¹Ya RAB, neden uzak duruyorsun,Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?

¹¿POR qué estás lejos, oh Jehová, Y te escondes en el tiempo de la tribulación?

²Kötüler gururla mazlumları avlıyor,Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.

²Con arrogancia el malo persigue al pobre: Serán cogidos en los artificios que han ideado.

³Kötü insan içindeki isteklerle övünür,Açgözlü insan RABbe lanet okur, Onu hor görür.

³Por cuanto se alaba el malo del deseo de su alma, Y bendice al codicioso ó quien Jehová aborrece.

⁴Kendini beğenmiş kötü insan Tanrıya yönelmez,Hep, ‹‹Tanrı yok!›› diye düşünür.

⁴El malo, por la altivez de su rostro, no busca á Dios: No hay Dios en todos sus pensamientos.

⁵Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.Öyle yücedir ki senin yargıların,Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.

⁵Sus caminos son viciosos en todo tiempo: Tus juicios los tiene muy lejos de su vista: Echa bocanadas en orden á todos sus enemigos.

⁶İçinden, ‹‹Ben sarsılmam›› der,‹‹Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.››

⁶Dice en su corazón: No seré movido en ningún tiempo, Ni jamás me alcanzará el infortunio.

⁷Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu,Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.

⁷Llena está su boca de maldición, y de engaños y fraude: Debajo de su lengua, vejación y maldad.

⁸Köylerin çevresinde pusu kurar,Masumu gizli yerlerde öldürür,Çaresizi sinsice gözler.

⁸Está en las guaridas de las aldeas: En los escondrijos mata al inocente: Sus ojos están acechando al pobre.

⁹Gizli yerlerde pusuya yatarÇalılıktaki aslan gibi,Kapmak için mazlumu beklerVe ağına düşürüp yakalar.

⁹Acecha en oculto, como el león desde su cama: Acecha para arrebatar al pobre: Arrebata al pobre trayéndolo á su red.

¹⁰Kurbanları çaresiz çöker,Saldıranın üstün gücü altında ezilir.

¹⁰Encógese, agáchase, Y caen en sus fuerzas muchos desdichados.

¹¹Kötü insan içinden, ‹‹Tanrı unuttu›› der,‹‹Örttü yüzünü, asla göremez.››

¹¹Dice en su corazón: Dios está olvidado, Ha encubierto su rostro; nunca lo verá.

¹²Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı!Mazlumları unutma!

¹²Levántate, oh Jehová Dios, alza tu mano, No te olvides de los pobres.

¹³Neden kötü insan seni hor görsün,İçinden, ‹‹Tanrı hesap sormaz›› desin?

¹³¿Por qué irrita el malo á Dios? En su corazón ha dicho que no lo inquirirás.

¹⁴Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün,Yardım etmek için onları izlersin;Çaresizler sana dayanır,Öksüzün yardımcısı sensin.

¹⁴Tú lo tienes visto: porque tú miras el trabajo, y la vejación, para vengar le por tu mano: A ti se acoge el pobre, Tú eres el amparo del huérfano.

¹⁵Kötünün, haksızın kolunu kır,Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.

¹⁵Quebranta el brazo del malo: Del maligno buscarás su maldad, hasta que ninguna halles.

¹⁶RAB sonsuza dek kral kalacak,Uluslar Onun ülkesinden temizlenecek.

¹⁶Jehová, Rey eterno y perpetuo: De su tierra fueron destruídas las gentes.

¹⁷Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,Yüreklendirirsin onları,Kulağın hep üzerlerinde;

¹⁷El deseo de los humildes oíste, oh Jehová: Tú dispones su corazón, y haces atento tu oído;

¹⁸Öksüze, düşküne hakkını vermek için,Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.

¹⁸Para juzgar al huérfano y al pobre, A fin de que no vuelva más á hacer violencia el hombre de la tierra.