¹Ya RAB, sana sığınıyorum.Utandırma beni hiçbir zaman!Adaletinle kurtar beni!

¹Sa iyo, Oh Panginoon, nanganganlong ako; huwag akong mapahiya kailan man; palayain mo ako sa iyong katuwiran.

²Kulak ver bana,Çabuk yetiş, kurtar beni;Bir kaya ol bana sığınmam için,Güçlü bir kale ol kurtulmam için!

²Ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; iligtas mo akong madali: maging matibay na kanlungan ka nawa sa akin, bahay na sanggalangan upang iligtas ako.

³Madem kayam ve kalem sensin,Öncülük et, yol göster banaKendi adın uğruna.

³Sapagka't ikaw ang aking malaking bato, at aking kuta; alangalang nga sa iyong pangalan ay pangunahan mo ako, at patnubayan mo ako.

⁴Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni,Çünkü sığınağım sensin.

⁴Hugutin mo ako sa silo na kanilang inilagay na lihim ukol sa akin; sapagka't ikaw ang aking katibayan.

⁵Ruhumu ellerine bırakıyorum,Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.

⁵Sa iyong kamay ay inihabilin ko ang aking diwa; iyong tinubos ako, Oh Panginoon, ikaw na Dios ng katotohanan.

⁶Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,RABbe güvenirim ben.

⁶Aking pinagtataniman ang nangagmamasid ng mga walang kabuluhang karayaan: nguni't tumitiwala ako sa Panginoon.

⁷Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım,Çünkü düşkün halimi görüyor,Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,

⁷Ako'y matutuwa at magagalak sa iyong kagandahang-loob: sapagka't iyong nakita ang aking kadalamhatian: iyong nakilala ang aking kaluluwa sa mga kasakunaan:

⁸Beni düşman eline düşürmedin,Bastığım yerleri genişlettin.

⁸At hindi mo kinulong sa kamay ng kaaway; iyong inilagay ang aking mga paa sa maluwag na dako.

⁹Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım,Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.

⁹Maawa ka sa akin, Oh Panginoon, sapagka't ako'y nasa kahirapan: ang aking mata ay namumugto sa kapanglawan, oo, ang aking kaluluwa, at aking katawan.

¹⁰Ömrüm acıyla,Yıllarım iniltiyle tükeniyor,Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor,Kemiklerim eriyor.

¹⁰Sapagka't ang aking buhay ay napupugnaw sa kapanglawan, at ang aking mga taon ay sa pagbubuntong hininga: ang aking lakas ay nanglulupaypay dahil sa aking kasamaan, at ang aking mga buto ay nangangatog.

¹¹Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,Özellikle komşularıma.Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.

¹¹Dahil sa lahat ng aking mga kaaway ay naging kaduwahagihan ako, Oo, lubha nga sa aking mga kapuwa, at takot sa aking mga kakilala: silang nangakakita sa akin sa labas ay tinakasan ako.

¹²Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,Kırılmış bir çömleğe döndüm.

¹²Ako'y nilimot sa pagiisip na parang patay na tao: Ako'y parang basag na sisidlan.

¹³Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum,Her yer dehşet içinde,Bana karşı anlaştılar,Canımı almak için düzen kurdular.

¹³Sapagka't aking narinig ang paninirang puri ng marami, kakilabutan sa bawa't dako. Samantalang sila'y nagsasangguniang magkakasama laban sa akin, kanilang pinagsisikapang alisin ang aking buhay.

¹⁴Ama ben sana güveniyorum, ya RAB,‹‹Tanrım sensin!›› diyorum.

¹⁴Nguni't tumiwala ako sa iyo, Oh Panginoon: aking sinabi: Ikaw ay aking Dios.

¹⁵Hayatım senin elinde,Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,Ardıma düşenlerden.

¹⁵Ang aking mga kapanahunan ay nasa iyong kamay: iligtas mo ako sa kamay ng aking mga kaaway, at sa mga nagsisiusig sa akin.

¹⁶Yüzün kulunu aydınlatsın,Sevgi göster, kurtar beni!

¹⁶Iyong pasilangin ang iyong mukha sa iyong lingkod: iligtas mo ako ng iyong kagandahang-loob.

¹⁷Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum;Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin.

¹⁷Huwag nawa akong mapahiya, Oh Panginoon; sapagka't ako'y tumawag sa iyo: mapahiya nawa ang masama, magsitahimik nawa sila sa Sheol.

¹⁸Sussun o yalancı dudaklar;Doğru insana karşıGururla, tepeden bakarak,Küçümseyerek konuşan dudaklar.

¹⁸Matahimik nawa ang mga sinungaling na labi; na nangagsasalita laban sa matuwid ng kalasuwaan, ng kapalaluan at paghamak.

¹⁹İyiliğin ne büyüktür, ya RAB,Onu senden korkanlar için saklarsın,Herkesin gözü önünde,Sana sığınanlara iyi davranırsın.

¹⁹Oh pagkadakila ng iyong kabutihan, na iyong iningatan para sa kanila na nangatatakot sa iyo, na iyong ginawa sa kanila na nagsisipagkanlong sa iyo, sa harap ng mga anak ng mga tao!

²⁰İnsanların düzenlerine karşı,Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin;Saldırgan dillere karşıOnları çardağında gizlersin.

²⁰Sa lihim ng iyong harapan ay iyong ikukubli sila sa mga banta ng mga tao: iyong iingatan silang lihim sa kulandong mula sa mga talas ng mga dila.

²¹RABbe övgüler olsun,Kuşatılmış bir kentteSevgisini bana harika biçimde gösterdi.

²¹Purihin ang Panginoon: sapagka't ipinakilala niya sa akin ang kaniyang kagilagilalas na kagandahang-loob sa isang matibay na bayan.

²²Telaş içinde demiştim ki,‹‹Huzurundan atıldım!››Ama yardıma çağırınca seni,Yalvarışımı işittin.

²²Tungkol sa akin, sinabi ko sa aking pagmamadali, nahiwalay ako sa harap ng iyong mga mata: gayon ma'y dininig mo ang tinig ng aking mga pamanhik, nang ako'y dumaing sa iyo.

²³RABbi sevin, ey Onun sadık kulları!RAB kendisine bağlı olanları korur,Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.

²³Oh ibigin ninyo ang Panginoon, ninyong lahat na mga banal niya: pinalalagi ng Panginoon ang tapat, at pinanghihigantihang lubos ang manggagawang palalo.

²⁴Ey RAB'be umut bağlayanlar,Güçlü ve yürekli olun!

²⁴Kayo'y mangagpakalakas, at mangagdalang tapang ang inyong puso, kayong lahat na nagsisiasa sa Panginoon.