¹Anımsa, ya RAB, başımıza geleni,Bak da utancımızı gör.

¹ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.

²Mülkümüz yabancılara geçti,Evlerimiz ellere.

²Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.

³Öksüz kaldık, babasız,Annelerimiz dul kadınlara döndü.

³Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.

⁴Suyumuzu parayla içtik,Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

⁴Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.

⁵Bizi kovalayanlar ensemizde,Yorgun düştük, rahatımız yok.

⁵Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

⁶Ekmek içinMısıra, Asura el açtık.

⁶Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

⁷Atalarımız günah işledi,Ama artık onlar yok;Suçlarının cezasını biz yüklendik.

⁷Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.

⁸Köleler üstümüzde saltanat sürüyor,Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

⁸Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.

⁹Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzündenEkmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

⁹Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.

¹⁰Kıtlığın yakıcı sıcağındanDerimiz fırın gibi kızardı.

¹⁰Nuestra piel se ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.

¹¹Siyonda kadınların,Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

¹¹Violaron á las mujeres en Sión, A las vírgenes en las ciudades de Judá.

¹²Önderler ellerinden asıldı,Yaşlılar saygı görmedi.

¹²A los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.

¹³Değirmen taşını gençler çevirdi,Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

¹³Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.

¹⁴Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu,Gençler saz çalmaz oldu.

¹⁴Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.

¹⁵Yüreğimizin sevinci durdu,Oyunumuz yasa döndü.

¹⁵Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.

¹⁶Taç düştü başımızdan,Vay başımıza!Çünkü günah işledik.

¹⁶Cayó la corona de nuestra cabeza: ­Ay ahora de nosotros! porque pecamos.

¹⁷Bu yüzden yüreğimiz baygın,Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

¹⁷Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:

¹⁸Viran olan Siyon Dağının üstündeÇakallar geziyor!

¹⁸Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.

¹⁹Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

¹⁹Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.

²⁰Niçin bizi hep unutuyorsun,Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

²⁰¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?

²¹Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,Eski günlerimizi geri ver.

²¹Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.

²²Bizi büsbütün attıysan,Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

²²Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.