¹Bunlar Yeruşalimde krallık yapan Davut oğlu Vaizin sözleridir:

¹PALABRAS del Predicador, hijo de David, rey en Jerusalem.

²‹‹Her şey boş, bomboş, bomboş!›› diyor Vaiz.

²Vanidad de vanidades, dijo el Predicador; vanidad de vanidades, todo vanidad.

³Ne kazancı var insanınGüneşin altında harcadığı onca emekten?

³¿Qué provecho tiene el hombre de todo su trabajo con que se afana debajo del sol?

⁴Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer,Ama dünya sonsuza dek kalır.

⁴Generación va, y generación viene: mas la tierra siempre permanece.

⁵Güneş doğar, güneş batar,Hep doğduğu yere koşar.

⁵Y sale el sol, y pónese el sol, y con deseo vuelve á su lugar donde torna á nacer.

⁶Rüzgar güneye gider, kuzeye döner,Döne döne eserekHep aynı yolu izler.

⁶El viento tira hacia el mediodía, y rodea al norte; va girando de continuo, y á sus giros torna el viento de nuevo.

⁷Bütün ırmaklar denize akar,Yine de deniz dolmaz.Irmaklar hep çıktıkları yere döner.

⁷Los ríos todos van á la mar, y la mar no se hinche; al lugar de donde los ríos vinieron, allí tornan para correr de nuevo.

⁸Her şey yorucu,Sözcüklerle anlatılamayacak kadar.Göz görmekle doymuyor,Kulak işitmekle dolmuyor.

⁸Todas las cosas andan en trabajo mas que el hombre pueda decir: ni los ojos viendo se hartan de ver, ni los oídos se hinchen de oir.

⁹Önce ne olduysa, yine olacak.Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak.Güneşin altında yeni bir şey yok.

⁹¿Qué es lo que fué? Lo mismo que será. ¿Qué es lo que ha sido hecho? Lo mismo que se hará: y nada hay nuevo debajo del sol.

¹⁰Var mı kimsenin, ‹‹Bak bu yeni!›› diyebileceği bir şey?Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.

¹⁰¿Hay algo de que se pueda decir: He aquí esto es nuevo? Ya fué en los siglos que nos han precedido.

¹¹Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor,Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.

¹¹No hay memoria de lo que precedió, ni tampoco de lo que sucederá habrá memoria en los que serán después.

¹²Ben Vaiz, Yeruşalimde İsrail kralıyken

¹²Yo el Predicador fuí rey sobre Israel en Jerusalem.

¹³kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrının uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.

¹³Y dí mi corazón á inquirir y buscar con sabiduría sobre todo lo que se hace debajo del cielo: este penoso trabajo dió Dios á los hijos de los hombres, en que se ocupen.

¹⁴Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!

¹⁴Yo miré todas las obras que se hacen debajo del sol; y he aquí, todo ello es vanidad y aflicción de espíritu.

¹⁵Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.

¹⁵Lo torcido no se puede enderezar; y lo falto no puede contarse.

¹⁶Kendi kendime, ‹‹İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalimde krallık yapan herkesten çok artırdım›› dedim, ‹‹Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.››

¹⁶Hablé yo con mi corazón, diciendo: He aquí hállome yo engrandecido, y he crecido en sabiduría sobre todos los que fueron antes de mí en Jerusalem; y mi corazón ha percibido muchedumbre de sabiduría y ciencia.

¹⁷Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.

¹⁷Y dí mi corazón á conocer la sabiduría, y también á entender las locuras y los desvaríos: conocí que aun esto era aflicción de espíritu.

¹⁸Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.

¹⁸Porque en la mucha sabiduría hay mucha molestia; y quien añade ciencia, añade dolor.