1Ya RAB, Davutun hatırı için,Çektiği bütün zorlukları,Sana nasıl ant içtiğini,Yakupun güçlü Tanrısına adak adadığını anımsa:
1{Pesem stopinj.} Spominjaj se, o GOSPOD, Davidu vsega truda njegovega!
3‹‹Evime gitmeyeceğim,Yatağıma uzanmayacağım,
2Kako je prisegel GOSPODU, obljubil Mogočnemu Jakobovemu:
4Gözlerime uyku girmeyecek,Göz kapaklarım kapanmayacak,
3Ne pojdem v hiše svoje šator, ne stopim na posteljo ležišča svojega,
5RABbe bir yer,Yakupun güçlü Tanrısına bir konut buluncaya dek.››
4spanja ne dam očem svojim, dremanja trepalnicam svojim,
6Antlaşma Sandığının Efratada olduğunu duyduk,Onu Yaar kırlarında bulduk.
5dokler ne najdem mesta za GOSPODA, bivališča za Mogočnega Jakobovega!
7‹‹RABbin konutuna gidelim,Ayağının taburesi önünde tapınalım›› dedik.
6Glej, skrinja zaveze je bila, kakor smo slišali, v Efrati, našli smo jo na poljanah Jaarskih.
8Çık, ya RAB, yaşayacağın yere,Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
7Pojdimo v šatore njegove, priklanjajmo se pred nog njegovih podnožjem!
9Kâhinlerin doğruluğu kuşansın,Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
8Vstani, GOSPOD, stopi v počivališče svoje, ti in skrinja moči tvoje!
10Kulun Davutun hatırı için,Meshettiğin krala yüz çevirme.
9Duhovniki tvoji naj se oblečejo s pravičnostjo in sveti tvoji naj pojó veselo.
11RAB Davuta kesin ant içti,Andından dönmez:‹‹Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
10Zavoljo Davida, hlapca svojega, ne zavrni maziljenca svojega obličja!
12Eğer oğulların antlaşmama,Vereceğim öğütlere uyarlarsa,Onların oğulları da sonsuza dekSenin tahtına oturacak.››
11Prisegel je GOSPOD Davidu resnico, od katere ne bo odstopil: „Od sadú telesa tvojega posadim na prestol tvoj.
13Çünkü RAB Siyonu seçti,Onu konut edinmek istedi.
12Ako se bodo držali zaveze moje sinovi tvoji in pričevanj mojih, katerih jih bom učil, bodo tudi njih sinovi vekomaj sedeli na prestolu mojem.“
14‹‹Sonsuza dek yaşayacağım yer budur›› dedi,‹‹Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
13Zakaj GOSPOD je izvolil Sion, želel si ga je za prebivališče svoje:
15Çok bereketli kılacağım erzağını,Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
14To je počivališče moje vekomaj, tu bom prebival, ker njega sem si želel.
16Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini;Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
15Hrano njegovo bom bogato blagoslovil, potrebne njegove nasitim s kruhom;
17Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım,Meshettiğim kralın soyunuIşık olarak sürdüreceğim.
16in duhovnike njegove oblečem z zveličanjem, in sveti njegovi bodo veselo peli.
18Düşmanlarını utanca bürüyeceğim,Ama onun başındaki taç parıldayacak.››
17Storim, da tam požene rog Davidu, kjer sem pripravil svetilo maziljencu svojemu.Sovražnike njegove ogrnem s sramoto, nad njim pa bo cvetel venec njegov.
18Sovražnike njegove ogrnem s sramoto, nad njim pa bo cvetel venec njegov.