¹Paul, looking steadfastly at the council, said, “Brothers, I have lived before God in all good conscience until this day.”

¹Ug si Pablo, sa mitutok sa Sanhedrin, miingon: Mga igsoon, nagkinabuhi ako sa tibook nga maayong kaisipan sa atubangan sa Dios hangtud niining adlawa.

²The high priest, Ananias, commanded those who stood by him to strike him on the mouth.

²Ug ang labawng sacerdote nga si Ananias nagsugo niadtong nanagtindog sa tupad niya nga sagpaon ang iyang baba.

³Then Paul said to him, “God will strike you, you whitewashed wall! Do you sit to judge me according to the law, and command me to be struck contrary to the law?”

³Unya nag-ingon si Pablo kaniya: Ang Dios magahampak kanimo, bongbong nga gipaputi; ug nagalingkod ikaw sa paghukom kanako uyon sa Kasugoan, ug nagsugo ka sa pagpasagpa kanako; supak sa Kasugoan?

⁴Those who stood by said, “Do you malign God’s high priest?”

⁴Ug ang mga nanagtindog sa tupad miingon: Gipasipad-an mo ba ang labaw nga sacerdote sa Dios?

⁵Paul said, “I didn’t know, brothers, that he was high priest. For it is written, ‘You shall not speak evil of a ruler of your people.’” Exodus 22:28

⁵Ug si Pablo miingon: Wala ako mahibalo, mga igsoon, nga siya labawng sacerdote; kay nahasulat: Dili ka magsulti ug dautan batok sa pangulo sa imong katawohan.

⁶But when Paul perceived that the one part were Sadducees and the other Pharisees, he cried out in the council, “Men and brothers, I am a Pharisee, a son of Pharisees. Concerning the hope and resurrection of the dead I am being judged!”

⁶Ug sa hingbaloan ni Pablo, nga ang usa ka bahin kanila mga Saduceo, ug ang usa mga Fariseo, misinggit siya sa Sanhedrin: Mga igsoon, Fariseo ako, anak sa mga Fariseo; mahatungod sa paglaum ug sa pagkabanhaw sa mga minatay pagahukman ako karon.

⁷When he had said this, an argument arose between the Pharisees and Sadducees, and the assembly was divided.

⁷Ug sa nakapamulong siya niini, miabut ang usa ka paglalisay sa mga Fariseo ug mga Saduceo; ug ang pundok sa katawohan nabahin.

⁸For the Sadducees say that there is no resurrection, nor angel, nor spirit; but the Pharisees confess all of these.

⁸Kay ang mga Saduceo nagaingon nga walay pagkabanhaw, bisan manolonda, bisan espiritu; apan ang mga Fariseo nagasugid sa duruha.

⁹A great clamor arose, and some of the scribes of the Pharisees part stood up, and contended, saying, “We find no evil in this man. But if a spirit or angel has spoken to him, let’s not fight against God!”

⁹Ug miabut ang usa ka dakung sininggitay; ug ang mga escriba sa pundok sa mga Fariseo mingtindog, ug nakigbisog, nga nagaingon: Kami walay hingkit-an nga dautan niining tawohana; ug unsa man kong usa ka espiritu kun, usa ba ka manolonda misulti kaniya, dili kita magsukol sa Dios.

¹⁰When a great argument arose, the commanding officer, fearing that Paul would be torn in pieces by them, commanded the soldiers to go down and take him by force from among them, and bring him into the barracks.

¹⁰Ug sa miabut ang usa ka daku nga paglalisay, ang pangulong capitan, nga nahadlok nga si Pablo pagakuniskunison nila, nagpakanaug sa mga sundalo, ug iyang gipakuha siya sa lugos gikan sa taliwala nila, ug gipadala siya ngadto sa kuta.

¹¹The following night, the Lord stood by him, and said, “Cheer up, Paul, for as you have testified about me at Jerusalem, so you must testify also at Rome.”

¹¹Ug sa gabii nga misunod ang Ginoo mitindog tupad kaniya, ug miingon: Magmalipayon ka, kay ingon nga nagpamatuod ka mahatungod kanako sa Jerusalem, ingon usab kinahanglan nga magpamatuod ka sa Roma.

¹²When it was day, some of the Jews banded together, and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink until they had killed Paul.

¹²Ug sa pagkabuntag, nanagtigum ang mga Judio, ug nanagsinaaray nga may panumpa, nga nagaingon, nga dili na sila mokaon bisan moinum hangtud nga mapatay nila si Pablo.

¹³There were more than forty people who had made this conspiracy.

¹³Ug kapin sa kap-atan sila nga nanagsabut niini;

¹⁴They came to the chief priests and the elders, and said, “We have bound ourselves under a great curse, to taste nothing until we have killed Paul.

¹⁴Ug nangadto sila sa mga pangulong sacerdote ug sa mga anciano ug nanag-ingon: Nanagsinaaray kami sa dakung panumpa, nga dili kami motilaw bisan unsa hangtud nga mapatay namo si Pablo.

¹⁵Now therefore, you with the council inform the commanding officer that he should bring him down to you tomorrow, as though you were going to judge his case more exactly. We are ready to kill him before he comes near.”

¹⁵Busa karon, kamo uban ang Sanhedrin, magpahayag kamo sa atubangan sa pangulong capitan, nga iyang ipadala si Pablo nganha kaninyo, ingon nga buot kamo magsusi sa sibo pa gayud sa mga butang mahatungod kaniya; ug kami sa dili pa siya makaduol, andam sa pagpatay kaniya.

¹⁶But Paul’s sister’s son heard of their lying in wait, and he came and entered into the barracks and told Paul.

¹⁶Apan ang anak nga lalake sa igsoong babaye ni Pablo nakadungog mahatungod sa ilang pag-atang, ug siya miadto ug misulod sa kuta ug misugilon kang Pablo.

¹⁷Paul summoned one of the centurions, and said, “Bring this young man to the commanding officer, for he has something to tell him.”

¹⁷Ug gitawag ni Pablo ngadto kaniya ang usa sa mga centurion ug miingon: Dad-a kining batan-on ngadto sa pangulong capitan, kay siya may igasugilon kaniya.

¹⁸So he took him, and brought him to the commanding officer, and said, “Paul, the prisoner, summoned me and asked me to bring this young man to you, who has something to tell you.”

¹⁸Busa iyang gikuha siya, ug gidala ngadto sa pangulong capitan, ug miingon: Gipatawag ako sa binilanggo nga si Pablo, ug gipangayo niya kanako, nga dad-on dinhi kanimo kining batan-on, kay siya adunay igasugilon kanimo.

¹⁹The commanding officer took him by the hand, and going aside, asked him privately, “What is it that you have to tell me?”

¹⁹Ug gikuptan siya sa kamot sa pangulong capitan, ug sa hilit gipangutana siya: Unsa bay igasugilon mo kanako?

²⁰He said, “The Jews have agreed to ask you to bring Paul down to the council tomorrow, as though intending to inquire somewhat more accurately concerning him.

²⁰Ug miingon siya: Ang mga Judio nanaghiusa sa pagpangayo kanimo nga ugma ipadala mo si Pablo sa atubangan sa Sanhedrin, ingon nga daw ikaw adunay ipangutana sa sibo gayud mahatungod kaniya.

²¹Therefore don’t yield to them, for more than forty men lie in wait for him, who have bound themselves under a curse neither to eat nor to drink until they have killed him. Now they are ready, looking for the promise from you.”

²¹Busa, dili ka magsugot kanila; kay kapin sa kap-atan ka tawo ang nag-atang kaniya, nga nanagsaad nga may panumpa, nga dili na sila mokaon, bisan moinum hangtud nga ilang mapatay siya; ug karon andam na sila, nga nagapaabut sa saad gikan kanimo.

²²So the commanding officer let the young man go, charging him, “Tell no one that you have revealed these things to me.”

²²Busa gipapauli sa pangulong capitan ang batan-on, nga nagtugon kaniya: Dili ka magsugilon bisan kang kinsa nga gipahayagan mo ako niining mga butanga.

²³He called to himself two of the centurions, and said, “Prepare two hundred soldiers to go as far as Caesarea, with seventy horsemen, and two hundred men armed with spears, at the third hour of the night about 9:00 PM .”

²³Ug iyang gitawag ngadto kaniya ang duha ka centurion, ug nag-ingon: Andamon ninyo sa ikatolo ka takna sa gabii ang duha ka gatus ka mga sundalo, aron mangadto sila hangtud sa Cesarea, ug kapitoan ka sundalo nga managkabayo, ug duha ka gatus ka sundalo nga may mga bangkaw.

²⁴He asked them to provide animals, that they might set Paul on one, and bring him safely to Felix the governor.

²⁴Ug iyang gitugon sila sapag-andam ug mga mananap, aron pakabay-an kang Pablo, ug aron dad-on siya nga walay kabilinggan kang Felix nga gobernador.

²⁵He wrote a letter like this:

²⁵Ug nagsulat siya ug usa ka sulat, nga ingon niini:

²⁶“Claudius Lysias to the most excellent governor Felix: Greetings.

²⁶Si Claudio Lysias alang sa halangdon gayud nga gobernador nga si Felix: Mga yukbo.

²⁷“This man was seized by the Jews, and was about to be killed by them, when I came with the soldiers and rescued him, having learned that he was a Roman.

²⁷Kining tawohana gidakup sa mga Judio, ug diriyut na nila pagpatya, sa paghiabut ko uban sa mga sundalo, ug akong giluwas siya, sa hingsayran ko nga siya Romanhon.

²⁸Desiring to know the cause why they accused him, I brought him down to their council.

²⁸Ug sa akong pagtinguha nga masayud sa gipasikaran sa ilang sumbong batok kaniya, ako siyang gipaatubang sa ilang Sanhedrin;

²⁹I found him to be accused about questions of their law, but not to be charged with anything worthy of death or of imprisonment.

²⁹Nga nakita ko nga gisumbong nila tungod sa mga gikalantugian nga bahin sa ilang Kasugoan, apan walay sumbong kaniya nga takus sa kamatayon, bisan pa sa bilanggoan.

³⁰When I was told that the Jews lay in wait for the man, I sent him to you immediately, charging his accusers also to bring their accusations against him before you. Farewell.”

³⁰Ug sa gipakita kanako nga nanagsabut ang mga Judio batok sa tawo, gilayon gipahatud ko siya kanimo nga gisugo ko usab ang mga magsusumbong, nga isulti nila sa imong atubangan ang batok kaniya. Magamaayo ka unta.

³¹So the soldiers, carrying out their orders, took Paul and brought him by night to Antipatris.

³¹Busa, ang mga sundalo, ingon sa gisugo kanila, gikuha nila si Pablo, ug gidala sulod sa kagabhion ngadto sa Antipatris.

³²But on the next day they left the horsemen to go with him, and returned to the barracks.

³²Apan sa adlaw nga misunod, gipasagdan nila nga ang mga nanagkabayo nga mga sundalo maoy mikuyog kaniya, ug namalik sila sa kuta;

³³When they came to Caesarea and delivered the letter to the governor, they also presented Paul to him.

³³Ug sila, sa nakaabut sa Cesarea ug sa nahatag nila ang sulat sa gobernador, gitugyan usab nila si Pablo kaniya.

³⁴When the governor had read it, he asked what province he was from. When he understood that he was from Cilicia, he said,

³⁴Ug sa nabasa niya kini, nangutana kong tagadiin siya. Ug sa hingsayran nga taga-Cilicia siya,

³⁵“I will hear you fully when your accusers also arrive.” He commanded that he be kept in Herod’s palace.

³⁵Miingon siya: Pagapatalinghugan ko ikaw sa hingpit kong moabut na ang imong mga magsusumbong. Ug nagsugo nga pagabantayan siya sa palacio ni Herodes.