1Anımsa, ya RAB, başımıza geleni,Bak da utancımızı gör.
1Rozpomeň sa, Hospodine, na to, čo sa nám udialo; pohliadni, prosím a vidz našu potupu!
2Mülkümüz yabancılara geçti,Evlerimiz ellere.
2Naše dedičstvo sa prevrátilo a dostalo sa cudzím; naše domy sa dostaly cudzozemcom.
3Öksüz kaldık, babasız,Annelerimiz dul kadınlara döndü.
3Sirotami sme, bez otca; naše matky sú jako vdovy.
4Suyumuzu parayla içtik,Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
4Svoju vodu pijeme za peniaze; naše drevo prichádza za plat.
5Bizi kovalayanlar ensemizde,Yorgun düştük, rahatımız yok.
5Prenasledovaní sme tak, že sú nám vždy na krku; pracujúc ustávame, a niet pre nás odpočinku.
6Ekmek içinMısıra, Asura el açtık.
6Egypťanom podávame ruku, Assýrom, aby sme sa nasýtili chleba.
7Atalarımız günah işledi,Ama artık onlar yok;Suçlarının cezasını biz yüklendik.
7Naši otcovia hrešili, a niet ich; my nesieme ich neprávosti.
8Köleler üstümüzde saltanat sürüyor,Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
8Sluhovia panujú nad nami; nieto nikoho, kto by vytrhol z ich ruky.
9Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzündenEkmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
9Za svoje životy dodávame svoj chlieb pre meč na púšti.
10Kıtlığın yakıcı sıcağındanDerimiz fırın gibi kızardı.
10Naša koža je vypálená jako pec od horúčosti hladu.
11Siyonda kadınların,Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
11Zhanobili ženy na Sione, panny v mestách Júdových.
12Önderler ellerinden asıldı,Yaşlılar saygı görmedi.
12Kniežatá sú povešané ich rukou; tváre starcov nie sú uctievané.
13Değirmen taşını gençler çevirdi,Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
13Mládenci nosia žernov, a deti klesajú pod drevom;
14Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu,Gençler saz çalmaz oldu.
14starci prestali sedávať v bráne, mládenci spievať svoju pieseň.
15Yüreğimizin sevinci durdu,Oyunumuz yasa döndü.
15Prestala veselosť nášho srdca; naše veselé kolo sa obrátilo v zármutok.
16Taç düştü başımızdan,Vay başımıza!Çünkü günah işledik.
16Spadla koruna s našej hlavy, oj, beda nám, lebo sme hrešili!
17Bu yüzden yüreğimiz baygın,Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
17Preto je naše srdce neduživé; preto sa zatmily naše oči,
18Viran olan Siyon Dağının üstündeÇakallar geziyor!
18pre vrch Sion, ktorý je spustošený; líšky chodia po ňom.
19Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
19Ty, ó, Hospodine, tróniš na veky; tvoja stolica na pokolenie a pokolenie.
20Niçin bizi hep unutuyorsun,Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
20Prečo zabúdaš na nás na večnosť, opúšťaš nás na také dlhé časy?
21Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,Eski günlerimizi geri ver.
21Navráť nás, Hospodine, k sebe, a navrátime sa; obnov naše dni jako kedysi!
22Bizi büsbütün attıysan,Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
22Ale ty si nás celkom zavrhol, hneváš sa na nás veľmi preveľmi.