¹Gece boyunca yatağımdaSevgilimi aradım,Aradım, ama bulamadım.

¹POR las noches busqué en mi lecho al que ama mi alma: Busquélo, y no lo hallé.

²‹‹Kalkıp kenti dolaşayım,Sokaklarda, meydanlarda sevgilimi arayayım›› dedim,Aradım, ama bulamadım.

²Levantaréme ahora, y rodearé por la ciudad; Por las calles y por las plazas Buscaré al que ama mi alma: Busquélo, y no lo hallé.

³Kenti dolaşan bekçiler buldu beni,‹‹Sevgilimi gördünüz mü?›› diye sordum.

³Halláronme los guardas que rondan la ciudad, Y díjeles: ¿Habéis visto al que ama mi alma?

⁴Onlardan ayrılır ayrılmazSevgilimi buldum.Tuttum onu, bırakmadım;Annemin evine,Beni doğuran kadının odasına götürünceye dek.

⁴Pasando de ellos un poco, Hallé luego al que mi alma ama: Trabé de él, y no lo dejé, Hasta que lo metí en casa de mi madre, Y en la cámara de la que me engendró.

⁵Dişi ceylanlar,Yabanıl dişi geyikler üstüneAnt içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları!Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye,Gönlü hoş olana dek.

⁵Yo os conjuro, oh doncellas de Jerusalem, Por las gamas y por las ciervas del campo, Que no despertéis ni hagáis velar al amor, Hasta que quiera.

⁶Kimdir bu kırdan çıkan,Bir duman sütunu gibi,Tüccarın türlü türlü baharatıyla,Mür ve günnükle tütsülenmiş?

⁶¿Quién es ésta que sube del desierto como columnita de humo, Sahumada de mirra y de incienso, Y de todos polvos aromáticos?

⁷İşte Süleymanın tahtırevanı!İsrailli yiğitlerdenAltmış kişi eşlik ediyor ona.

⁷He aquí es la litera de Salomón: Sesenta valientes la rodean, De los fuertes de Israel.

⁸Hepsi kılıç kuşanmış, eğitilmiş savaşçı.Gecenin tehlikelerine karşı,Hepsinin kılıcı belinde.

⁸Todos ellos tienen espadas, diestros en la guerra; Cada uno su espada sobre su muslo, Por los temores de la noche.

⁹Kral Süleyman tahtırevanıLübnan ağaçlarından yaptı.

⁹El rey Salomón se hizo una carroza De madera del Líbano.

¹⁰Direklerini gümüşten,Tabanını altından yaptı.Koltuğu mor kumaşla kaplıydı.İçini sevgiyle döşemişti Yeruşalim kızları.

¹⁰Sus columnas hizo de plata, Su respaldo de oro, su cielo de grana, Su interior enlosado de amor, Por las doncellas de Jerusalem.

¹¹Dışarı çıkın, ey Siyon kızları!Düğününde, mutlu günündeAnnesinin verdiği tacı giymiş Kral Süleyman'ı görün.

¹¹Salid, oh doncellas de Sión, y ved al rey Salomón Con la corona con que le coronó su madre el día de su desposorio, Y el día del gozo de su corazón.