¹‹‹Livyatanı çengelle çekebilir misin,Dilini halatla bağlayabilir misin? olarak bilinmiyor. Timsah ya da soyu tükenmiş bir hayvan olduğu sanılıyor.

¹¿SACARAS tú al leviathán con el anzuelo, O con la cuerda que le echares en su lengua?

²Burnuna sazdan ip takabilir misin,Kancayla çenesini delebilir misin?

²¿Pondrás tú garfio en sus narices, Y horadarás con espinas su quijada?

³Yalvarıp yakarır mı sana,Tatlı tatlı konuşur mu?

³¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Hablaráte él lisonjas?

⁴Seninle antlaşma yapar mı,Onu ömür boyu köle edesin diye?

⁴¿Hará concierto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo?

⁵Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin,Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?

⁵¿Jugarás tú con él como con pájaro, O lo atarás para tus niñas?

⁶Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi?Tüccarlar aralarında onu böler mi?

⁶¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Partiránlo entre los mercaderes?

⁷Derisini zıpkınlarla,Başını mızraklarla doldurabilir misin?

⁷¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, O con asta de pescadores su cabeza?

⁸Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör,Bir daha yapmayacaksın bunu.

⁸Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.

⁹Onu yakalamak için umutlanma,Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.

⁹He aquí que la esperanza acerca de él será burlada; Porque aun á su sola vista se desmayarán.

¹⁰Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur.Öyleyse benim karşımda kim durabilir?

¹⁰Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿Quién pues podrá estar delante de mí?

¹¹Kim benden hesap vermemi isteyebilir?Göklerin altında ne varsa bana aittir.

¹¹¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.

¹²‹‹Onun kolları, bacakları,Zorlu gücü, güzel yapısı hakkındaKonuşmadan edemeyeceğim.

¹²Yo no callaré sus miembros, Ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.

¹³Onun giysisinin önünü kim açabilir?Kim onun iki katlı zırhını delebilir? (bkz. Septuaginta), Masoretik metin ‹‹Kim çift gem takmak için ona yaklaşabilir?››

¹³¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se llegará á él con freno doble?

¹⁴Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir,Dehşet verici dişleri karşısında?

¹⁴¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.

¹⁵Sımsıkı kenetlenmiştirSırtındakifö sıra sıra pullar, Masoretik metin ‹‹Gurur duyduğu››.

¹⁵La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente.

¹⁶Öyle yakındır ki birbirineAralarından hava bile geçmez.

¹⁶El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos.

¹⁷Birbirlerine geçmişler,Yapışmış, ayrılmazlar.

¹⁷Pegado está el uno con el otro, Están trabados entre sí, que no se pueden apartar.

¹⁸Aksırması ışık saçar,Gözleri şafak gibi parıldar.

¹⁸Con sus estornudos encienden lumbre, Y sus ojos son como los párpados del alba.

¹⁹Ağzından alevler fışkırır,Kıvılcımlar saçılır.

¹⁹De su boca salen hachas de fuego, Centellas de fuego proceden.

²⁰Kaynayan kazandan,Yanan sazdan çıkan duman gibiBurnundan duman tüter.

²⁰De sus narices sale humo, Como de una olla ó caldero que hierve.

²¹Soluğu kömürleri tutuşturur,Alev çıkar ağzından.

²¹Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama.

²²Boynu güçlüdür,Dehşet önü sıra gider.

²²En su cerviz mora la fortaleza, Y espárcese el desaliento delante de él.

²³Etinin katmerleri birbirine yapışmış,Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.

²³Las partes momias de su carne están apretadas: Están en él firmes, y no se mueven.

²⁴Göğsü taş gibi serttir,Değirmenin alt taşı gibi sert.

²⁴Su corazón es firme como una piedra, Y fuerte como la muela de abajo.

²⁵Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer,Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.

²⁵De su grandeza tienen temor los fuertes, Y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.

²⁶Üzerine gidildi mi ne kılıç işler,Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.

²⁶Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, Ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.

²⁷Demir saman gibi gelir ona,Tunç çürük odun gibi.

²⁷El hierro estima por pajas, Y el acero por leño podrido.

²⁸Oklar onu kaçırmaz,Anız gibi gelir ona sapan taşları.

²⁸Saeta no le hace huir; Las piedras de honda se le tornan aristas.

²⁹Anız sayılır onun için topuzlar,Vınlayan palaya güler.

²⁹Tiene toda arma por hojarascas, Y del blandir de la pica se burla.

³⁰Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı,Döven gibi uzanır çamura.

³⁰Por debajo tiene agudas conchas; Imprime su agudez en el suelo.

³¹Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır,Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.

³¹Hace hervir como una olla la profunda mar, Y tórnala como una olla de ungüento.

³²Ardında parlak bir iz bırakır,İnsan enginin saçları ağarmış sanır.

³²En pos de sí hace resplandecer la senda, Que parece que la mar es cana.

³³Yeryüzünde bir eşi daha yoktur,Korkusuz bir yaratıktır.

³³No hay sobre la tierra su semejante, Hecho para nada temer.

³⁴Kendini büyük gören her varlığı aşağılar,Gururlu her varlığın kralı odur.››

³⁴Menosprecia toda cosa alta: Es rey sobre todos los soberbios.