¹Mesihi örnek aldığım gibi, siz de beni örnek alın.

¹SED imitadores de mí, así como yo de Cristo.

²Her durumda beni anımsadığınız ve size ilettiğim öğretileri olduğu gibi koruduğunuz için sizi övüyorum.

²Y os alabo, hermanos, que en todo os acordáis de mi, y retenéis las instrucciones mías, de la manera que os enseñé.

³Ama şunu da bilmenizi isterim: Her erkeğin başı Mesih, kadının başı erkek, Mesihin başı da Tanrıdır.

³Mas quiero que sepáis, que Cristo es la cabeza de todo varón; y el varón es la cabeza de la mujer; y Dios la cabeza de Cristo.

⁴Başına bir şey takıp dua ya da peygamberlik eden her erkek, başını küçük düşürür.

⁴Todo varón que ora ó profetiza cubierta la cabeza, afrenta su cabeza.

⁵Ama başı açık dua ya da peygamberlik eden her kadın, başını küçük düşürür. Böylesinin, başı tıraş edilmiş bir kadından farkı yoktur.

⁵Mas toda mujer que ora ó profetiza no cubierta su cabeza, afrenta su cabeza; porque lo mismo es que si se rayese.

⁶Kadın başını açarsa, saçını kestirsin. Ama kadının saçını kestirmesi ya da tıraş etmesi ayıpsa, başını örtsün.

⁶Porque si la mujer no se cubre, trasquílese también: y si es deshonesto á la mujer trasquilarse ó raerse, cúbrase.

⁷Erkek başını örtmemeli; o, Tanrının benzeri ve yüceliğidir. Kadın da erkeğin yüceliğidir.

⁷Porque el varón no ha de cubrir la cabeza, porque es imagen y gloria de Dios: mas la mujer es gloria del varón.

⁸Çünkü erkek kadından değil, kadın erkekten yaratıldı.

⁸Porque el varón no es de la mujer, sino la mujer del varón.

⁹Erkek kadın için değil, kadın erkek için yaratıldı.

⁹Porque tampoco el varón fué criado por causa de la mujer, sino la mujer por causa del varón.

¹⁰Bu nedenle ve melekler uğruna kadının başı üzerinde yetkisi olmalıdır.

¹⁰Por lo cual, la mujer debe tener señal de potestad sobre su cabeza, por causa de los ángeles.

¹¹Ne var ki, Rabde ne kadın erkekten ne de erkek kadından bağımsızdır.

¹¹Mas ni el varón sin la mujer, ni la mujer sin el varón, en el Señor.

¹²Çünkü kadın erkekten yaratıldığı gibi, erkek de kadından doğar. Ama her şey Tanrıdandır.

¹²Porque como la mujer es del varón, así también el varón es por la mujer: empero todo de Dios.

¹³Siz kendiniz karar verin: Kadının açık başla Tanrıya dua etmesi uygun mu?

¹³Juzgad vosotros mismos: ¿es honesto orar la mujer á Dios no cubierta?

¹⁴Doğanın kendisi bile size erkeğin uzun saçlı olmasının kendisini küçük düşürdüğünü, kadının uzun saçlı olmasının ise kendisini yücelttiğini öğretmiyor mu? Çünkü saç kadına örtü olarak verilmiştir.

¹⁴La misma naturaleza ¿no os enseña que al hombre sea deshonesto criar cabello?

¹⁶Bu konuda çekişmek isteyen varsa, şunu bilsin ki, bizim ya da Tanrının kiliselerinin böyle bir alışkanlığı yoktur.

¹⁵Por el contrario, á la mujer criar el cabello le es honroso; porque en lugar de velo le es dado el cabello.

¹⁷Toplantılarınız yarardan çok zarar getirdiği için aşağıdaki uyarıları yaparken sizi övemem.

¹⁶Con todo eso, si alguno parece ser contencioso, nosotros no tenemos tal costumbre, ni las iglesias de Dios.

¹⁸Birincisi, toplulukça bir araya geldiğinizde aranızda ayrılıklar olduğunu duyuyorum. Buna biraz da inanıyorum.

¹⁷Esto empero os denuncio, que no alabo, que no por mejor sino por peor os juntáis.

¹⁹Çünkü Tanrının beğenisini kazananların belli olması için aranızda bölünmeler olması gerekiyor!

¹⁸Porque lo primero, cuando os juntáis en la iglesia, oigo que hay entre vosotros disensiones; y en parte lo creo.

²⁰Toplandığınızda Rabbin Sofrasına katılmak için toplanmıyorsunuz.

¹⁹Porque preciso es que haya entre vosotros aun herejías, para que los que son probados se manifiesten entre vosotros.

²¹Her biriniz ötekini beklemeden kendi yemeğini yiyor. Kimi aç kalıyor, kimi sarhoş oluyor.

²⁰Cuando pues os juntáis en uno, esto no es comer la cena del Señor.

²²Yiyip içmek için evleriniz yok mu? Tanrının topluluğunu hor mu görüyorsunuz, yiyeceği olmayanları utandırmak mı istiyorsunuz? Size ne diyeyim? Sizi öveyim mi? Bu konuda övemem!

²¹Porque cada uno toma antes para comer su propia cena; y el uno tiene hambre, y el otro está embriagado.

²³Size ilettiğimi ben Rabden öğrendim. Ele verildiği gece Rab İsa eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve şöyle dedi: ‹‹Bu sizin uğrunuza feda edilen bedenimdir. Beni anmak için böyle yapın.››

²²Pues qué, ¿no tenéis casas en que comáis y bebáis? ¿ó menospreciáis la iglesia de Dios, y avergonzáis á los que no tienen? ¿Qué os diré? ¿os alabaré? En esto no os alabo.

²⁵Aynı biçimde yemekten sonra kâseyi alıp şöyle dedi: ‹‹Bu kâse kanımla gerçekleşen yeni antlaşmadır. Her içtiğinizde beni anmak için böyle yapın.››

²³Porque yo recibí del Señor lo que también os he enseñado: Que el Señor Jesús, la noche que fué entregado, tomó pan;

²⁶Bu ekmeği her yediğinizde ve bu kâseden her içtiğinizde, Rabbin gelişine dek Rabbin ölümünü ilan etmiş olursunuz.

²⁴Y habiendo dado gracias, lo partió, y dijo: Tomad, comed: esto es mi cuerpo que por vosotros es partido: haced esto en memoria de mí.

²⁷Bu nedenle kim uygun olmayan biçimde ekmeği yer ya da Rabbin kâsesinden içerse, Rabbin bedenine ve kanına karşı suç işlemiş olur.

²⁵Asimismo tomó también la copa, después de haber cenado, diciendo: Esta copa es el nuevo pacto en mi sangre: haced esto todas las veces que bebiereis, en memoria de mí.

²⁸Kişi önce kendini sınasın, sonra ekmekten yiyip kâseden içsin.

²⁶Porque todas las veces que comiereis este pan, y bebiereis esta copa, la muerte del Señor anunciáis hasta que venga.

²⁹Çünkü bedeni farketmeden yiyip içen, böyle yiyip içmekle kendi kendini mahkûm eder.

²⁷De manera que, cualquiera que comiere este pan ó bebiere esta copa del Señor indignamente, será culpado del cuerpo y de la sangre del Señor.

³⁰İşte bu yüzden birçoğunuz zayıf ve hastadır, bazılarınız da ölmüştür.

²⁸Por tanto, pruébese cada uno á sí mismo, y coma así de aquel pan, y beba de aquella copa.

³¹Kendimizi doğrulukla yargılasaydık, yargılanmazdık.

²⁹Porque el que come y bebe indignamente, juicio come y bebe para sí, no discerniendo el cuerpo del Señor.

³²Dünyayla birlikte mahkûm olmayalım diye Rab bizi yargılayıp terbiye ediyor.

³⁰Por lo cual hay muchos enfermos y debilitados entre vosotros; y muchos duermen.

³³Öyleyse kardeşlerim, yemek için bir araya geldiğinizde birbirinizi bekleyin.

³¹Que si nos examinásemos á nosotros mismos, cierto no seríamos juzgados.

³⁴Aç olan karnını evde doyursun. Öyle ki, toplanmanız yargılanmanıza yol açmasın. Öbür sorunları ise geldiğimde çözerim.

³²Mas siendo juzgados, somos castigados del Señor, para que no seamos condenados con el mundo.

³³Así, que, hermanos míos, cuando os juntáis á comer, esperaos unos á otros.

³⁴Si alguno tuviere hambre, coma en su casa, porque no os juntéis para juicio. Las demás cosas ordenaré cuando llegare.