¹Mesihe ait biri olarak gerçeği söylüyorum, yalan söylemiyorum. Vicdanım da söylediklerimi Kutsal Ruh aracılığıyla doğruluyor.

¹Истину говорю во Христе, не лгу, свидетельствует мне совесть моя в Духе Святом,

²Yüreğimde büyük bir keder, dinmeyen bir acı var.

²что великая для меня печаль и непрестанное мучение сердцу моему:

³Kardeşlerimin, soydaşlarım olan İsraillilerin yerine ben kendim lanetlenip Mesihten uzaklaştırılmayı dilerdim. Evlatlığa kabul edilenler, Tanrının yüceliğini görenler onlardır. Antlaşmalar, buyrulan Kutsal Yasa, tapınma düzeni, vaatler onlarındır.

³я желал бы сам быть отлученным от Христа за братьев моих, родных мне по плоти,

⁵Büyük atalar onların atalarıdır. Mesih de bedence onlardandır. O her şeyin üzerinde hüküm süren, sonsuza dek övülecek Tanrıdır! Amin.

⁴то есть Израильтян, которым принадлежат усыновление и слава, и заветы, и законоположение, и богослужение, и обетования;

⁶Tanrının sözü boşa çıktı demek istemiyorum. Çünkü İsrail soyundan gelenlerin hepsi İsrailli sayılmaz.

⁵их и отцы, и от них Христос по плоти, сущий над всем Бог, благословенный во веки, аминь.

⁷İbrahimin soyundan olsalar bile, hepsi onun çocukları değildir. Ama, ‹‹Senin soyun İshakla sürecek›› diye yazılmıştır.

⁶Но не то, чтобы слово Божие не сбылось: ибо не все те Израильтяне, которые от Израиля;

⁸Demek ki Tanrının çocukları olağan yoldan doğan çocuklar değildir; İbrahimin soyu sayılanlar Tanrının vaadi uyarınca doğan çocuklardır.

⁷и не все дети Авраама, которые от семени его, но сказано: в Исааке наречется тебе семя.

⁹Çünkü vaat şöyleydi: ‹‹Gelecek yıl bu zamanda geleceğim ve Saranın bir oğlu olacak.››

⁸То есть не плотские дети суть дети Божии, но дети обетования признаются за семя.

¹⁰Ayrıca Rebeka bir erkekten, atamız İshaktan ikizlere gebe kalmıştı.

⁹А слово обетования таково: в это же время приду, и у Сарры будет сын.

¹¹Çocuklar henüz doğmamış, iyi ya da kötü bir şey yapmamışken, Tanrı Rebekaya, ‹‹Büyüğü küçüğüne kulluk edecek›› dedi. Öyle ki, Tanrının seçim yapmaktaki amacı yapılan işlere değil, kendi çağrısına dayanarak sürsün.

¹⁰И не одно это; но так было и с Ревеккою, когда она зачала в одно время двух сыновей от Исаака, отца нашего.

¹³Yazılmış olduğu gibi, ‹‹Yakupu sevdim, Esavdan ise nefret ettim.››

¹¹Ибо, когда они еще не родились и не сделали ничего доброго или худого(дабы изволение Божие в избрании происходило

¹⁴Öyleyse ne diyelim? Tanrı adaletsizlik mi ediyor? Kesinlikle hayır!

¹²не от дел, но от Призывающего), сказано было ей: больший будет в порабощении у меньшего,

¹⁵Çünkü Musaya şöyle diyor: ‹‹Merhamet ettiğime merhamet edeceğim, Acıdığıma acıyacağım.››

¹³как и написано: Иакова Я возлюбил, а Исава возненавидел.

¹⁶Demek ki bu, insanın isteğine ya da çabasına değil, Tanrının merhametine bağlıdır.

¹⁴Что же скажем? Неужели неправда у Бога? Никак.

¹⁷Tanrı Kutsal Yazıda firavuna şöyle diyor: ‹‹Gücümü senin aracılığınla göstermek Ve adımı bütün dünyada duyurmak için Seni yükselttim.››

¹⁵Ибо Он говорит Моисею: кого миловать, помилую; кого жалеть, пожалею.

¹⁸Demek ki Tanrı dilediğine merhamet eder, dilediğinin yüreğini nasırlaştırır.

¹⁶Итак помилование зависит не от желающего и не от подвизающегося, но от Бога милующего.

¹⁹Şimdi bana, ‹‹Öyleyse Tanrı insanı neden hâlâ suçlu buluyor? Onun isteğine kim karşı durabilir?›› diyeceksin.

¹⁷Ибо Писание говорит фараону: для того самого Я ипоставил тебя, чтобы показать над тобою силу Мою и чтобы проповедано было имя Мое по всей земле.

²⁰Ama, ey insan, sen kimsin ki Tanrıya karşılık veriyorsun? ‹‹Kendisine biçim verilen, biçim verene, ‹Beni niçin böyle yaptın› der mi?››

¹⁸Итак, кого хочет, милует; а кого хочет, ожесточает.

²¹Ya da çömlekçinin aynı kil yığınından bir kabı onurlu iş için, ötekini bayağı iş için yapmaya hakkı yok mu?

¹⁹Ты скажешь мне: „за что же еще обвиняет? Ибо ктопротивостанет воле Его?"

²²Eğer Tanrı gazabını göstermek ve gücünü tanıtmak isterken, gazabına hedef olup mahvolmaya hazırlananlara büyük sabırla katlandıysa, ne diyelim?

²⁰А ты кто, человек, что споришь с Богом? Изделие скажет ли сделавшему его: „зачем ты меня так сделал?"

²³Yüceltmek üzere önceden hazırlayıp merhamet ettiklerine yüceliğinin zenginliğini göstermek için bunu yaptıysa, ne diyelim?

²¹Не властен ли горшечник над глиною, чтобы из той же смеси сделать один сосуд для почетного употребления , а другой для низкого?

²⁴Yalnız Yahudiler arasından değil, öteki uluslar arasından da çağırdığı bu insanlar biziz.

²²Что же, если Бог, желая показать гнев и явить могущество Свое, с великим долготерпением щадил сосуды гнева, готовые к погибели,

²⁵Tanrı Hoşea Kitabında şöyle diyor: ‹‹Halkım olmayana halkım, Sevgili olmayana sevgili diyeceğim.››

²³дабы вместе явить богатство славы Своей над сосудами милосердия, которые Он приготовил к славе,

²⁶‹‹Kendilerine, ‹Siz halkım değilsiniz› denilen yerde, Yaşayan Tanrının çocukları diye adlandırılacaklar.››

²⁴над нами, которых Он призвал не только из Иудеев, но и из язычников?

²⁷Yeşaya, İsrail için şöyle sesleniyor: ‹‹İsrailoğullarının sayısı Denizin kumu kadar çok olsa da, Ancak pek azı kurtulacak.

²⁵Как и у Осии говорит: не Мой народ назову Моим народом, и не возлюбленную – возлюбленною.

²⁸Çünkü Rab yeryüzündeki yargılama işini Tez yapıp bitirecek.››

²⁶И на том месте, где сказано им: вы не Мой народ, там названы будут сынами Богаживаго.

²⁹Yeşayanın önceden dediği gibi: ‹‹Her Şeye Egemen Rab Soyumuzu sürdürecek birkaç kişiyi Sağ bırakmamış olsaydı, Sodom gibi olur, Gomoraya benzerdik.››

²⁷А Исаия провозглашает об Израиле: хотя бы сыны Израилевы были числом, как песок морской, только остаток спасется;

³⁰Öyleyse ne diyelim? Aklanma peşinde olmayan uluslar aklanmaya, imandan gelen aklanmaya kavuştular.

²⁸ибо дело оканчивает и скоро решит по правде, дело решительное совершит Господь на земле.

³¹Aklanmak için Yasanın ardından giden İsrail ise Yasayı yerine getiremedi.

²⁹И, как предсказал Исаия: если бы Господь Саваоф неоставил нам семени, то мы сделались бы, как Содом, и были бы подобны Гоморре.

³²Neden? Çünkü imanla değil, iyi işlerle olurmuş gibi aklanmaya çalıştılar ve ‹‹sürçme taşı››nda sürçtüler.

³⁰Что же скажем? Язычники, не искавшие праведности,получили праведность, праведность от веры.

³³Yazılmış olduğu gibi: ‹‹İşte, Siyon'a bir sürçme taşı, Bir tökezleme kayası koyuyorum. O'na iman eden utandırılmayacak.››

³¹А Израиль, искавший закона праведности, не достиг до закона праведности.

³²Почему? потому что искали не в вере, а в делах закона. Ибо преткнулись о камень преткновения,

³³как написано: вот, полагаю в Сионе камень преткновения и камень соблазна; но всякий, верующий в Него, не постыдится.