¹Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

¹Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,

²‹‹Bunca söz yanıtsız mı kalsın?Çok konuşan haklı mı sayılsın?

²Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?

³Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar?Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

³Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?

⁴Tanrıya, ‹İnancım arıdır› diyorsun,‹Senin gözünde temizim.›

⁴Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.

⁵Ama keşke Tanrı konuşsa,Sana karşı ağzını açsa da,

⁵Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;

⁶Bilgeliğin sırlarını bildirse!Çünkü bilgelik çok yönlüdür.Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

⁶At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.

⁷‹‹Tanrının derin sırlarını anlayabilir misin?Her Şeye Gücü Yetenin sınırlarına ulaşabilir misin?

⁷Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?

⁸Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin?Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

⁸Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman?

⁹Ölçüleri yeryüzünden uzun,Denizden geniştir.

⁹Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.

¹⁰‹‹Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa,Kim Ona engel olabilir?

¹⁰Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?

¹¹Çünkü O yalancıları tanır,Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

¹¹Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.

¹²Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa,Aptal da o zaman sağduyulu olur.

¹²Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.

¹³‹‹Ona yüreğini adar,Ellerini açarsan,

¹³Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;

¹⁴İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır,Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

¹⁴Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;

¹⁵Utanmadan başını kaldırır,Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

¹⁵Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:

¹⁶Sıkıntılarını unutur,Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

¹⁶Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:

¹⁷Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur,Karanlık sabaha döner.

¹⁷At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.

¹⁸Güven duyarsın, çünkü umudun olur,Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

¹⁸At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.

¹⁹Uzanırsın, korkutan olmaz,Birçokları senden lütuf diler.

¹⁹Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.

²⁰Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek,Kaçacak yer bulamayacaklar,Tek umutları son soluklarını vermek olacak.››

²⁰Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.