¹Fısıh ve Mayasız Ekmek Bayramına iki gün kalmıştı. Başkâhinlerle din bilginleri İsayı hileyle tutuklayıp öldürmenin bir yolunu arıyorlardı.

¹Через два дня надлежало быть празднику Пасхи и опресноков. И искали первосвященники и книжники, как бы взять Егохитростью и убить;

²‹‹Bayramda olmasın, yoksa halk arasında kargaşalık çıkar›› diyorlardı.

²но говорили: только не в праздник, чтобы не произошло возмущения в народе.

³İsa Beytanyada cüzamlı Simunun evinde sofrada otururken yanına bir kadın geldi. Kadın kaymaktaşından bir kap içinde çok değerli, saf hintsümbülü yağı getirmişti. Kabı kırarak yağı Onun başına döktü.

³И когда был Он в Вифании, в доме Симона прокаженного, и возлежал, - пришла женщина с алавастровым сосудом мира из нарда чистого, драгоценного и, разбив сосуд, возлила Ему на голову.

⁴Bazıları buna kızdılar; birbirlerine, ‹‹Bu yağ niçin böyle boş yere harcandı? Üç yüz dinardan fazlaya satılabilir, parası yoksullara verilebilirdi›› diyerek kadını azarlamaya başladılar.

⁴Некоторые же вознегодовали и говорили между собою: к чему сия трата мира?

⁶‹‹Kadını rahat bırakın›› dedi İsa. ‹‹Neden üzüyorsunuz onu? Benim için güzel bir şey yaptı.

⁵Ибо можно было бы продать его более нежели за триста динариев и раздать нищим. И роптали на нее.

⁷Yoksullar her zaman aranızdadır, dilediğiniz anda onlara yardım edebilirsiniz; ama ben her zaman aranızda olmayacağım.

⁶Но Иисус сказал: оставьте ее; что ее смущаете? Она доброе дело сделала для Меня.

⁸Kadın elinden geleni yaptı, beni gömülmeye hazırlamak üzere daha şimdiden bedenimi yağladı.

⁷Ибо нищих всегда имеете с собою и, когда захотите, можете им благотворить; а Меня не всегда имеете.

⁹Size doğrusunu söyleyeyim, Müjde dünyanın neresinde duyurulursa, bu kadının yaptığı da onun anılması için anlatılacak.››

⁸Она сделала, что могла: предварила помазать тело Мое к погребению.

¹⁰Bu arada Onikilerden biri olan Yahuda İskariot, İsayı ele vermek amacıyla başkâhinlerin yanına gitti.

⁹Истинно говорю вам: где ни будет проповедано Евангелие сие в целом мире, сказано будет, в память ее, и о том, что она сделала.

¹¹Onlar bunu işitince sevindiler, Yahudaya para vermeyi vaat ettiler. O da İsayı ele vermek için fırsat kollamaya başladı.

¹⁰И пошел Иуда Искариот, один из двенадцати, к первосвященникам, чтобы предать Его им.

¹²Fısıh kurbanının kesildiği Mayasız Ekmek Bayramının ilk günü öğrencileri İsaya, ‹‹Fısıh yemeğini yemen için nereye gidip hazırlık yapmamızı istersin?›› diye sordular.

¹¹Они же, услышав, обрадовались, и обещали дать ему сребренники. И он искал, как бы в удобное времяпредать Его.

¹³O da öğrencilerinden ikisini şu sözlerle önden gönderdi: ‹‹Kente gidin, orada su testisi taşıyan bir adam çıkacak karşınıza. Onu izleyin.

¹²В первый день опресноков, когда заколали пасхального агнца , говорят Ему ученики Его: где хочешь есть пасху? мы пойдем и приготовим.

¹⁴Adamın gideceği evin sahibine şöyle deyin: ‹Öğretmen, öğrencilerimle birlikte Fısıh yemeğini yiyeceğim konuk odası nerede? diye soruyor.›

¹³И посылает двух из учеников Своих и говорит им: пойдите в город; и встретится вам человек, несущий кувшин воды; последуйте за ним

¹⁵Ev sahibi size üst katta döşenmiş, hazır büyük bir oda gösterecek. Orada bizim için hazırlık yapın.››

¹⁴и куда он войдет, скажите хозяину дома того: Учитель говорит: где комната, в которойбы Мне есть пасху с учениками Моими?

¹⁶Öğrenciler yola çıkıp kente gittiler. Her şeyi, İsanın kendilerine söylediği gibi buldular ve Fısıh yemeği için hazırlık yaptılar.

¹⁵И он покажет вам горницу большую, устланную, готовую: там приготовьте нам.

¹⁷Akşam olunca İsa Onikilerle birlikte geldi.

¹⁶И пошли ученики Его, и пришли в город, и нашли, как сказал им; и приготовили пасху.

¹⁸Sofraya oturmuş yemek yerlerken İsa, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim›› dedi, ‹‹Sizden biri, benimle yemek yiyen biri bana ihanet edecek.››

¹⁷Когда настал вечер, Он приходит с двенадцатью.

¹⁹Onlar da kederlenerek birer birer kendisine, ‹‹Beni demek istemedin ya?›› diye sormaya başladılar.

¹⁸И, когда они возлежали и ели, Иисус сказал: истинно говорю вам, один из вас, ядущий соМною, предаст Меня.

²⁰İsa onlara, ‹‹Onikilerden biridir, ekmeğini benimle birlikte sahana batırandır›› dedi.

¹⁹Они опечалились и стали говорить Ему, один за другим: не я ли? и другой: не я ли?

²¹‹‹Evet, İnsanoğlu kendisi için yazılmış olduğu gibi gidiyor, ama İnsanoğluna ihanet edenin vay haline! O adam hiç doğmamış olsaydı, kendisi için daha iyi olurdu.››

²⁰Он же сказал им в ответ: один из двенадцати, обмакивающий со Мною в блюдо.

²²İsa yemek sırasında eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve, ‹‹Alın, bu benim bedenimdir›› diyerek öğrencilerine verdi.

²¹Впрочем Сын Человеческий идет, как писано о Нем; но горе тому человеку, которым Сын Человеческий предается: лучше было бы тому человеку не родиться.

²³Sonra bir kâse alıp şükretti ve bunu öğrencilerine verdi. Hepsi bundan içti.

²²И когда они ели, Иисус, взяв хлеб, благословил, преломил, дал им и сказал: приимите, ядите; сие есть Тело Мое.

²⁴‹‹Bu benim kanım›› dedi İsa, ‹‹Birçokları uğruna akıtılan antlaşma kanıdır.

²³И, взяв чашу, благодарив, подал им: и пили из нее все.

²⁵Size doğrusunu söyleyeyim, Tanrının Egemenliğinde tazesini içeceğim o güne dek, asmanın ürününden bir daha içmeyeceğim.››

²⁴И сказал им: сие есть Кровь Моя Нового Завета, за многих изливаемая.

²⁶İlahi söyledikten sonra dışarı çıkıp Zeytin Dağına doğru gittiler.

²⁵Истинно говорю вам: Я уже не буду пить от плода виноградного до того дня, когда буду пить новое вино в Царствии Божием.

²⁷Bu arada İsa öğrencilerine, ‹‹Hepiniz sendeleyip düşeceksiniz›› dedi. ‹‹Çünkü şöyle yazılmıştır: ‹Çobanı vuracağım, Koyunlar darmadağın olacak.›

²⁶И, воспев, пошли на гору Елеонскую.

²⁸Ama ben dirildikten sonra sizden önce Celileye gideceğim.››

²⁷И говорит им Иисус: все вы соблазнитесь о Мне в эту ночь; ибо написано: поражу пастыря, ирассеются овцы.

²⁹Petrus Ona, ‹‹Herkes sendeleyip düşse bile ben düşmem›› dedi.

²⁸По воскресении же Моем, Я предваряю вас в Галилее.

³⁰‹‹Sana doğrusunu söyleyeyim›› dedi İsa, ‹‹Bugün, bu gece, horoz iki kez ötmeden sen beni üç kez inkâr edeceksin.››

²⁹Петр сказал Ему: если и все соблазнятся, но не я.

³¹Ama Petrus üsteleyerek, ‹‹Seninle birlikte ölmem gerekse bile seni asla inkâr etmem›› dedi. Öğrencilerin hepsi de aynı şeyi söyledi.

³⁰И говорит ему Иисус: истинно говорю тебе, что ты ныне, в эту ночь, прежде нежели дважды пропоет петух, трижды отречешься от Меня.

³²Sonra Getsemani denilen yere geldiler. İsa öğrencilerine, ‹‹Ben dua ederken siz burada oturun›› dedi.

³¹Но он еще с большим усилием говорил:хотя бы мне надлежало и умереть с Тобою, не отрекусь от Тебя. То же и все говорили.

³³Petrusu, Yakupu ve Yuhannayı yanına aldı. Hüzünlenmeye ve ağır bir sıkıntı duymaya başlamıştı.

³²Пришли в селение, называемое Гефсимания; и Он сказал ученикам Своим: посидите здесь, пока Я помолюсь.

³⁴Onlara, ‹‹Ölesiye kederliyim›› dedi. ‹‹Burada kalın, uyanık durun.››

³³И взял с Собою Петра, Иакова и Иоанна; и начал ужасаться и тосковать.

³⁵Biraz ilerledi, yüzüstü yere kapanıp dua etmeye başladı. ‹‹Mümkünse o saati yaşamayayım›› dedi.

³⁴И сказал им: душа Моя скорбит смертельно; побудьте здесь и бодрствуйте.

³⁶‹‹Abba, Baba, senin için her şey mümkün, bu kâseyi benden uzaklaştır. Ama benim değil, senin istediğin olsun.››

³⁵И, отойдя немного, пал на землю и молился, чтобы, если возможно, миновал Его час сей;

³⁷Öğrencilerinin yanına döndüğünde onları uyumuş buldu. Petrusa, ‹‹Simun›› dedi, ‹‹Uyuyor musun? Bir saat uyanık kalamadın mı?

³⁶и говорил: Авва Отче! все возможно Тебе; пронеси чашу сию мимо Меня; но не чего Я хочу, а чего Ты.

³⁸Uyanık durup dua edin ki, ayartılmayasınız. Ruh isteklidir, ama beden güçsüzdür.››

³⁷Возвращается и находит их спящими, и говорит Петру: Симон! ты спишь? не мог ты бодрствовать один час?

³⁹Yine uzaklaştı, aynı sözleri tekrarlayarak dua etti.

³⁸Бодрствуйте и молитесь, чтобы не впасть в искушение: дух бодр, плоть же немощна.

⁴⁰Geri geldiğinde öğrencilerini yine uyumuş buldu. Onların göz kapaklarına ağırlık çökmüştü. İsaya ne diyeceklerini bilemiyorlardı.

³⁹И, опять отойдя, молился, сказав то же слово.

⁴¹İsa üçüncü kez yanlarına döndü, ‹‹Hâlâ uyuyor, dinleniyor musunuz?›› dedi. ‹‹Yeter! Saat geldi. İşte İnsanoğlu günahkârların eline veriliyor.

⁴⁰И, возвратившись, опять нашел их спящими, ибо глаза у них отяжелели, и они не знали, что Ему отвечать.

⁴²Kalkın, gidelim. İşte bana ihanet eden geldi!››

⁴¹И приходит в третий раз и говорит им: вы все еще спите и почиваете? Кончено, пришел час: вот, предаетсяСын Человеческий в руки грешников.

⁴³Tam o anda, İsa daha konuşurken, Onikilerden biri olan Yahuda çıkageldi. Yanında başkâhinler, din bilginleri ve ileri gelenler tarafından gönderilmiş kılıçlı sopalı bir kalabalık vardı.

⁴²Встаньте, пойдем; вот, приблизился предающий Меня.

⁴⁴İsaya ihanet eden Yahuda, ‹‹Kimi öpersem, İsa Odur. Onu tutuklayın, güvenlik altına alıp götürün›› diye onlarla sözleşmişti.

⁴³И тотчас, как Он еще говорил, приходит Иуда, один из двенадцати, и с ним множество народа с мечами и кольями, от первосвященников и книжников и старейшин.

⁴⁵Gelir gelmez İsaya yaklaştı, ‹‹Rabbî›› diyerek Onu öptü.

⁴⁴Предающий же Его дал им знак, сказав: Кого я поцелую, Тот и есть, возьмите Его и ведите осторожно.

⁴⁶Onlar da İsayı yakalayıp tutukladılar.

⁴⁵И, придя, тотчас подошел к Нему и говорит: Равви! Равви! и поцеловал Его.

⁴⁷İsanın yanında bulunanlardan biri kılıcını çekti, başkâhinin kölesine vurup kulağını uçurdu.

⁴⁶А они возложили на Него руки свои и взяли Его.

⁴⁸İsa onlara, ‹‹Niçin bir haydutmuşum gibi beni kılıç ve sopalarla yakalamaya geldiniz?›› dedi.

⁴⁷Один же из стоявших тут извлек меч, ударил раба первосвященникова и отсек ему ухо.

⁴⁹‹‹Her gün tapınakta, yanıbaşınızda öğretiyordum, beni tutuklamadınız. Ama bu, Kutsal Yazılar yerine gelsin diye oldu.››

⁴⁸Тогда Иисус сказал им: как будто наразбойника вышли вы с мечами и кольями, чтобы взять Меня.

⁵⁰O zaman öğrencilerinin hepsi Onu bırakıp kaçtı.

⁴⁹Каждый день бывал Я с вами в храме и учил, и вы не брали Меня. Но да сбудутся Писания.

⁵¹İsanın ardından sadece keten beze sarınmış bir genç gidiyordu. Bu genç de yakalandı.

⁵⁰Тогда, оставив Его, все бежали.

⁵²Ama keten bezden sıyrılıp çıplak olarak kaçtı.

⁵¹Один юноша, завернувшись по нагому телу в покрывало, следовал за Ним; и воины схватили его.

⁵³İsayı görevli başkâhine götürdüler. Bütün başkâhinler, ileri gelenler ve din bilginleri de orada toplandı.

⁵²Но он, оставив покрывало, нагой убежал от них.

⁵⁴Petrus, İsayı başkâhinin avlusunun içine kadar uzaktan izledi. Avluda nöbetçilerle birlikte ateşin başında oturup ısınmaya başladı.

⁵³И привели Иисуса к первосвященнику; и собрались к нему все первосвященники и старейшины и книжники.

⁵⁵Başkâhinler ve Yüksek Kurulun öteki üyeleri, İsayı ölüm cezasına çarptırmak için kendisine karşı tanık arıyor, ama bulamıyorlardı.

⁵⁴Петр издали следовал за Ним, даже внутрь двора первосвященникова; и сидел со служителями, и грелся у огня.

⁵⁶Birçok kişi Ona karşı yalan yere tanıklık ettiyse de, tanıklıkları birbirini tutmadı.

⁵⁵Первосвященники же и весь синедрион искали свидетельства на Иисуса, чтобы предать Его смерти; и не находили.

⁵⁷Bazıları kalkıp Ona karşı yalan yere şöyle tanıklık ettiler: ‹‹Biz Onun, ‹Elle yapılmış bu tapınağı yıkacağım ve üç günde, elle yapılmamış başka bir tapınak kuracağım› dediğini işittik.››

⁵⁶Ибо многие лжесвидетельствовали на Него, но свидетельства сии не были достаточны.

⁵⁹Ama bu noktada bile tanıklıkları birbirini tutmadı.

⁵⁷И некоторые, встав, лжесвидетельствовали против Него и говорили:

⁶⁰Sonra başkâhin topluluğun ortasında ayağa kalkarak İsaya, ‹‹Hiç yanıt vermeyecek misin? Nedir bunların sana karşı ettiği bu tanıklıklar?›› diye sordu.

⁵⁸мы слышали, как Он говорил: Я разрушу храм сей рукотворенный, и через три дня воздвигну другой, нерукотворенный.

⁶¹Ne var ki, İsa susmaya devam etti, hiç yanıt vermedi. Başkâhin Ona yeniden, ‹‹Yüce Olanın Oğlu Mesih sen misin?›› diye sordu.

⁵⁹Но и такое свидетельство их не былодостаточно.

⁶²İsa, ‹‹Benim›› dedi. ‹‹Ve sizler, İnsanoğlunun Kudretli Olanın sağında oturduğunu ve göğün bulutlarıyla geldiğini göreceksiniz.››

⁶⁰Тогда первосвященник стал посреди и спросил Иисуса:что Ты ничего не отвечаешь? что они против Тебя свидетельствуют?

⁶³Başkâhin giysilerini yırtarak, ‹‹Artık tanıklara ne ihtiyacımız var?›› dedi. ‹‹Küfürü işittiniz. Buna ne diyorsunuz?›› Hepsi İsanın ölüm cezasını hak ettiğine karar verdiler.

⁶¹Но Он молчал и не отвечал ничего. Опять первосвященник спросил Его и сказал Ему: Ты ли Христос, Сын Благословенного?

⁶⁵Bazıları Onun üzerine tükürmeye, gözlerini bağlayarak Onu yumruklamaya başladılar. ‹‹Haydi, peygamberliğini göster!›› diyorlardı. Nöbetçiler de Onu aralarına alıp tokatladılar.

⁶²Иисус сказал: Я; и вы узрите Сына Человеческого,сидящего одесную силы и грядущего на облаках небесных.

⁶⁶Petrus aşağıda, avludayken, başkâhinin hizmetçi kızlarından biri geldi. Isınmakta olan Petrusu görünce onu dikkatle süzüp, ‹‹Sen de Nasıralı İsayla birlikteydin›› dedi.

⁶³Тогда первосвященник, разодрав одежды свои, сказал: на что еще нам свидетелей?

⁶⁸Petrus ise bunu inkâr ederek, ‹‹Senin neden söz ettiğini bilmiyorum, anlamıyorum›› dedi ve dışarıya, dış kapının önüne çıktı. Bu arada horoz öttü.

⁶⁴Вы слышали богохульство; как вам кажется? Они же всепризнали Его повинным смерти.

⁶⁹Hizmetçi kız Petrusu görünce çevrede duranlara yine, ‹‹Bu adam onlardan biri›› demeye başladı.

⁶⁵И некоторые начали плевать на Него и, закрывая Ему лице, ударять Его и говорить Ему: прореки. И слуги били Его по ланитам.

⁷⁰Petrus tekrar inkâr etti. Çevrede duranlar az sonra Petrusa yine, ‹‹Gerçekten onlardansın; sen de Celilelisin›› dediler.

⁶⁶Когда Петр был на дворе внизу, пришла одна из служанок первосвященника

⁷¹Petrus kendine lanet okuyup ant içerek, ‹‹Sözünü ettiğiniz o adamı tanımıyorum›› dedi.

⁶⁷и, увидев Петра греющегося и всмотревшись в него,сказала: и ты был с Иисусом Назарянином.

⁷²Tam o anda horoz ikinci kez öttü. Petrus, İsa'nın kendisine, ‹‹Horoz iki kez ötmeden beni üç kez inkâr edeceksin›› dediğini hatırladı ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.

⁶⁸Но он отрекся, сказав: не знаю и не понимаю, что ты говоришь. И вышел вон на передний двор; и запел петух.

⁶⁹Служанка, увидев его опять, начала говорить стоявшим тут: этот из них.

⁷⁰Он опять отрекся. Спустя немного, стоявшие тут опять стали говорить Петру: точно ты из них; ибо ты Галилеянин, и наречие твое сходно.

⁷¹Он же начал клясться и божиться: не знаю Человека Сего, о Котором говорите.

⁷²Тогда петух запел во второй раз. И вспомнил Петр слово, сказанное ему Иисусом: прежде нежели петух пропоет дважды, трижды отречешься от Меня; и начал плакать.