¹Böylece bu üç kişi Eyüpe yanıt vermekten vaz geçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.

¹Y CESARON estos tres varones de responder á Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

²Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüpe çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrıdan haklı görüyordu.

²Entonces Eliú hijo de Barachêl, Bucita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job: enojóse con furor, por cuanto justificaba su vida más que á Dios.

³Elihu Eyüpün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüpü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.

³Enojóse asimismo con furor contra sus tres amigos, porque no hallaban qué responder, aunque habían condenado á Job.

⁴Elihu Eyüple konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.

⁴Y Eliú había esperado á Job en la disputa, porque eran más viejos de días que él.

⁵Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi. ‹‹Tanrıyı››.

⁵Empero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquelllos tres varones, su furor se encendió.

⁶Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: ‹‹Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız.Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.

⁶Y respondió Eliú hijo de Barachêl, Buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; He tenido por tanto miedo, y temido declararos mi opinión.

⁷‹Çok gün görenler konuşsun› dedim,‹Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.›

⁷Yo decía: Los días hablarán, Y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

⁸Oysa insana ruh,Her Şeye Gücü Yetenin soluğu akıl verir.

⁸Ciertamente espíritu hay en el hombre, E inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

⁹Akıl yaşta değil baştadır.Adaleti anlamak yaşa bakmaz.

⁹No los grandes son los sabios, Ni los viejos entienden el derecho.

¹⁰‹‹Bu yüzden, ‹Beni dinleyin› diyorum,Ben de bildiğimi söyleyeyim.

¹⁰Por tanto yo dije: Escuchadme; Declararé yo también mi sabiduría.

¹¹Siz konuşurken ben bekledim,Siz ne diyeceğinizi araştırırkenDüşüncelerinizi dinledim.

¹¹He aquí yo he esperado á vuestras razones, He escuchado vuestros argumentos, En tanto que buscabais palabras.

¹²Bütün dikkatimi size çevirdim.Ama hiçbiriniz Eyüpün haksızlığını kanıtlayamadı,Onun söylediklerine karşılık veremedi.

¹²Os he pues prestado atención, Y he aquí que no hay de vosotros quien redarguya á Job, Y responda á sus razones.

¹³‹Biz bilgeliğe eriştik,Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil› demeyin.

¹³Porque no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría: Lanzólo Dios, no el hombre.

¹⁴Ama Eyüpün sözlerinin hedefi ben değildim,Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.

¹⁴Ahora bien, Job no enderezó á mí sus palabras, Ni yo le responderé con vuestras razones.

¹⁵‹‹Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık,Söyleyecek şeyleri kalmadı.

¹⁵Espantáronse, no respondieron más; Fuéronseles los razonamientos.

¹⁶Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim,Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?

¹⁶Yo pues he esperado, porque no hablaban, Antes pararon, y no respondieron más.

¹⁷Benim de söyleyecek sözüm var,Ben de bildiğimi söyleyeceğim.

¹⁷Por eso yo también responderé mi parte, También yo declararé mi juicio.

¹⁸Çünkü içim dolu,İçimdeki ruh beni zorluyor.

¹⁸Porque lleno estoy de palabras, Y el espíritu de mi vientre me constriñe.

¹⁹İçim açılmamış şarap gibi,Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.

¹⁹De cierto mi vientre está como el vino que no tiene respiradero, Y se rompe como odres nuevos.

²⁰Konuşup rahatlamalıyım,Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.

²⁰Hablaré pues y respiraré; Abriré mis labios, y responderé.

²¹Kimseye ayrıcalık göstermeyecek,Kimseye yaltaklanmayacağım.

²¹No haré ahora acepción de personas, Ni usaré con hombre de lisonjeros títulos.

²²Çünkü yaltaklanmayı bilsem,Yaratıcım beni hemen yok ederdi.

²²Porque no sé hablar lisonjas: De otra manera en breve mi Hacedor me consuma.