¹Gözlerimi sana kaldırıyorum,Ey göklerde taht kuran!

¹Cántico gradual. A TI que habitas en los cielos, Alcé mis ojos.

²Nasıl kulların gözleri efendilerinin,Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa,Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımıza öyle bakar,O bize acıyıncaya dek.

²He aquí como los ojos de los siervos miran á la mano de sus señores, Y como los ojos de la sierva á la mano de su señora; Así nuestros ojos miran á Jehová nuestro Dios, Hasta que haya misericordia de nosotros.

³Acı bize, ya RAB, acı;Gördüğümüz hakaret yeter de artar.

³Ten misericordia de nosotros, oh Jehová, ten misericordia de nosotros; Porque estamos muy hartos de menosprecio.

⁴Rahat yaşayanların alayları,Küstahların hakaretiCanımıza yetti.

⁴Muy harta está nuestra alma Del escarnio de los holgados, Y del menosprecio de los soberbios.