¹İsa yine havraya girdi. Orada eli sakat bir adam vardı.

¹Y OTRA vez entró en la sinagoga; y había allí un hombre que tenía una mano seca.

²Bazıları İsayı suçlamak amacıyla, Şabat Günü hastayı iyileştirecek mi diye Onu gözlüyorlardı.

²Y le acechaban si en sábado le sanaría, para acusarle.

³İsa, eli sakat adama, ‹‹Kalk, öne çık!›› dedi.

³Entonces dijo al hombre que tenía la mano seca: Levántate en medio.

⁴Sonra havradakilere, ‹‹Kutsal Yasaya göre Şabat Günü iyilik yapmak mı doğru, kötülük yapmak mı? Can kurtarmak mı doğru, can almak mı?›› diye sordu. Onlardan ses çıkmadı.

⁴Y les dice: ¿Es lícito hacer bien en sábado, ó hacer mal? ¿salvar la vida, ó quitarla? Mas ellos callaban.

⁵İsa, çevresindekilere öfkeyle baktı. Yüreklerinin duygusuzluğu Onu kederlendirmişti. Adama, ‹‹Elini uzat!›› dedi. Adam elini uzattı, eli yine sapasağlam oluverdi.

⁵Y mirándolos alrededor con enojo, condoleciéndose de la ceguedad de su corazón, dice al hombre: Extiende tu mano. Y la extendió, y su mano fué restituída sana.

⁶Bunun üzerine Ferisiler dışarı çıktılar, İsayı yok etmek için Hirodes yanlılarıyla hemen görüşmeye başladılar.

⁶Entonces saliendo los Fariseos, tomaron consejo con los Herodianos contra él, para matarle.

⁷İsa, öğrencileriyle birlikte göl kıyısına çekildi. Celileden büyük bir kalabalık Onun ardından geldi. Ayrıca, bütün yaptıklarını duyan büyük kalabalıklar Yahudiyeden, Yeruşalimden, İdumeyadan, Şeria Irmağının karşı yakasından, Sur ve Sayda bölgelerinden kendisine akın etti.

⁷Mas Jesús se apartó á la mar con sus discípulos: y le siguió gran multitud de Galilea, y de Judea.

⁹İsa, kalabalığın arasında sıkışıp kalmamak için öğrencilerine bir kayık hazır bulundurmalarını söyledi.

⁸Y de Jerusalem, y de Idumea, y de la otra parte del Jordán. Y los de alrededor de Tiro y de Sidón, grande multitud, oyendo cuán grandes cosas hacía, vinieron á él.

¹⁰Birçoklarını iyileştirmiş olduğundan, çeşitli hastalıklara yakalananlar Ona dokunmak için üzerine üşüşüyordu.

⁹Y dijo á sus discípulos que le estuviese siempre apercibida la barquilla, por causa del gentío, para que no le oprimiesen.

¹¹Kötü ruhlar Onu görünce ayaklarına kapanıyor, ‹‹Sen Tanrının Oğlusun!›› diye bağırıyorlardı.

¹⁰Porque había sanado á muchos; de manera que caían sobre él cuantos tenían plagas, por tocarle.

¹²Ama İsa, kim olduğunu açıklamamaları için onları sıkı sıkıya uyardı.

¹¹Y los espíritus inmundos, al verle, se postraban delante de él, y daban voces, diciendo: Tú eres el Hijo de Dios.

¹³İsa, dağa çıkarak istediği kişileri yanına çağırdı. Onlar da yanına gittiler.

¹²Mas él les reñía mucho que no le manifestasen.

¹⁴İsa bunlardan on iki kişiyi yanında bulundurmak, Tanrı sözünü duyurmaya göndermek ve cinleri kovmaya yetkili kılmak üzere seçti. Seçtiği bu on iki kişi şunlardır: Petrus adını verdiği Simun, Beni-Regeş, yani Gökgürültüsü Oğulları adını verdiği Zebedinin oğulları Yakup ve Yuhanna, Andreas, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Taday, Yurtsever Simun ve İsaya ihanet eden Yahuda İskariot.

¹³Y subió al monte, y llamó á sí á los que él quiso; y vinieron á él.

²⁰İsa bundan sonra eve gitti. Yine öyle büyük bir kalabalık toplandı ki, İsayla öğrencileri yemek bile yiyemediler.

¹⁴Y estableció doce, para que estuviesen con él, y para enviarlos á predicar.

²¹Yakınları bunu duyunca, ‹‹Aklını kaçırmış›› diyerek Onu almaya geldiler.

¹⁵Y que tuviesen potestad de sanar enfermedades, y de echar fuera demonios:

²²Yeruşalimden gelen din bilginleri ise, ‹‹Baalzevul Onun içine girmiş›› ve ‹‹Cinleri, cinlerin önderinin gücüyle kovuyor›› diyorlardı.

¹⁶A Simón, al cual puso por nombre Pedro;

²³Bunun üzerine İsa din bilginlerini yanına çağırıp onlara benzetmelerle seslendi. ‹‹Şeytan, Şeytanı nasıl kovabilir?›› dedi.

¹⁷Y á Jacobo, hijo de Zebedeo, y á Juan hermano de Jacobo; y les apellidó Boanerges, que es, Hijos del trueno;

²⁴‹‹Bir ülke kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.

¹⁸Y á Andrés, y á Felipe, y á Bartolomé, y á Mateo, y á Tomas, y á Jacobo hijo de Alfeo, y á Tadeo, y á Simón el Cananita,

²⁵Bir ev kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.

¹⁹Y á Judas Iscariote, el que le entregó. Y vinieron á casa.

²⁶Şeytan da kendine karşı gelip kendi içinde bölünmüşse, artık ayakta kalamaz; sonu gelmiş demektir.

²⁰Y agolpóse de nuevo la gente, de modo que ellos ni aun podían comer pan.

²⁷Hiç kimse güçlü adamın evine girip malını çalamaz. Ancak onu bağladıktan sonra evini soyabilir.

²¹Y como lo oyeron los suyos, vinieron para prenderle: porque decían: Está fuera de sí.

²⁸Size doğrusunu söyleyeyim, insanların işlediği her günah, ettiği her küfür bağışlanacak, ama Kutsal Ruha küfreden asla bağışlanmayacak. Bunu yapan, asla silinmeyecek bir günah işlemiş olur.››

²²Y los escribas que habían venido de Jerusalem, decían que tenía á Beelzebub, y que por el príncipe de los demonios echaba fuera los demonios.

³⁰İsa bu sözleri, ‹‹Onda kötü ruh var›› dedikleri için söyledi.

²³Y habiéndolos llamado, les decía en parábolas: ¿Cómo puede Satanás echar fuera á Satanás?

³¹Daha sonra İsanın annesiyle kardeşleri geldi. Dışarıda durdular, haber gönderip Onu çağırdılar.

²⁴Y si algún reino contra sí mismo fuere dividido, no puede permanecer el tal reino.

³²İsanın çevresinde oturan kalabalıktan bazıları, ‹‹Bak›› dediler, ‹‹Annenle kardeşlerin dışarıda, seni istiyorlar.››

²⁵Y si alguna casa fuere dividida contra sí misma, no puede permanecer la tal casa.

³³İsa buna karşılık onlara, ‹‹Kimdir annem ve kardeşlerim?›› dedi.

²⁶Y si Satanás se levantare contra sí mismo, y fuere dividido, no puede permanecer; antes tiene fin.

³⁴Sonra çevresinde oturanlara bakıp şöyle dedi: ‹‹İşte annem, işte kardeşlerim!

²⁷Nadie puede saquear las alhajas del valiente entrando en su casa, si antes no atare al valiente y entonces saqueará su casa.

³⁵Tanrı'nın isteğini kim yerine getirirse, kardeşim, kızkardeşim ve annem odur.››

²⁸De cierto os digo que todos los pecados serán perdonados á los hijos de los hombres, y las blasfemias cualesquiera con que blasfemaren;

²⁹Mas cualquiera que blasfemare contra el Espíritu Santo, no tiene jamás perdón, mas está expuesto á eterno juicio.

³⁰Porque decían: Tiene espíritu inmundo.

³¹Vienen después sus hermanos y su madre, y estando fuera, enviaron á él llamándole.

³²Y la gente estaba sentada alrededor de él, y le dijeron: He aquí, tu madre y tus hermanos te buscan fuera.

³³Y él les respondió, diciendo: ¿Quién es mi madre y mis hermanos?

³⁴Y mirando á los que estaban sentados alrededor de él, dijo: He aquí mi madre y hermanos.

³⁵Porque cualquiera que hiciere la voluntad de Dios, éste es mi hermano, y mi hermana, y mi madre.