¹‹‹Başkasını yargılamayın ki, siz de yargılanmayasınız.

¹NO juzguéis, para que no seáis juzgados.

²Çünkü nasıl yargılarsanız öyle yargılanacaksınız. Hangi ölçekle verirseniz, aynı ölçekle alacaksınız.

²Porque con el juicio con que juzgáis, seréis juzgados; y con la medida con que medís, os volverán á medir.

³Sen neden kardeşinin gözündeki çöpü görürsün de kendi gözündeki merteği farketmezsin?

³Y ¿por qué miras la mota que está en el ojo de tu hermano, y no echas de ver la viga que está en tu ojo?

⁴Kendi gözünde mertek varken kardeşine nasıl, ‹İzin ver, gözündeki çöpü çıkarayım› dersin?

⁴O ¿cómo dirás á tu hermano: Espera, echaré de tu ojo la mota, y he aquí la viga en tu ojo?

⁵Seni ikiyüzlü! Önce kendi gözündeki merteği çıkar, o zaman kardeşinin gözündeki çöpü çıkarmak için daha iyi görürsün.

⁵Hipócrita! echa primero la viga de tu ojo, y entonces mirarás en echar la mota del ojo de tu hermano.

⁶‹‹Kutsal olanı köpeklere vermeyin. İncilerinizi domuzların önüne atmayın. Yoksa bunları ayaklarıyla çiğnedikten sonra dönüp sizi parçalayabilirler.››

⁶No deis lo santo á los perros, ni echéis vuestras perlas delante de los puercos; porque no las rehuellen con sus pies, y vuelvan y os despedacen.

⁷‹‹Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır.

⁷Pedid, y se os dará; buscad, y hallaréis; llamad, y se os abrirá.

⁸Çünkü her dileyen alır, arayan bulur, kapı çalana açılır.

⁸Porque cualquiera que pide, recibe; y el que busca, halla; y al que llama, se abrirá.

⁹Hanginiz kendisinden ekmek isteyen oğluna taş verir?

⁹¿Qué hombre hay de vosotros, á quien si su hijo pidiere pan, le dará una piedra?

¹⁰Ya da balık isterse yılan verir?

¹⁰¿Y si le pidiere un pez, le dará una serpiente?

¹¹Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, göklerdeki Babanızın, kendisinden dileyenlere güzel armağanlar vereceği çok daha kesin değil mi?

¹¹Pues si vosotros, siendo malos, sabéis dar buenas dádivas á vuestros hijos, ¿cuánto más vuestro Padre que está en los cielos, dará buenas cosas á los que le piden?

¹²‹‹İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın. Çünkü Kutsal Yasanın ve peygamberlerin söylediği budur.››

¹²Así que, todas las cosas que quisierais que los hombres hiciesen con vosotros, así también haced vosotros con ellos; porque esta es la ley y los profetas.

¹³‹‹Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur.

¹³Entrad por la puerta estrecha: porque ancha es la puerta, y espacioso el camino que lleva á perdición, y muchos son los que entran por ella.

¹⁴Oysa yaşama götüren kapı dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır.››

¹⁴Porque estrecha es la puerta, y angosto el camino que lleva á la vida, y pocos son los que la hallan.

¹⁵‹‹Sahte peygamberlerden sakının! Onlar size kuzu postuna bürünerek yaklaşırlar, ama özde yırtıcı kurtlardır.

¹⁵Y guardaos de los falsos profetas, que vienen á vosotros con vestidos de ovejas, mas de dentro son lobos rapaces.

¹⁶Onları meyvelerinden tanıyacaksınız. Dikenli bitkilerden üzüm, devedikenlerinden incir toplanabilir mi?

¹⁶Por sus frutos los conoceréis. ¿Cógense uvas de los espinos, ó higos de los abrojos?

¹⁷Bunun gibi, her iyi ağaç iyi meyve verir, kötü ağaç ise kötü meyve verir.

¹⁷Así, todo buen árbol lleva buenos frutos; mas el árbol maleado lleva malos frutos.

¹⁸İyi ağaç kötü meyve, kötü ağaç da iyi meyve veremez.

¹⁸No puede el buen árbol llevar malos frutos, ni el árbol maleado llevar frutos buenos.

¹⁹İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılır.

¹⁹Todo árbol que no lleva buen fruto, córtase y échase en el fuego.

²⁰Böylece sahte peygamberleri meyvelerinden tanıyacaksınız.

²⁰Así que, por sus frutos los conoceréis.

²¹‹‹Bana, ‹Ya Rab, ya Rab!› diye seslenen herkes Göklerin Egemenliğine girmeyecek. Ancak göklerdeki Babamın isteğini yerine getiren girecektir.

²¹No todo el que me dice: Señor, Señor, entrará en el reino de los cielos: mas el que hiciere la voluntad de mi Padre que está en los cielos.

²²O gün birçokları bana diyecek ki, ‹Ya Rab, ya Rab! Biz senin adınla peygamberlik etmedik mi? Senin adınla cinler kovmadık mı? Senin adınla birçok mucize yapmadık mı?›

²²Muchos me dirán en aquel día: Señor, Señor, ¿no profetizamos en tu nombre, y en tu nombre lanzamos demonios, y en tu nombre hicimos mucho milagros?

²³O zaman ben de onlara açıkça, ‹Sizi hiç tanımadım, uzak durun benden, ey kötülük yapanlar!› diyeceğim.››

²³Y entonces les protestaré: Nunca os conocí; apartaos de mí, obradores de maldad.

²⁴‹‹İşte bu sözlerimi duyup uygulayan herkes, evini kaya üzerine kuran akıllı adama benzer.

²⁴Cualquiera, pues, que me oye estas palabras, y las hace, le compararé á un hombre prudente, que edificó su casa sobre la peña;

²⁵Yağmur yağar, seller basar, yeller eser, eve saldırır; ama ev yıkılmaz. Çünkü kaya üzerine kurulmuştur.

²⁵Y descendió lluvia, y vinieron ríos, y soplaron vientos, y combatieron aquella casa; y no cayó: porque estaba fundada sobre la peña.

²⁶Bu sözlerimi duyup da uygulamayan herkes, evini kum üzerine kuran budala adama benzer.

²⁶Y cualquiera que me oye estas palabras, y no las hace, le compararé á un hombre insensato, que edificó su casa sobre la arena;

²⁷Yağmur yağar, seller basar, yeller eser, evi sarsar. Ev yıkılır; yıkılışı da korkunç olur.››

²⁷Y descendió lluvia, y vinieron ríos, y soplaron vientos, é hicieron ímpetu en aquella casa; y cayó, y fué grande su ruina.

²⁸İsa konuşmasını bitirince, halk Onun öğretişine şaşıp kaldı.

²⁸Y fué que, como Jesús acabó estas palabras, las gentes se admiraban de su doctrina;

²⁹Çünkü onlara kendi din bilginleri gibi değil, yetkili biri gibi öğretiyordu.

²⁹Porque les enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas.