1Ompi' -ku hawe'ea! Neo' -koi wori' to doko' jadi' guru agama. Apa' ta'inca moto ompi', motomo-pi mpai' pomparesa' -na Alata'ala hi kita' to jadi' guru ngkai pomparesa' -na hi tau ntani' -na.
1HERMANOS míos, no os hagáis muchos maestros, sabiendo que recibiremos mayor condenación.
2Kita' omea pontu-na hala' mpo'ingku. Ane rapa' -na ria tauna to uma hala' mpo'ingku hi pololita-ra, hira' toe-mi tauna to moroli'. Ma'ala-ra mpokuasai hawe'ea kahinaa nono-ra.
2Porque todos ofendemos en muchas cosas. Si alguno no ofende en palabra, éste es varón perfecto, que también puede con freno gobernar todo el cuerpo.
3Anu to kedi' ma'ala mpokuasai to bohe. Biasa-na tasamai' jara' bona natuku' konoa-ta. Hante sama' to kedi' ma'ala tahawai' jara' to bohe.
3He aquí nosotros ponemos frenos en las bocas de los caballos para que nos obedezcan, y gobernamos todo su cuerpo.
4Wae wo'o kapal hi tahi': nau' hewa apa-mi kabohe-na pai' nawui ngolu' to bohe, kapal toe rapopomako' hiapa konoa pangkeni-na hante kaju to kedi' -wadi to rahanga' poguli'.
4Mirad también las naves: aunque tan grandes, y llevadas de impetuosos vientos, son gobernadas con un muy pequeño timón por donde quisiere el que las gobierna.
5Wae wo'o hante jila' manusia' -e. Nau' kedi' lia-wadi jila' -ta, aga uma mowo kabohe pepakeni-na. Ngkai apu to kedi' -wadi, ponulu to mowela' bisa mampu.
5Así también, la lengua es un miembro pequeño, y se gloría de grandes cosas. He aquí, un pequeño fuego cuán grande bosque enciende!
6Wae wo'o hante lolita to tapohowa' hante jila' -ta. Lolita-ta toe hibalia kada'a-na hante apu. Hi rala woto-ta, jila' -ta toe-mi to mpopehuwu wori' nyala kada'aa-na, meliu ngkai hawe'ea bagia woto-ta to ntani' -na. Lolita to tapohowa' hante jila' -ta hewa apu to ngkai naraka, to mpakada'a hobo' katuwu' -ta.
6Y la lengua es un fuego, un mundo de maldad. Así la lengua está puesta entre nuestros miembros, la cual contamina todo el cuerpo, é inflama la rueda de la creación, y es inflamada del infierno.
7Butu nyala binata to me'ila, danci, binata to menyolo pai' uru hi rala ue, ma'ala rapomou', pai' ria-mi tauna to mpomou' -ra.
7Porque toda naturaleza de bestias, y de aves, y de serpientes, y de seres de la mar, se doma y es domada de la naturaleza humana:
8Aga uma ria tauna to ma'ala mpomou' jila' manusia'! Jila' manusia' dada'a lia-i, pai' uma-i ma'ala hawaia'. Lolita to tapohowa' hante jila' -ta hewa rasu to mepatehi!
8Pero ningún hombre puede domar la lengua, que es un mal que no puede ser refrenado; llena de veneno mortal.
9Lolita-ta ma'ala tapake' mpo'une' Pue' Ala Tuama-ta. Pai' ma'ala wo'o tapake' mpotipo' doo-ta to napajadi' Pue' Ala ntuku' lence-na.
9Con ella bendecimos al Dios y Padre, y con ella maldecimos á los hombres, los cuales son hechos á la semejanza de Dios.
10Ngkai wiwi to hameha' lau-wadi mehuwu lolita pe'une' pai' lolita petipo'. Ompi' -ku hawe'ea! Kakoo-kono-na ke neo' -hawo hewa toe. Uma-hawo natao ane jila' -ta tapake' mpohowa' to lompe' pai' mpohowa' to dada'a wo'o.
10De una misma boca proceden bendición y maldición. Hermanos míos, no conviene que estas cosas sean así hechas.
11Ha ria wo'o-hawo ue tuwu' to mpopehupa' ue to mononto pai' ue to mopai' wo'o?
11¿Echa alguna fuente por una misma abertura agua dulce y amarga?
12Kaju ara uma-i mowua' zaitun. Pai' kaju anggur, uma-i mowua' ara. Buwu to mopoi' uma-i mpopehuwu ue to mononto.
12Hermanos míos, ¿puede la higuera producir aceitunas, ó la vid higos? Así ninguna fuente puede hacer agua salada y dulce.
13Ane ria hi laintongo' -ta tauna to lompe' pekiri-na pai' monoto nono-na, kana napopehuwu kanotoa nono-na toe hante po'ingku-na to lompe' pai' hante kehi-na to mehuwu ngkai kadingki' nono-na, hewa to natao hi tauna to monoto nono-ra.
13¿Quién es sabio y avisado entre vosotros? muestre por buena conversación sus obras en mansedumbre de sabiduría.
14Tapi' ane ria hi rala nono-ta to mohingi' hi doo-ta pai' doko' mpopeliu woto-ta moto, neo' tapomolangko nono-ta, pai' neo' ta'uli' monoto mpu'u-mi-tana nono-ta. Apa' kehi-ta toe mosisala hante tudui' to makono.
14Pero si tenéis envidia amarga y contención en vuestros corazones, no os gloriés, ni seáis mentirosos contra la verdad:
15Kanotoa nono to hewa toe, bela-hana to ngkai Pue'. Tetu ngkai dunia', ngkai kahinaa nono-ta, pai' ngkai seta!
15Que esta sabiduría no es la que desciende de lo alto, sino terrena, animal, diabólica.
16Apa' ane ria tauna to mohingi' pai' -ra mpopeliu woto-ra moto, bate ria wo'o potudaa' pai' butu nyala kehi to dada'a.
16Porque donde hay envidia y contención, allí hay perturbación y toda obra perversa.
17Aga ane tauna to mporata mpu'u kanotoa nono ngkai Alata'ala, hewa toi po'ingku-ra: lomo' -lomo' -na moroli' nono-ra. Doko' tuwu' hintuwu' -ra hante doo, mo'olu nono-ra pai' -ra mpotuku' konoa doo. Jau-ra mpotulungi tauna to mpe'ahii', pai' mpobabehi kehi to lompe'. Uma-ra mopahamalia pai' uma-ra turu mpomahapi.
17Mas la sabiduría que es de lo alto, primeramente es pura, después pacífica, modesta, benigna, llena de misericordia y de buenos frutos, no juzgadora, no fingida.
18Tauna to mpokono kahintuwuaa' pai' mpali' kahintuwuaa', po'ingku-ra bate mpotuku' konoa Alata'ala.
18Y el fruto de justicia se siembra en paz para aquellos que hacen paz.