Turkish

Russian 1876

Luke

1

1Sayın Teofilos, Birçok kişi aramızda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya girişti. Nitekim başlangıçtan beri bu olayların görgü tanığı ve Tanrı sözünün hizmetkârı olanlar bunları bize ilettiler. Ben de bütün bu olayları ta başından özenle araştırmış biri olarak bunları sana sırasıyla yazmayı uygun gördüm.
1Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,
4Öyle ki, sana verilen bilgilerin doğruluğunu bilesin.
2как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,
5Yahudiye Kralı Hirodes zamanında, Aviya bölüğünden Zekeriya adında bir kâhin vardı. Harun soyundan gelen karısının adı ise Elizabetti.
3то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего сначала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,
6Her ikisi de Tanrının gözünde doğru kişilerdi, Rabbin bütün buyruk ve kurallarına eksiksizce uyarlardı.
4чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.
7Elizabet kısır olduğu için çocukları olmuyordu. İkisinin de yaşı ilerlemişti.
5Во дни Ирода, царя Иудейского, был священник из Авиевой чреды, именем Захария, и жена его из рода Ааронова, имя ей Елисавета.
8Zekeriya, hizmet sırasının kendi bölüğünde olduğu bir gün, Tanrının önünde kâhinlik görevini yerine getiriyordu.
6Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.
9Kâhinlik geleneği uyarınca Rabbin Tapınağına girip buhur yakma görevi kurayla ona verilmişti.
7У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.
10Buhur yakma saatinde bütün halk topluluğu dışarıda dua ediyordu.
8Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,
11Bu sırada, Rabbin bir meleği buhur sunağının sağında durup Zekeriyaya göründü.
9по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения,
12Zekeriya onu görünce şaşırdı, korkuya kapıldı.
10а все множество народа молилось вне во время каждения, –
13Melek, ‹‹Korkma, Zekeriya›› dedi, ‹‹Duan kabul edildi. Karın Elizabet sana bir oğul doğuracak, adını Yahya koyacaksın.
11тогда явился ему Ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.
14Sevinip coşacaksın. Birçokları da onun doğumuna sevinecek.
12Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.
15O, Rabbin gözünde büyük olacak. Hiç şarap ve içki içmeyecek; daha annesinin rahmindeyken Kutsal Ruhla dolacak.
13Ангел же сказал ему: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя: Иоанн;
16İsrailoğullarından birçoğunu, Tanrıları Rabbe döndürecek.
14и будет тебе радость и веселие, и многие о рождении его возрадуются,
17Babaların yüreklerini çocuklarına döndürmek, söz dinlemeyenleri doğru kişilerin anlayışına yöneltmek ve Rab için hazırlanmış bir halk yetiştirmek üzere, İlyasın ruhu ve gücüyle Rabbin önünden gidecektir.››
15ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера, и Духа Святаго исполнится еще от чрева матери своей;
18Zekeriya meleğe, ‹‹Bundan nasıl emin olabilirim?›› dedi. ‹‹Çünkü ben yaşlandım, karımın da yaşı ilerledi.››
16и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богуих;
19Melek ona şöyle karşılık verdi: ‹‹Ben Tanrının huzurunda duran Cebrailim. Seninle konuşmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim.
17и предъидет пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям, и непокоривым образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный.
20İşte, belirlenen zamanda yerine gelecek olan sözlerime inanmadığın için dilin tutulacak, bunların gerçekleşeceği güne dek konuşamayacaksın.››
18И сказал Захария Ангелу: по чему я узнаю это? ибо я стар, и жена моя в летахпреклонных.
21Zekeriyayı bekleyen halk, onun tapınakta bu kadar uzun süre kalmasına şaştı.
19Ангел сказал ему в ответ: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобою и благовестить тебе сие;
22Zekeriya ise dışarı çıktığında onlarla konuşamadı. O zaman tapınakta bir görüm gördüğünü anladılar. Kendisi onlara işaretler yapıyor, ama konuşamıyordu.
20и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то, что тыне поверил словам моим, которые сбудутся в свое время.
23Görev süresi bitince Zekeriya evine döndü.
21Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.
24Bir süre sonra karısı Elizabet gebe kaldı ve beş ay evine kapandı.
22Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками, и оставался нем.
25‹‹Bunu benim için yapan Rabdir›› dedi. ‹‹Bu günlerde benimle ilgilenerek insanlar arasında utancımı giderdi.››
23А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.
26Elizabetin hamileliğinin altıncı ayında Tanrı, Melek Cebraili Celilede bulunan Nasıra adlı kente, Davutun soyundan Yusuf adındaki adamla nişanlı kıza gönderdi. Kızın adı Meryemdi.
24После сих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев и говорила:
28Onun yanına giren melek, ‹‹Selam, ey Tanrının lütfuna erişen kız! Rab seninledir›› dedi.
25так сотворил мне Господь во дни сии, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми.
29Söylenenlere çok şaşıran Meryem, bu selamın ne anlama gelebileceğini düşünmeye başladı.
26В шестой же месяц послан был Ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, называемый Назарет,
30Ama melek ona, ‹‹Korkma Meryem›› dedi, ‹‹Sen Tanrının lütfuna eriştin.
27к Деве, обрученной мужу, именем Иосифу, из дома Давидова; имя же Деве: Мария.
31Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracak, adını İsa koyacaksın.
28Ангел, войдя к Ней, сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою; благословенна Ты между женами.
32O büyük olacak, kendisine ‹Yüceler Yücesinin Oğlu› denecek. Rab Tanrı Ona, atası Davutun tahtını verecek.
29Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.
33O da sonsuza dek Yakupun soyu üzerinde egemenlik sürecek, egemenliğinin sonu gelmeyecektir.››
30И сказал Ей Ангел: не бойся, Мария,ибо Ты обрела благодать у Бога;
34Meryem meleğe, ‹‹Bu nasıl olur? Ben erkeğe varmadım ki›› dedi.
31и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя: Иисус.
35Melek ona şöyle yanıt verdi: ‹‹Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesinin gücü sana gölge salacak. Bunun için doğacak olana kutsal, Tanrı Oğlu denecek.
32Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;
36Bak, senin akrabalarından Elizabet de yaşlılığında bir oğula gebe kaldı. Kısır bilinen bu kadın şimdi altıncı ayındadır.
33и будет царствовать над домом Иакова во веки, и Царству Его не будет конца.
37Tanrının yapamayacağı hiçbir şey yoktur.››
34Мария же сказала Ангелу: как будет это, когда Я мужа не знаю?
38‹‹Ben Rabbin kuluyum›› dedi Meryem, ‹‹Bana dediğin gibi olsun.›› Bundan sonra melek onun yanından ayrıldı.
35Ангел сказал Ей в ответ: Дух Святый найдет на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; посему и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.
39O günlerde Meryem kalkıp aceleyle Yahudanın dağlık bölgesindeki bir kente gitti.
36Вот и Елисавета, родственница Твоя, называемая неплодною, и она зачала сына в старости своей, и ей уже шестой месяц,
40Zekeriyanın evine girip Elizabeti selamladı.
37ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.
41Elizabet Meryemin selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruhla dolan Elizabet yüksek sesle şöyle dedi: ‹‹Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır!
38Тогда Мария сказала: се, Раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошел от Нее Ангел.
43Nasıl oldu da Rabbimin annesi yanıma geldi?
39Встав же Мария во дни сии, с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,
44Bak, selamın kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı.
40и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.
45İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rabbin ona söylediği sözler gerçekleşecektir.››
41Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святаго Духа,
46Meryem de şöyle dedi: ‹‹Canım Rabbi yüceltir; Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.
42и воскликнула громким голосом, и сказала: благословенна Ты между женами, и благословен плод чрева Твоего!
48Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak.
43И откуда это мне, что пришла Матерь Господа моего ко мне?
49Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı. Onun adı kutsaldır.
44Ибо когда голос приветствия Твоего дошел до слухамоего, взыграл младенец радостно во чреве моем.
50Kuşaklar boyunca kendisinden korkanlara merhamet eder.
45И блаженна Уверовавшая, потому что совершится сказанное Ей от Господа.
51Bileğiyle büyük işler yaptı; Gururluları yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.
46И сказала Мария: величит душа Моя Господа,
52Hükümdarları tahtlarından indirdi, Sıradan insanları yükseltti.
47и возрадовался дух Мой о Боге, Спасителе Моем,
53Aç olanları iyiliklerle doyurdu, Zenginleri ise elleri boş çevirdi.
48что призрел Он на смирение Рабы Своей, ибо отныне будут ублажать Меня все роды;
54Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahime ve onun soyuna sonsuza dek Merhamet etmeyi unutmayarak Kulu İsrailin yardımına yetişti.››
49что сотворил Мне величие Сильный, и свято имя Его;
56Meryem, üç ay kadar Elizabetin yanında kaldı, sonra kendi evine döndü.
50и милость Его в роды родов к боящимся Его;
57Elizabetin doğurma vakti geldi ve bir oğul doğurdu.
51явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;
58Komşularıyla akrabaları, Rabbin ona ne büyük merhamet gösterdiğini duyunca, onun sevincine katıldılar.
52низложил сильных с престолов, и вознес смиренных;
59Sekizinci gün çocuğun sünnetine geldiler. Ona babası Zekeriyanın adını vereceklerdi.
53алчущих исполнил благ, и богатящихся отпустил ни с чем;
60Ama annesi, ‹‹Hayır, adı Yahya olacak›› dedi.
54воспринял Израиля, отрока Своего, воспомянув милость,
61Ona, ‹‹Akrabaların arasında bu adı taşıyan kimse yok ki›› dediler.
55как говорил отцам нашим, к Аврааму и семени его до века.
62Bunun üzerine babasına işaretle çocuğun adını ne koymak istediğini sordular.
56Пребыла же Мария с нею около трех месяцев, и возвратилась в дом свой.
63Zekeriya bir yazı levhası istedi ve, ‹‹Adı Yahyadır›› diye yazdı. Herkes şaşakaldı.
57Елисавете же настало время родить, и она родила сына.
64O anda Zekeriyanın ağzı açıldı, dili çözüldü. Tanrıyı överek konuşmaya başladı.
58И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над нею, и радовались с нею.
65Çevrede oturanların hepsi korkuya kapıldı. Bütün bu olaylar, Yahudiyenin dağlık bölgesinin her yanında konuşulur oldu.
59В восьмой день пришли обрезать младенца и хотелиназвать его, по имени отца его, Захариею.
66Duyan herkes derin derin düşünüyor, ‹‹Acaba bu çocuk ne olacak?›› diyordu. Çünkü Rab onunla birlikteydi.
60На это мать его сказала:нет, а назвать его Иоанном.
67Çocuğun babası Zekeriya, Kutsal Ruhla dolarak şu peygamberlikte bulundu:
61И сказали ей: никого нет в родстве твоем, кто назывался бы сим именем.
68‹‹İsrailin Tanrısı Rabbe övgüler olsun! Çünkü halkının yardımına gelip onları fidyeyle kurtardı.
62И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.
69Eski çağlardan beri Kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, Kulu Davutun soyundan Bizim için güçlü bir kurtarıcı çıkardı; Düşmanlarımızdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtuluşumuzu sağladı.
63Он потребовал дощечку и написал: Иоанн имя ему. И все удивились.
72Böylece atalarımıza merhamet ederek Kutsal antlaşmasını anmış oldu.
64И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.
73Nitekim bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallık ve doğruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapınmamızı sağlayacağına dair Atamız İbrahime ant içerek söz vermişti.
65И был страх на всех живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всейнагорной стране Иудейской.
76Sen de, ey çocuk, Yüceler Yücesinin peygamberi diye anılacaksın. Rabbin yollarını hazırlamak üzere önünden gidecek Ve Onun halkına, Günahlarının bağışlanmasıyla kurtulacaklarını bildireceksin.
66Все слышавшие положили это на сердце своем и говорили: что будет младенец сей? И рука Господня была с ним.
78Çünkü Tanrımızın yüreği merhamet doludur. Onun merhameti sayesinde, Yücelerden doğan Güneş, Karanlıkta ve ölümün gölgesinde yaşayanlara ışık saçmak Ve ayaklarımızı esenlik yoluna yöneltmek üzere Yardımımıza gelecektir.››
67И Захария, отец его, исполнился Святаго Духа ипророчествовал, говоря:
80Çocuk büyüyor, ruhsal yönden güçleniyordu. İsrail halkına görüneceği güne dek ıssız yerlerde yaşadı.
68благословен Господь Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,
69и воздвиг рог спасения нам в дому Давида, отрока Своего,
70как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,
71что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;
72сотворит милость с отцами нашими и помянет святой завет Свой,
73клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,
74небоязненно, по избавлении от руки врагов наших,
75служить Ему в святости и правде пред Ним, во все дни жизни нашей.
76И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо предъидешь пред лицем Господа приготовить пути Ему,
77дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,
78по благоутробному милосердию Бога нашего, которым посетил нас Восток свыше,
79просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира.
80Младенец же возрастал и укреплялся духом, и был в пустынях до дня явления своего Израилю.