¹‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili,Oğlumu Mısırdan çağırdım.

¹CUANDO Israel era muchacho, yo lo amé, y de Egipto llamé á mi hijo.

²Peygamberler İsraili çağırdıkça,İsrail uzaklaştı onlardan.Kurban kestiler Baallara,Buhur yaktılar putlara.

²Como los llamaban, así ellos se iban de su presencia; á los Baales sacrificaban, y á las esculturas ofrecían sahumerios.

³Efrayime yürümeyi ben öğrettim,Kollarıma aldım onları.Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.

³Yo con todo eso guiaba en pies al mismo Ephraim, tomándolos de sus brazos; y no conocieron que yo los cuidaba.

⁴Onları insancıl iplerle,Sevgi bağlarıyla kendime çektim;Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,Eğilip yiyeceklerini verdim.

⁴Con cuerdas humanas los traje, con cuerdas de amor: y fuí para ellos como los que alzan el yugo de sobre sus mejillas, y llegué hacia él la comida.

⁵‹‹Mısıra dönmeyecekler,Asur kral olacak başlarına,Çünkü bana dönmek istemediler.

⁵No tornará á tierra de Egipto, antes el mismo Assur será su rey, porque no se quisieron convertir.

⁶Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,Kapı sürgülerini yok edecek,Tüketecek onları düzenleri yüzünden.

⁶Y caerá espada sobre sus ciudades, y consumirá sus aldeas; consumirálas á causa de sus consejos.

⁷Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,Asla yüceltmeyeceğim onları.

⁷Entre tanto, está mi pueblo adherido á la rebelión contra mí: aunque lo llaman al Altísimo, ninguno absolutamente quiere ensalzar le.

⁸‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?Seni nasıl Sevoyime çeviririm?Yüreğim değişti içimde,Alevlendi acıma duygularım.

⁸¿Cómo tengo de dejarte, oh Ehpraim? ¿he de entregarte yo, Israel? ¿cómo podré yo hacerte como Adma, ni ponerte como á Zeboim? Mi corazón se revuelve dentro de mí, inflámanse todas mis conmiseraciones.

⁹Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,Kutsal Olanım aranızda,Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.

⁹No ejecutaré el furor de mi ira, no volveré para destruir á Ephraim: porque Dios soy, y no hombre; el Santo en medio de ti: y no entraré en la ciudad.

¹⁰Aslan gibi kükreyenRABbin ardınca yürüyecekler;O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.

¹⁰En pos de Jehová caminarán: él bramará como león: cual león rugirá él de cierto, y los hijos se moverán azorados del occidente.

¹¹Mısırdan kuşlar gibi,Asurdan güvercinler gibiTitreyerek gelecekler.Evlerine oturtacağım onları››Diyor RAB.

¹¹Como ave se moverán velozmente de Egipto, y de la tierra de Asiria como paloma; y pondrélos en sus casas, dice Jehová.

¹²Efrayim yalanla,İsrail halkı hileyle çevremi sardı.Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.

¹²(H12-1) CERCOME Ephraim con mentira, y la casa de Israel con engaño: mas Judá aún domina con Dios, y es fiel con los santos.