1RABbin sana ne söylediğini dinle, ey İsrail halkı!
1Počujte slovo, ktoré vám hovorí Hospodin, dome Izraelov!
2RAB şöyle diyor:‹‹Ulusların yolunu öğrenmeyin,Gök belirtilerinden yılmayın;Bu belirtilerden uluslar yılsa bile.
2Takto hovorí Hospodin: Neučte sa ceste pohanov a nedeste sa znamení nebies, lebo pohania sa ich desia.
3Ulusların töreleri yararsızdır.Ormandan ağaç keserler,Usta keskisiyle ona biçim verir.
3Lebo ustanovenia národov? To je márnosť! Lebo to vytne, strom z lesa, dielo rúk remeselníka, ukresané sekerou.
4Altınla, gümüşle süsler,Çekiçle, çivilerle sağlamlaştırırlar;Yerinden kımıldamasın diye.
4Okrášli to striebrom a zlatom, upevní to klincami a kladivami, aby sa to neklátilo!
5Salatalık bostanındaki korkuluk gibidir putları,Konuşamazlar;Onları taşımak gerek, çünkü yürüyemezler.Onlardan korkmayın, zarar veremezler;İyilik de edemezler.››
5Sú jako palmový špalok tvrdý a nehovoria; musia ich nosiť, lebo nechodia! Nebojte sa ich, lebo neurobia zlého, ale nemôžu učiniť ani dobré.
6Senin gibisi yok, ya RAB,Sen büyüksün,Adın da büyüktür gücün sayesinde.
6Nie, neni tebe podobného, Hospodine! Veľký si ty, a veľké tvoje meno v sile!
7Senden kim korkmaz,Ey ulusların kralı?Bu sana yakışır.Ulusların bilgeleri arasında,Bütün ülkelerindeSenin gibisi yok.
7Kde kto by sa ťa nebál, Kráľu národov?! Lebo tebe to prichodí, pretože medzi všetkými mudrcami národov a v celom ich kráľovstve neni tebe podobného nikoho!
8Hepsi budala ve akılsız.Yararsız putlardan ne öğrenilebilir ki?Ağaçtan yapılmış onlar!
8(Ale všetci do jedného sú zhovädilí a sprostí. Naučenie čakať od márností, od dreva!
9Tarşişten dövme gümüş,Ufazdan altın getirilir.Ustayla kuyumcunun yaptığı nesnenin üzerineLacivert, mor giydirilir,Hepsi usta işidir.
9Striebro, ubité na plech, donesené z Taršíša, a zlato z Ufaza, dielo remeselníka a rúk zlatníka; hyacintovomodrý postav a červený purpur je ich odev; to všetko je dielom umelcov.
10Ama gerçek Tanrı RABdir.O yaşayan Tanrıdır,Sonsuza dek kral Odur.O öfkelenince yeryüzü titrer,Uluslar dayanamaz gazabına.
10Ale Hospodin je Bôh pravdy, je živý Bôh a večný Kráľ; pred jeho hnevom sa trasie zem, a národy neznesú jeho zúrivého hnevu.
11‹‹Onlara şunu diyeceksin,‹Yeri, göğü yaratmayan bu ilahlar,Yerden de göğün altından da yok olacaklar.› ››
11Takto im poviete: Bohovia, ktorí neučinili nebies ani zeme, tí nech zahynú zo zeme a zpod týchto nebies!)
12Gücüyle yeryüzünü yaratan,Bilgeliğiyle dünyayı kuran,Aklıyla gökleri yayan RABdir.
12Ty, ktorý činíš zem svojou silou, ktorý pevne staviaš okruh sveta svojou múdrosťou a svojím umom si roztiahol nebesia;
13O gürleyince gökteki sular çağıldar,Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir,Yağmur için şimşek çaktırır,Ambarlarından rüzgar estirir.
13keď vydáš hlas, povstane hučanie vôd na nebi, a pôsobíš to, aby vystupovali pary od konca zeme, činíš dažďu blesky a vyvodíš vietor zo svojich pokladov.
14Hepsi budala, bilgisiz,Her kuyumcu yaptığı puttan utanacak.O putlar yapmacıktır,Soluk yoktur onlarda.
14Zhovädnel každý človek natoľko, že nezná toho; hanbiť sa bude každý zlatník pre svoju rytinu, lebo jeho sliatina je lesť, a niet v nich ducha.
15Yararsız, alay edilesi nesnelerdir,Cezalandırılınca yok olacaklar.
15Takí bohovia sú márnosť, dielom zvodov do bludu; v čase svojho navštívenia zahynú.
16Yakupun Payı onlara benzemez.Her şeye biçim veren Odur,Onun mirasıdır İsrail oymağı,Her Şeye Egemen RABdir adı.
16No, nie ako títo údel Jakobov; lebo on je tvorcom všetkého, a Izrael je pokolením jeho dedičstva; Hospodin Zástupov jeho meno.
17Kuşatma altında olan sizler,Eşyalarınızı toplayın yerden.
17Sober ta preč svoj tovar zo zeme, ty, ktorá bývaš v pevnosti!
18RAB diyor ki,‹‹İşte bu kez bu ülkede yaşayanlarıFırlatıp atacağım;Ele geçirilmeleri içinOnları sıkıştıracağım.››
18Lebo takto hovorí Hospodin: Hľa, tento raz už vyhodím obyvateľov zeme jako z praku a sovriem ich, aby to cítili.
19Yaramdan ötürü vay başıma gelen!Derdim iyileşmez!Ama, ‹Dert benim derdim,Dayanmalıyım› dedim.
19Oj, beda mne pre moje skrúšenie! Moja rana je prebolestná. Ale ja som riekol: Doista je toto moja nemoc, a tak ju ponesiem.
20Çadırım yıkıldı, ipleri koptu.Çocuklarım benden ayrıldı,Yok artık onlar.Çadırımı kuracak,Perdelerimi takacak kimse kalmadı.
20Môj stán je spustošený, a všetky moje povrazy sú potrhané, moji synovia ma odišli, a niet ich; niet už nikoho, kto by zase roztiahol môj stán, a kto by povešal moje čalúny.
21Çobanlar budala,RABbe danışmıyorlar.Bu yüzden işleri yolunda gitmiyor,Bütün sürüleri dağıldı.
21Lebo pastieri zhovädneli a nehľadali Hospodina. Preto nerobili rozumne, a všetko stádo ich pastvy sa rozpŕchlo.
22Dinle! Haber geliyor!Kuzey ülkesinden büyük patırtı geliyor!Yahuda kentlerini viraneye çevirecek,Çakallara barınak edecek.
22Hlas! Zvesť, hľa, ide, a veľký hrmot zo zeme severa obrátiť mestá Júdove na púšť, na príbytok šakalov.
23İnsanın yaşamının kendi elinde olmadığını,Adımlarına yön vermenin ona düşmediğiniBiliyorum, ya RAB.
23Viem, ó, Hospodine, že cesta človeka nie je v jeho moci, nie je v moci muža, ktorý chodí, jako ani to, aby pevne postavil svoje kroky.
24Beni öfkenle değil,Yalnız adaletinle yola getir, ya RAB,Yoksa beni hiçe indirirsin.
24Karhaj ma, Hospodine, avšak podľa milostivého súdu, nie vo svojom hneve, aby si neurobil zo mňa primálo.
25Öfkeni seni tanımayan ulusların,Adını anmayan toplulukların üzerine dök.Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,Onu tümüyle yok ettiler,Yurdunu viraneye çevirdiler.
25Vylej svoju prchlivosť na národy, ktoré ťa neznajú, a na čeľade, ktoré nevzývajú tvojho mena, lebo zjedajú Jakoba, i zjedia a zničia ho a jeho obydlie spustošili.