¹‹‹Yüreğim titrer buna,Yerinden oynar.

¹A ESTO también se espanta mi corazón, Y salta de su lugar.

²Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin,Ağzından çıkan sesi!

²Oid atentamente su voz terrible, y el sonido que sale de su boca.

³Şimşeğini göğün altındaki her yere,Yeryüzünün dört bucağına salar.

³Debajo de todos los cielos lo dirige, Y su luz hasta los fines de la tierra.

⁴Ardından bir ses gümbürder,Görkemli sesiyle gürler.Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.

⁴Después de ella bramará el sonido, Tronará él con la voz de su magnificencia; Y aunque sea oída su voz, no los detiene.

⁵Tanrının sesi şaşılacak biçimde gürler,O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.

⁵Tronará Dios maravillosamente con su voz; El hace grandes cosas, que nosotros no entendemos.

⁶Çünkü kara, ‹Yere düş› der,Sağanağa, ‹Bütün şiddetinle boşal.›

⁶Porque á la nieve dice: Desciende á la tierra; También á la llovizna, Y á los aguaceros de su fortaleza.

⁷Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye,Herkese işini bıraktırır.

⁷Así hace retirarse á todo hombre, Para que los hombres todos reconozcan su obra.

⁸Hayvanlar kovuklarına girer,İnlerinde otururlar.

⁸La bestia se entrará en su escondrijo, Y estaráse en sus moradas.

⁹Kasırga yuvasından kopar,Soğuk saçılan rüzgarlardan.

⁹Del mediodía viene el torbellino, Y el frío de los vientos del norte.

¹⁰Tanrının soluğu suları dondurur,Geniş sular buz tutar.

¹⁰Por el soplo de Dios se da el hielo, Y las anchas aguas son constreñidas.

¹¹Bulutlara nem yükler,Şimşeğini her yana yayar.

¹¹Regando también llega á disipar la densa nube, Y con su luz esparce la niebla.

¹²Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzereBulutlar Onun istediği yönde döner durur.

¹²Asimismo por sus designios se revuelven las nubes en derredor, Para hacer sobre la haz del mundo, En la tierra, lo que él les mandara.

¹³Ya insanları cezalandırmakYa da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek içinYağmur gönderir.

¹³Unas veces por azote, otras pos causa de su tierra, Otras por misericordia las hará parecer.

¹⁴‹‹Dinle, Eyüp,Dur da düşün Tanrının şaşılası işlerini.

¹⁴Escucha esto, Job; Repósate, y considera las maravillas de Dios.

¹⁵Tanrının bulutları nasıl düzenlediğini,Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?

¹⁵¿Supiste tú cuándo Dios las ponía en concierto, Y hacía levantar la luz de su nube?

¹⁶Bulutların dengesini,Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?

¹⁶¿Has tú conocido las diferencias de las nubes, Las maravillas del Perfecto en sabiduría?

¹⁷Dünyanın soluğu kesildiğindeGüneyin kavurucu rüzgarı altındaGiysilerin seni terletmez mi?

¹⁷¿Por qué están calientes tus vestidos Cuando se fija el viento del mediodía sobre la tierra?

¹⁸Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyiOnunla birlikte yayabilir misin?

¹⁸¿Extendiste tú con él los cielos, Firmes como un espejo sólido?

¹⁹‹‹Ona ne söyleyeceğimizi öğret bize,Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.

¹⁹Muéstranos qué le hemos de decir; Porque nosotros no podemos componer las ideas á causa de las tinieblas.

²⁰Konuşmak istediğim Ona söylenebilir mi?Kimse yutulmak ister mi?

²⁰¿Será preciso contarle cuando yo hablaré? Por más que el hombre razone, quedará como abismado.

²¹Rüzgar geçip göğü temizlediğindeGökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.

²¹He aquí aún: no se puede mirar la luz esplendente en los cielos, Luego que pasa el viento y los limpia,

²²Altın parıltısı geliyor kuzeyden,Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.

²²Viniendo de la parte del norte la dorada claridad. En Dios hay una majestad terrible.

²³Her Şeye Gücü Yetene biz ulaşamayız.Gücü yücedir,Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.

²³El es Todopoderoso, al cual no alcanzamos, grande en potencia; Y en juicio y en multitud de justicia no afligirá.

²⁴Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar,Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.››

²⁴Temerlo han por tanto los hombres: El no mira á los sabios de corazón.