, thi du er HERREN vor Gud.

²³Kuşkusuz dağlardan,Tepelerden gelen tapınma sesleri aldatıcıdır.Kuşkusuz İsrailin kurtuluşu Tanrımız RABdedir.

²³Visselig, Blændværk var Højene, Bjergenes Larm; visselig, hos HERREN vor Gud er Israels Frelse.

²⁴Gençliğimizden bu yanaAtalarımızın emeğinin ürününü,Davarlarını, sığırlarını,Oğullarını, kızlarınıUtanılası putlar yedi.

²⁴Skændselen åd fra vor Ungdom vore Fædres Gods, deres Småkvæg og Hornkvæg, Sønner og Døtre.

²⁵Utanç içinde yatalım,Rezilliğimiz bizi örtsün!Çünkü biz de atalarımız daGençliğimizden bu yanaTanrımız RAB'be karşı günah işledik,Tanrımız RAB'bin sesine kulak asmadık.››

²⁵Vi lægger os ned i vor Skændsel, vor Skam er vort Tæppe, thi mod HERREN vor Gud har vi syndet, vi og vore Fædre fra Ungdommen af til i Dag; vi høre ikke på Herren vor Guds røst.