¹‹‹Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur.

¹DE cierto, de cierto os digo: El que no entra por la puerta en el corral de las ovejas, mas sube por otra parte, el tal es ladrón y robador.

²Kapıdan giren ise koyunların çobanıdır.

²Mas el que entra por la puerta, el pastor de las ovejas es.

³Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.

³A éste abre el portero, y las ovejas oyen su voz: y á sus ovejas llama por nombre, y las saca.

⁴Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar.

⁴Y como ha sacado fuera todas las propias, va delante de ellas; y las ovejas le siguen, porque conocen su voz.

⁵Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.››

⁵Mas al extraño no seguirán, antes huirán de él: porque no conocen la voz de los extraños.

⁶İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.

⁶Esta parábola les dijo Jesús; mas ellos no entendieron qué era lo que les decía.

⁷Bunun için İsa yine, ‹‹Size doğrusunu söyleyeyim›› dedi, ‹‹Ben koyunların kapısıyım.

⁷Volvióles, pues, Jesús á decir: De cierto, de cierto os digo: Yo soy la puerta de las ovejas.

⁸Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi.

⁸Todos los que antes de mí vinieron, ladrones son y robadores; mas no los oyeron las ovejas.

⁹Kapı Benim. Bir kimse benim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak bulur.

⁹Yo soy la puerta: el que por mí entrare, será salvo; y entrará, y saldrá, y hallará pastos.

¹⁰Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir. Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.

¹⁰El ladrón no viene sino para hurtar, y matar, y destruir: yo he venido para que tengan vida, y para que la tengan en abundancia.

¹¹Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.

¹¹Yo soy el buen pastor: el buen pastor su vida da por las ovejas.

¹²Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar ve dağıtır.

¹²Mas el asalariado, y que no es el pastor, de quien no son propias las ovejas, ve al lobo que viene, y deja las ovejas, y huye, y el lobo las arrebata, y esparce las ovejas.

¹³Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı duymaz.

¹³Así que, el asalariado, huye, porque es asalariado, y no tiene cuidado de las ovejas.

¹⁴Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni tanıdığı, ben de Babayı tanıdığım gibi, benimkiler de beni tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.

¹⁴Yo soy el buen pastor; y conozco mis ovejas, y las mías me conocen.

¹⁶Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak.

¹⁵Como el Padre me conoce, y yo conozco al Padre; y pongo mi vida por las ovejas.

¹⁷Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever.

¹⁶También tengo otras ovejas que no son de este redil; aquéllas también me conviene traer, y oirán mi voz; y habrá un rebaño, y un pastor.

¹⁸Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babamdan aldım.››

¹⁷Por eso me ama el Padre, porque yo pongo mi vida, para volverla á tomar.

¹⁹Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu.

¹⁸Nadie me la quita, mas yo la pongo de mí mismo. Tengo poder para ponerla, y tengo poder para volverla á tomar. Este mandamiento recibí de mi Padre.

²⁰Birçoğu, ‹‹Onu cin çarpmış, delidir. Niçin Onu dinliyorsunuz?›› diyordu.

¹⁹Y volvió á haber disensión entre los Judíos por estas palabras.

²¹Başkaları ise, ‹‹Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri değil›› dediler. ‹‹Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?››

²⁰Y muchos de ellos decían: Demonio tiene, y está fuera de sí; ¿para qué le oís?

²²O sırada Yeruşalimde Tapınağın Açılışını Anma Bayramı kutlanıyordu. Mevsim kıştı.

²¹Decían otros: Estas palabras no son de endemoniado: ¿puede el demonio abrir los ojos de los ciegos?

²³İsa tapınağın avlusunda, Süleymanın Eyvanında yürüyordu.

²²Y se hacía la fiesta de la dedicación en Jerusalem; y era invierno;

²⁴Yahudi yetkililer Onun çevresini sararak, ‹‹Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?›› dediler. ‹‹Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.››

²³Y Jesús andaba en el templo por el portal de Salomón.

²⁵İsa onlara şu karşılığı verdi: ‹‹Size söyledim, ama iman etmiyorsunuz. Babamın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.

²⁴Y rodeáronle los Judíos y dijéronle: ¿Hasta cuándo nos has de turbar el alma? Si tú eres el Cristo, dínos lo abiertamente.

²⁶Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan değilsiniz.

²⁵Respondióles Jesús: Os lo he dicho, y no creéis: las obras que yo hago en nombre de mi Padre, ellas dan testimonio de mí;

²⁷Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar da beni izler.

²⁶Mas vosotros no creéis, porque no sois de mis ovejas, como os he dicho.

²⁸Onlara sonsuz yaşam veririm; asla mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz.

²⁷Mis ovejas oyen mi voz, y yo las conozco, y me siguen;

²⁹Onları bana veren Babam her şeyden üstündür. Onları Babanın elinden kapmaya kimsenin gücü yetmez.

²⁸Y yo les doy vida eterna y no perecerán para siempre, ni nadie las arrebatará de mi mano.

³⁰Ben ve Baba biriz.››

²⁹Mi Padre que me las dió, mayor que todos es y nadie las puede arrebatar de la mano de mi Padre.

³¹Yahudi yetkililer Onu taşlamak için yerden yine taş aldılar.

³⁰Yo y el Padre una cosa somos.

³²İsa onlara, ‹‹Size Babadan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim›› dedi. ‹‹Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?››

³¹Entonces volvieron á tomar piedras los Judíos para apedrearle.

³³Şöyle yanıt verdiler: ‹‹Seni iyi işlerden ötürü değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı olduğunu ileri sürüyorsun.››

³²Respondióles Jesús: Muchas buenas obras os he mostrado de mi Padre, ¿por cuál obra de esas me apedreáis?

³⁴İsa şu karşılığı verdi: ‹‹Yasanızda, ‹Siz ilahlarsınız, dedim› diye yazılı değil mi?

³³Respondiéronle los Judíos, diciendo: Por buena obra no te apedreamos, sino por la blasfemia; y porque tú, siendo hombre, te haces Dios.

³⁵Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini yitirmez.

³⁴Respondióles Jesús: ¿No está escrito en vuestra ley: Yo dije, Dioses sois?

³⁶Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse ‹Tanrının Oğluyum› dediğim için bana nasıl ‹Küfür ediyorsun› dersiniz?

³⁵Si dijo, dioses, á aquellos á los cuales fué hecha palabra de Dios (y la Escritura no puede ser quebrantada);

³⁷Eğer Babamın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.

³⁶¿A quien el Padre santificó y envió al mundo, vosotros decís: Tú blasfemas, porque dije: Hijo de Dios soy?

³⁸Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman edin. Öyle ki, Babanın bende, benim de Babada olduğumu bilesiniz ve anlayasınız.››

³⁷Si no hago obras de mi Padre, no me creáis.

³⁹Onu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp kurtuldu.

³⁸Mas si las hago, aunque á mí no creáis, creed á las obras; para que conozcáis y creáis que el Padre está en mí, y yo en el Padre.

⁴⁰Tekrar Şeria Irmağının karşı yakasına, Yahyanın başlangıçta vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.

³⁹Y procuraban otra vez prenderle; mas él se salió de sus manos;

⁴¹Birçokları, ‹‹Yahya hiç mucize yapmadı, ama bu adam için söylediklerinin hepsi doğru çıktı›› diyerek İsaya geldiler.

⁴⁰Y volvióse tras el Jordán, á aquel lugar donde primero había estado bautizando Juan; y estúvose allí.

⁴²Ve orada birçokları O'na iman etti.

⁴¹Y muchos venían á él, y decían: Juan, á la verdad, ninguna señal hizo; mas todo lo que Juan dijo de éste, era verdad.

⁴²Y muchos creyeron allí en él.