¹Görüm Vadisiyle ilgili bildiri: Gürültü patırtı içinde eğlenen kent halkı,Ne oldu size, neden hepiniz damlara çıktınız?Ölenleriniz ne kılıçtan geçirildi,Ne de savaşta öldü.

¹Prorokovanje o dolini prikazni. Kaj ti je že, da si stopilo vse na strehe?

³Önderleriniz hep birlikte kaçtılar,Yaylarını kullanmadan tutsak alındılar.Uzağa kaçtığınız halde ele geçenlerin hepsi tutsak edildi.

²O ropota polno, hrumeče mesto, o grad, radosti poln! Prebodeni tvoji niso prebodeni z mečem in ne umorjeni v vojski.

⁴Bunun için dedim ki,‹‹Beni yalnız bırakın, acı acı ağlayayım.Halkımın uğradığı yıkımdan ötürüBeni avutmaya kalkmayın.››

³Vsi voditelji tvoji so zbežali skupaj, zvezani so bili, ne da bi bil kdo lok napel zoper nje; kar se je zasačilo tvojih, so bili zvezani skupaj, dasi so hoteli daleč zbežati.

⁵Çünkü Rabbin, Her Şeye Egemen RABbinGörüm Vadisinde kargaşa, bozgunVe dehşet saçacağı gün,Duvarların yıkılacağı,Dağlara feryat edileceği gün geliyor.

⁴Zato pravim: Obrnite se od mene, da bridko jočem; ne trudite se, tolažeč me zaradi pokončanja hčere ljudstva mojega!

⁶Elamlılar ok kılıflarını sırtlanıp savaş arabalarıyla,Atlılarıyla geldiler.Kîr halkı kalkanlarını açtı.

⁵Kajti dan je prestrašenja in teptanja in zmešnjave od Gospoda, Jehove nad vojskami, v dolini prikazni, dan podiranja zidu in kričanja proti gori.

⁷Verimli vadileriniz savaş arabalarıyla doldu,Atlılar kent kapılarının karşısına dizildi.

⁶In Elam nosi tul, pelje zasedene vozove in konjike, in Kir odkriva ščit.

⁸RABbin Yahudayı savunmasız bıraktığı günOrman Sarayındaki silahlara güvendiniz.

⁷In zgodi se, da bodo tvoje izbrane doline polne voz, in konjiki se razpostavijo proti vratom.

⁹Davut Kentinin duvarlarındaÇok sayıda gedik olduğunu gördünüz,Aşağı Havuzda su depoladınız,

⁸In odgrnejo ogrinjalo Judovo. In oziral se boš tisti dan po orožju v gozdni hiši.

¹⁰Yeruşalimdeki evleri saydınız,Surları onarmak için evleri yıktınız.

⁹In ogledujoč razpoke mesta Davidovega, vidite, da jih je mnogo; in nabirate vode iz spodnjega ribnika;

¹¹Eski Havuzun suları içinİki surun arasında bir depo yaptınız.Ama bunu çok önceden tasarlayıpGerçekleştirmiş olan Tanrıya güvenmediniz,Onu umursamadınız.

¹⁰in štejete hiše jeruzalemske in podirate hiše, da utrdite zid;

¹²Rab, Her Şeye Egemen RABO gün sizi ağlayıp yas tutmaya,Saçlarınızı kesip çul kuşanmaya çağırdı.

¹¹in nabirališče delate med dvema zidoma za vode starega ribnika – ali ne ozirate se v Njega, ki je to naredil, in ne gledate Njega, ki je to osnoval zdavnaj.

¹³Oysa siz keyif çatıp eğlendiniz,‹‹Yiyelim içelim, nasıl olsa yarın öleceğiz›› diyerekSığır, koyun kestiniz,Et yiyip şarap içtiniz.

¹²Gospod, Jehova nad vojskami, pač kliče tisti dan na jok in plakanje in britje in opasovanje z raševino,

¹⁴Her Şeye Egemen RAB bana,‹‹Siz ölene dek bu suçunuz bağışlanmayacak›› diye seslendi.Rab, Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.

¹³ali glej: pri vas radost in veselje, pobijanje goved in klanje drobnice, uživanje mesa in pitje vina: „Jejmo in pijmo, kajti jutri umremo!“

¹⁵Rab, Her Şeye Egemen RAB diyor ki,‹‹Haydi, o kâhyaya,Sarayın sorumlusu Şevnaya git ve de ki,

¹⁴A razodel se je GOSPOD nad vojskami ušesom mojim: Res, ta krivica vam ne bo odpuščena, dokler ne umrete! govori Gospod, Jehova nad vojskami.

¹⁶‹Burada ne işin var?Kimin var ki, kendine burada mezar kazdın,Yüksekte kendine mezar, kayada konut oydun?

¹⁵Tako pravi Gospod, Jehova nad vojskami: Dej, stopi k tistemu oskrbniku, Sebnu, ki gospoduje hiši, in reci:

¹⁷Ey güçlü kişi,RAB seni tuttuğu gibi şiddetle savuracak.

¹⁶Kaj hočeš ti tukaj? in koga imaš tukaj, da si tu izsekal grob sebi? izsekavaš si grob na višini, votliš v skali prebivališče sebi!

¹⁸Top gibi evirip çeviripGeniş bir ülkeye fırlatacak.Orada öleceksin,Gurur duyduğun arabaların orada kalacak.Efendinin evi için utanç nedenisin!

¹⁷Glej, GOSPOD te s silo stran vrže kakor močan mož in krepko te zgrabi

¹⁹Seni görevden alacak,Makamından alaşağı edeceğim.

¹⁸in trdo te zvije v klobčič, kakor kepo te vrže v kraj prostoren; tam umreš in tam ostanejo slavni vozovi tvoji, ti sramota hiši gospodarja svojega!

²⁰‹‹ ‹O gün Hilkiya oğlu kulum Elyakimi çağırıp

¹⁹Odslovim te iz službe tvoje, s stališča tvojega te zvrnejo.

²¹Senin cüppeni ona giydireceğim.Senin kuşağınla onu güçlendiripYetkini ona vereceğim.Yeruşalimde yaşayanlaraVe Yahuda halkına o babalık yapacak.

²⁰In zgodi se tisti dan, da pokličem hlapca svojega Eljakima, Hilkijevega sina.

²²Davutun evinin anahtarını ona teslim edeceğim.Açtığını kimse kapayamayacak,Kapadığını kimse açamayacak.

²¹In oblečem ga v suknjo tvojo in ga utrdim s tvojim pasom, in tvoje gospostvo dam njemu v roke, in bode za očeta prebivalcem jeruzalemskim in hiši Judovi.

²³Onu sağlam yere çakılmış çadır kazığı yapacağım,Ailesi için onur kürsüsü olacak.

²²In ključ hiše Davidove položim na ramo njegovo: ko on odpre, nihče ne zapre, in ko zapre, nihče ne odpre.

²⁴Ailenin ağırlığı -soyundan türeyen herkes-Taslardan kâselere kadar her küçük kap ona asılacak.› ››

²³In zabijem ga kakor klin na trdnem mestu, in za časten prestol bode očetovi hiši svoji.

²⁵Her Şeye Egemen RAB diyor ki, ‹‹O gün sağlam yere çakılmış kazık yerinden çıkacak, kırılıp düşecek, ona asılan yük de yok olacak.›› Çünkü RAB böyle diyor.

²⁴Nanj obesijo vso slavo očetove hiše njegove: mladike in izrastke, vsako posodico, od pitnih posod do vrčev. –Tisti dan, govori GOSPOD nad vojskami, se gane tisti klin, ki je bil zabit na trdnem mestu, in se zlomi in pade, breme pa, ki je na njem viselo, izgine; kajti GOSPOD nad vojskami je govoril.

²⁵Tisti dan, govori GOSPOD nad vojskami, se gane tisti klin, ki je bil zabit na trdnem mestu, in se zlomi in pade, breme pa, ki je na njem viselo, izgine; kajti GOSPOD nad vojskami je govoril.