¹Now there was a man of Benjamin, whose name was Kish, the son of Abiel, the son of Zeror, the son of Becorath, the son of Aphiah, the son of a Benjamite, a mighty man of valor.

¹Ug may usa ka tawo sa Benjamin, kansang ngalan mao si Cis, ang anak nga lalake ni Abiel, ang anak nga lalake ni Seor, ang anak nga lalake ni Bechora, ang anak nga lalake ni Aphia, ang anak nga lalake sa usa ka Benjaminhon, usa ka gamhanan nga tawo sa kaisug.

²He had a son, whose name was Saul, an impressive young man; and there was not among the children of Israel a better person than he. From his shoulders and upward he was higher than any of the people.

²Ug siya may usa ka anak nga lalake kansang ngalan mao si Saul, usa ka batan-on nga lalake ug ambungan: ug wala diha sa kinataliwad-an sa mga anak sa Israel, tawo nga ambungan pa kay kaniya: sukad sa iyang abaga ngadto sa itaas siya taas pa kay sa bisan kinsa sa katawohan.

³The donkeys of Kish, Saul’s father, were lost. Kish said to Saul his son, “Take now one of the servants with you, and arise, go seek the donkeys.”

³Ug ang mga asno ni Cis, ang amahan ni Saul, nangawala. Ug si Cis miingon kang Saul nga iyang anak nga lalake: Dad-a karon ang usa sa mga sulogoon uban kanimo, ug tumindog ka, pangitaa ang mga asno.

⁴He passed through the hill country of Ephraim, and passed through the land of Shalishah, but they didn’t find them: then they passed through the land of Shaalim, and there they weren’t there: and he passed through the land of the Benjamites, but they didn’t find them.

⁴Ug siya, milatas sa kabungtoran sa Ephraim, latas sa yuta sa Salisa, apan wala kini nila hikaplagi: unya sila nangagi sa yuta sa Saalim, ug wala didto kini; ug siya milatas sa yuta sa mga Benjaminhon, apan wala nila hikaplagi kini.

⁵When they had come to the land of Zuph, Saul said to his servant who was with him, “Come, and let us return, lest my father stop caring about the donkeys, and be anxious for us.”

⁵Sa paghiadto nila sa yuta sa Suph, si Saul miingon sa iyang kuyog nga sulogoon: Umari ka, ug mamauli na kita, tingali biyaan na lamang sa akong amahan ang pagkaguol tungod sa mga asno, ug mahingawa na siya tungod kanato.

⁶He said to him, “See now, there is in this city a man of God, and he is a man who is held in honor. All that he says comes surely to pass. Now let us go there. Perhaps he can tell us concerning our journey whereon we go.”

⁶Ug siya miingon kaniya: Ania karon, aduna dinhi niining ciudara usa ka tawo sa Dios, ug siya maoy usa ka tawo nga giila sa kadungganan; ang tanan nga iyang ipamulong mahanabo gayud: karon mangadto kita; basin ra siya makatudlo kanato mahitungod sa atong panaw, kong asa kita mangadto.

⁷Then Saul said to his servant, “But, behold, if we go, what shall we bring the man? For the bread is spent in our vessels, and there is not a present to bring to the man of God. What do we have?”

⁷Unya miingon si Saul sa iyang sulogoon: Apan, ania karon, kong kita moadto, unsay atong ikagasa sa tawo? Kay ang tinapay nga ania sa atong mga sudlanan hurot na, ug walay usa ka gasa nga arang ta madala ngadto sa tawo sa Dios: unsay ania kanato?

⁸The servant answered Saul again, and said, “Behold, I have in my hand the fourth part of a shekel of silver. I will give that to the man of God, to tell us our way.”

⁸Ug ang sulogoon mitubag pag-usab kang Saul, ug miingon: Ania karon, ania sa akong kamot ang ikaupat ka bahin sa usa ka siclo nga salapi: kini akong igahatag sa tawo sa Dios, aron sa pagtudlo kanato sa atong dalan.

⁹(In earlier times in Israel, when a man went to inquire of God, thus he said, “Come, and let us go to the seer”; for he who is now called a prophet was before called a Seer.)

⁹(Sa unang panahon sa Israel, sa diha nga ang usa ka tawo moadto sa pagpangutana sa Dios, sa ingon niini magasulti siya: Umari ka, ug mangadto kita sa magtatan-aw: kay siya gitawag karon nga usa ka manalagna, gitawag sa unang panahon usa ka Magtatan-aw).

¹⁰Then Saul said to his servant, “Well said. Come, let us go.” So they went to the city where the man of God was.

¹⁰Unya miingon si Saul sa iyang sulogoon: Maayong pagkaasoy: Tala na, mangadto kita. Busa nangadto sila sa ciudad diin atua ang tawo sa Dios.

¹¹As they went up the ascent to the city, they found young maidens going out to draw water, and said to them, “Is the seer here?”

¹¹Sa nagtungas sila sa tungasan ngadto sa ciudad nakakaplag sila ug mga batan-ong dalaga nga nanagpanggula aron sa pagkalus sa tubig, ug miingon kanila: Ania ba ang magtatan-aw dinhi?

¹²They answered them, and said, “He is. Behold, he is before you. Hurry now, for he has come today into the city; for the people have a sacrifice today in the high place.

¹²Ug sila nanubag kanila, ug nanag-ingon: Siya ania; tan-awa, siya nag-una kanimo; dumali ka karon, kay nahiabut siya karong adlawa diha sa ciudad; kay ang katawohan may usa ka paghalad karong adlawa sa hataas nga dapit.

¹³As soon as you have come into the city, you shall immediately find him, before he goes up to the high place to eat; for the people will not eat until he come, because he blesses the sacrifice. Afterwards those who are invited eat. Now therefore go up; for at this time you shall find him.”

¹³Sa diha nga mahiabut kamo sa ciudad, makaplagan ninyo siya dayon, sa dili pa siya motungas sa hataas nga dapit sa pagkaon; kay ang katawohan dili mangaon hangtud nga siya mahiabut tungod kay siya ang manalangin sa halad; ug sa tapus niana silang mga dinapit mangaon. Busa karon panlakaw na kamo; kay niining panahona makaplagan ninyo siya.

¹⁴They went up to the city. As they came within the city, behold, Samuel came out toward them, to go up to the high place.

¹⁴Ug nangadto sila sa ciudad; ug sa paghiabut nila sa ciudad, ania karon, si Samuel migula padulong kanila, aron sa pag-adto sa hataas nga dapit.

¹⁵Now Yahweh had revealed to Samuel a day before Saul came, saying,

¹⁵Karon si Jehova nagpadayag kang Samuel usa ka adlaw sa wala mahiabut si Saul, nga nagaingon:

¹⁶“Tomorrow about this time I will send you a man out of the land of Benjamin, and you shall anoint him to be prince over my people Israel; and he shall save my people out of the hand of the Philistines: for I have looked on my people, because their cry has come to me.”

¹⁶Ugma sa ingon niining taknaa padad-an ko ikaw ug usa ka tawo gikan sa yuta sa Benjamin, ug ikaw magadihog kaniya sa pagka-principe ibabaw sa akong katawohan nga Israel; ug siya magaluwas sa akong katawohan gikan sa kamot sa mga Filistehanon: tungod kay ako nagsud-ong sa akong katawohan, tungod kay ang ilang pagtu-aw midangat kanako.

¹⁷When Samuel saw Saul, Yahweh said to him, “Behold, the man of whom I spoke to you! this same shall have authority over my people.”

¹⁷Ug sa diha nga si Samuel nakakita kang Saul, si Jehova, miingon kaniya: Ania karon, ang tawo nga akong gisulti kanimo! ang mao nga tawo magaadunay pagbulot-an ibabaw sa akong katawohan.

¹⁸Then Saul drew near to Samuel in the gate, and said, “Please tell me where the seer’s house is.”

¹⁸Unya si Saul mipahaduol kang Samuel didto sa ganghaan, ug miingon: Suginli ako, ako nagahangyo kanimo, hain ba ang balay sa magtatan-aw.

¹⁹Samuel answered Saul, and said, “I am the seer. Go up before me to the high place, for you shall eat with me today. In the morning I will let you go, and will tell you all that is in your heart.

¹⁹Ug si Samuel mitubag kang Saul, ug miingon: Ako mao ang magtatan-aw: Tumungas ka nga una kanako ngadto sa hataas nga dapit, kay ikaw magakaon uban kanako niining adlawa: ug sa pagkabuntag ikaw akong palakton, ug magasugilon kanimo sa tanan nga anaa sa imong kasingkasing.

²⁰As for your donkeys who were lost three days ago, don’t set your mind on them; for they are found. For whom is all that is desirable in Israel? Is it not for you, and for all your father’s house?”

²⁰Ug mahitungod sa imong mga asno nga nangawala sa may totolo na karon ka adlaw nga nangagi, ayaw pag-ibutang ang imong hunahuna niana; kay sila hingkaplagan na. Ug alang kang kinsa ba ang tanan nga pagatinguhaon sa Israel? Dili ba kana alang kanimo, ug sa tibook nga balay sa imong amahan?

²¹Saul answered, “Am I not a Benjamite, of the smallest of the tribes of Israel? And my family the least of all the families of the tribe of Benjamin? Why then do you speak to me like this?”

²¹Ug si Saul mitubag ug miingon: Dili ba ako Benjaminhon, gikan sa kinagamayan sa mga banay sa Israel? Ug ang akong panimalay ang kinadiyutayan sa tanang mga panimalay sa banay sa Benjamin? Busa ngano nga ikaw nagasulti kanako sa ingon niini nga paagiha?

²²Samuel took Saul and his servant, and brought them into the guest room, and made them sit in the best place among those who were invited, who were about thirty persons.

²²Ug gidala ni Samuel si Saul ug ang iyang sulogoon, ug gidala sila ngadto sa lawak sa mga dumoduaw ug gipalingkod sila sa kinalabwan nga dapit, uban kanila ang mga dinapit nga may katloan ka tawo.

²³Samuel said to the cook, “Bring the portion which I gave you, of which I said to you, ‘Set it aside.’”

²³Ug si Samuel miingon sa magluluto: Dad-a ang bahin nga akong gihatag kanimo, nga akong giingon kanimo: Ibutang kana tupad kanimo.

²⁴The cook took up the thigh, and that which was on it, and set it before Saul. Samuel said, “Behold, that which has been reserved! Set it before yourself and eat; because for the appointed time has it been kept for you, for I said, ‘I have invited the people.’” So Saul ate with Samuel that day.

²⁴Ug ang magluluto mikuha sa paa, ug kadtong diha sa ibabaw niana, ug gibutang kana sa atubangan ni Saul. Ug si Samuel miingon: Ania karon, kana nga gilain! ibutang kana sa imong atubangan ug kumaon; tungod kay sa natudlo nga panahon kana gitipigan alang kanimo, kay ako miingon: Ako nagdapit sa katawohan. Busa si Saul mikaon uban kang Samuel niadtong adlawa.

²⁵When they had come down from the high place into the city, he talked with Saul on the housetop.

²⁵Ug sa diha nga sila minglugsong gikan sa hataas nga dapit ngadto sa ciudad, siya nakigsabutsabut uban kang Saul didto sa ibabaw sa atop sa balay.

²⁶They arose early: and it happened about the spring of the day, that Samuel called to Saul on the housetop, saying, “Get up, that I may send you away.” Saul arose, and they went out both of them, he and Samuel, abroad.

²⁶Ug sila mingbangon pagsayo: ug nahitabo sa haduol na ang pagbanag-banag sa adlaw, nga si Samuel nagpatawag kang Saul ngadto sa ibabaw sa atop, nga nagaingon: Bangon, aron palakton ko ikaw. Ug si Saul mibangon ug nangadto silang duruha ngadto sa gawas, siya ug si Samuel.

²⁷As they were going down at the end of the city, Samuel said to Saul, “Tell the servant pass on before us” (and he passed on), “but stand still first, that I may cause you to hear the word of God.”

²⁷Samtang sila nagpadulong na sa kinatumyan sa ciudad, si Samuel miingon kang Saul: Sugoa ang sulogoon sa pagpauna kanato (ug miuna siya) apan humunong ka pag-una, ug ayaw paglihok aron padunggon ko ikaw sa pulong sa Dios.