¹RABbin sana ne söylediğini dinle, ey İsrail halkı!

¹Poslušajte to besedo, ki jo vam govori GOSPOD, o hiša Izraelova!

²RAB şöyle diyor:‹‹Ulusların yolunu öğrenmeyin,Gök belirtilerinden yılmayın;Bu belirtilerden uluslar yılsa bile.

²Tako pravi GOSPOD: Ne učite se pota poganskih narodov in ne plašite se znamenj nebeških, ker se jih plašijo tisti narodi.

³Ulusların töreleri yararsızdır.Ormandan ağaç keserler,Usta keskisiyle ona biçim verir.

³Kajti postave ljudstev so ničemurnost; zakaj samo les je, ki ga kdo poseka v gozdu, delo roke in sekire umetnikove.

⁴Altınla, gümüşle süsler,Çekiçle, çivilerle sağlamlaştırırlar;Yerinden kımıldamasın diye.

⁴Naredi ga lepega s srebrom in zlatom; pritrdijo ga z žeblji in kladivi, da se ne zvrne.

⁵Salatalık bostanındaki korkuluk gibidir putları,Konuşamazlar;Onları taşımak gerek, çünkü yürüyemezler.Onlardan korkmayın, zarar veremezler;İyilik de edemezler.››

⁵Kakor ostrugani stebri so maliki, še govore ne; nositi jih je treba, ker ne morejo hoditi. Ne bojte se jih, ker ne morejo storiti hudega, tudi dobro delati ni v njih moči.

⁶Senin gibisi yok, ya RAB,Sen büyüksün,Adın da büyüktür gücün sayesinde.

⁶Prav nihče ni tebi enak, o Jehova; ti si velik in veliko je ime tvoje v moči.

⁷Senden kim korkmaz,Ey ulusların kralı?Bu sana yakışır.Ulusların bilgeleri arasında,Bütün ülkelerindeSenin gibisi yok.

⁷Kdo bi se te ne bal, o Kralj narodov! ker tebi se spodobi. Zakaj med vsemi modrimi pri narodih in v vseh njih kraljestvih ni nobeden tebi enak,

⁸Hepsi budala ve akılsız.Yararsız putlardan ne öğrenilebilir ki?Ağaçtan yapılmış onlar!

⁸temuč vsi skupaj so nespametni in trapasti. Pouk malikov je njim enak: les.

⁹Tarşişten dövme gümüş,Ufazdan altın getirilir.Ustayla kuyumcunun yaptığı nesnenin üzerineLacivert, mor giydirilir,Hepsi usta işidir.

⁹Srebrne ploščice vozijo iz Tarsisa in zlato iz Ufaza, delo umetnikov iz rok topilčevih; višnjevo in rdeče jim napravljajo oblačilo, delo umetnikov so vsi.

¹⁰Ama gerçek Tanrı RABdir.O yaşayan Tanrıdır,Sonsuza dek kral Odur.O öfkelenince yeryüzü titrer,Uluslar dayanamaz gazabına.

¹⁰GOSPOD pa je Bog v resnici, živi Bog in kralj večni; od jeze njegove se trese zemlja, in narodi ne morejo prenašati nevolje njegove.

¹¹‹‹Onlara şunu diyeceksin,‹Yeri, göğü yaratmayan bu ilahlar,Yerden de göğün altından da yok olacaklar.› ››

¹¹Tako jim recite: Bogovi, ki niso ustvarili nebes in zemlje, izginejo iznad zemlje in izpod neba.

¹²Gücüyle yeryüzünü yaratan,Bilgeliğiyle dünyayı kuran,Aklıyla gökleri yayan RABdir.

¹²On je naredil zemljo s krepostjo svojo, ustanovil vesoljni svet z modrostjo svojo in z razumnostjo svojo je razpel nebesa.

¹³O gürleyince gökteki sular çağıldar,Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir,Yağmur için şimşek çaktırır,Ambarlarından rüzgar estirir.

¹³Ko se on oglaša, nastane šum voda na nebu; on vzdiguje sopare od krajev zemlje, bliske dela za dež in pripeljava veter iz zakladnic svojih.

¹⁴Hepsi budala, bilgisiz,Her kuyumcu yaptığı puttan utanacak.O putlar yapmacıktır,Soluk yoktur onlarda.

¹⁴Nespameten je postal vsak človek, je brez spoznanja; vsak zlatar se osramočuje z mališko podobo; kajti lažniva je ulita podoba njegova in sape ni v nobeni med njimi.

¹⁵Yararsız, alay edilesi nesnelerdir,Cezalandırılınca yok olacaklar.

¹⁵Ničemurnost so, smeha vredno delo; ob času njih obiskovanja poginejo.

¹⁶Yakupun Payı onlara benzemez.Her şeye biçim veren Odur,Onun mirasıdır İsrail oymağı,Her Şeye Egemen RABdir adı.

¹⁶Njim ni podoben on, ki je Jakobov delež; kajti on je upodobil vse, in Izrael je rod posesti njegove: GOSPOD nad vojskami je ime njegovo.

¹⁷Kuşatma altında olan sizler,Eşyalarınızı toplayın yerden.

¹⁷Poberi iz dežele blago svoje ti, ki sediš v oblegi!

¹⁸RAB diyor ki,‹‹İşte bu kez bu ülkede yaşayanlarıFırlatıp atacağım;Ele geçirilmeleri içinOnları sıkıştıracağım.››

¹⁸Kajti tako pravi GOSPOD: Glej, jaz bom s pračo ven pometal prebivalce te dežele in jih stiskal, da bodo čutili. –

¹⁹Yaramdan ötürü vay başıma gelen!Derdim iyileşmez!Ama, ‹Dert benim derdim,Dayanmalıyım› dedim.

¹⁹Gorje mi zavoljo nadloge moje! Skeleča je rana moja. Toda pravim: Res, to je trpljenje moje, moram ga pretrpeti.

²⁰Çadırım yıkıldı, ipleri koptu.Çocuklarım benden ayrıldı,Yok artık onlar.Çadırımı kuracak,Perdelerimi takacak kimse kalmadı.

²⁰Šator moj je razdejan in vse vrvi moje pretrgane; otroci moji so šli od mene in ni jih več; nihče ne razpenja več šatora mojega in nanj ne razveša mojih preprog.

²¹Çobanlar budala,RABbe danışmıyorlar.Bu yüzden işleri yolunda gitmiyor,Bütün sürüleri dağıldı.

²¹Kajti pastirji so postali nespametni in se niso posvetovali z GOSPODOM: zato niso imeli sreče, in vsa njih čreda se je razkropila. –

²²Dinle! Haber geliyor!Kuzey ülkesinden büyük patırtı geliyor!Yahuda kentlerini viraneye çevirecek,Çakallara barınak edecek.

²²Čuj, kaj se sliši: glej, on prihaja, in velik hrup iz severne dežele, da se naredi iz mest Judovih puščava, prebivališče šakalov. –

²³İnsanın yaşamının kendi elinde olmadığını,Adımlarına yön vermenin ona düşmediğiniBiliyorum, ya RAB.

²³Vem, o GOSPOD, da ni človeku v oblasti pot njegova, ne v moči moža, kako naj hodi in ravna stopinje svoje.

²⁴Beni öfkenle değil,Yalnız adaletinle yola getir, ya RAB,Yoksa beni hiçe indirirsin.

²⁴Kaznuj me, GOSPOD, ali zmerno, ne v jezi svoji, da me ne uničiš.Razlij srd svoj nad narode, ki te ne spoznavajo, in nad rodove, ki ne kličejo tvojega imena; kajti pojedli so Jakoba in ga požrli ter ga pokončali in opustošili prebivališče njegovo.

²⁵Öfkeni seni tanımayan ulusların,Adını anmayan toplulukların üzerine dök.Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,Onu tümüyle yok ettiler,Yurdunu viraneye çevirdiler.

²⁵Razlij srd svoj nad narode, ki te ne spoznavajo, in nad rodove, ki ne kličejo tvojega imena; kajti pojedli so Jakoba in ga požrli ter ga pokončali in opustošili prebivališče njegovo.