¹But a certain man named Ananias, with Sapphira, his wife, sold a possession,

¹Apan usa ka tawo, nga ginganlan si Ananias, uban si Safira nga iyang asawa, nagbaligya ug usa ka katigayonan,

²and kept back part of the price, his wife also being aware of it, and brought a certain part, and laid it at the apostles’ feet.

²Ug gitagoan niya ang bahin sa bili, nga hingbaloan usab sa iyang asawa; ug gidala niya ang usa ka bahin, ug gibutang niya sa tiilan sa mga apostoles.

³But Peter said, “Ananias, why has Satan filled your heart to lie to the Holy Spirit, and to keep back part of the price of the land?

³Apan miingon si Pedro: Ananias, nganong gipuno ni satanas ang imong kasingkasing, aron magbakak ka sa Espiritu Santo, ug magtago ka sa bahin sa bili sa yuta?

⁴While you kept it, didn’t it remain your own? After it was sold, wasn’t it in your power? How is it that you have conceived this thing in your heart? You haven’t lied to men, but to God.”

⁴Sa diha pa kini kanimo, wala ba magpabilin nga imong kaugalingon? Ug sa nabaligya na, wala na ba sa imong pagbulot-an? Nganong gibatonan mo kini sa imong kasingkasing? Wala ka magbakak sa tawo, kondili sa Dios.

⁵Ananias, hearing these words, fell down and died. Great fear came on all who heard these things.

⁵Ug sa pagkadungog ni Ananias niini nga mga pulonga, napukan siya ug nabugto ang iyang gininhawa; ug giabut sa dakung kahadlok ang tanang mga nakadungog niini.

⁶The young men arose and wrapped him up, and they carried him out and buried him.

⁶Ug ang mga batan-on mitindog, ug ilang gilimisan siya, ug ilang gidala sa gawas ug gilubong,

⁷About three hours later, his wife, not knowing what had happened, came in.

⁷Ug sa miagi na ang tolo ka takna, misulod ang iyang asawa nga wala manghibalo sa nahitabo.

⁸Peter answered her, “Tell me whether you sold the land for so much.” She said, “Yes, for so much.”

⁸Ug si Pedro miingon kaniya: lasoy mo kanako, gibaligya ba ninyo sa maong bili ang yuta? Ug siya miingon: Oo, sa maong bili.

⁹But Peter asked her, “How is it that you have agreed together to tempt the Spirit of the Lord? Behold, the feet of those who have buried your husband are at the door, and they will carry you out.”

⁹Ug si Pedro miingon kaniya: Nganong nagkasabut kamo sa pagsulay sa Espiritu sa Ginoo? Ania karon, anaa sa pultahan ang mga tiil niadtong mga nanaglubong sa imong bana, ug magadala kanimo sa gawas.

¹⁰She fell down immediately at his feet, and died. The young men came in and found her dead, and they carried her out and buried her by her husband.

¹⁰Ug siya napukan gilayon sa iyang tiilan, ug nabugto ang gininhawa. Ug ang mga batan-on mingsulod, ug hingkaplagan siya nga patay na, ug siya gidala nila sa gawas, ug gilubong tupad sa iyang bana.

¹¹Great fear came on the whole assembly, and on all who heard these things.

¹¹Ang dakung kahadlok miabut sa tibook nga iglesia ug niadtong tanan nga nakadungog niining mga butanga.

¹²By the hands of the apostles many signs and wonders were done among the people. They were all with one accord in Solomon’s porch.

¹²Ug daghang mga ilhanan ug mga katingalahan ang gibuhat pinaagi sa mga kamot sa mga apostoles sa atubangan sa katawohan. Ug didto silang tanan, nga nagkahiusa sa alagian ni Salomon.

¹³None of the rest dared to join them, however the people honored them.

¹³Apan sa uban walay nangahas sa pag-ipon kanila; labut pa niini, sila gipakadaku gayud sa katawohan.

¹⁴More believers were added to the Lord, multitudes of both men and women.

¹⁴Ug nadugangan pa gayud ang mga magtotoo ngadto sa Ginoo, sa mga panon sa mga lalake, ug sa mga babaye usab;

¹⁵They even carried out the sick into the streets, and laid them on cots and mattresses, so that as Peter came by, at the least his shadow might overshadow some of them.

¹⁵Sa pagkaagi nga bisan pa ang mga masakiton gidala nila ngadto sa mga dalan, ug ilang ginabutang sila sa mga higdaanan ug sa mga lantay, aron nga sa pag-agi ni Pedro, ang uban kanila malandungan bisan sa labing diyutay na lamang sa iyang anino.

¹⁶Multitudes also came together from the cities around Jerusalem, bringing sick people, and those who were tormented by unclean spirits: and they were all healed.

¹⁶Ug midugok usab ang panon sa katawohan gikan sa mga lungsod nga nagalibot sa Jerusalem, nga nagadala ug mga masakiton, ug mga ginasakit sa mga espiritu nga mahugaw ug giayo silang tanan.

¹⁷But the high priest rose up, and all those who were with him (which is the sect of the Sadducees), and they were filled with jealousy,

¹⁷Apan mitindog ang labawng sacerdote, ug ang tanang kauban niya, nga mao ang pundok sa mga Saduceo, ug napuno sila sa kasina,

¹⁸and laid hands on the apostles, and put them in public custody.

¹⁸Ug gidakup nila ang mga apostoles, ug gipanulod nila sa bilanggoan sa lungsod.

¹⁹But an angel of the Lord opened the prison doors by night, and brought them out, and said,

¹⁹Apan ang usa ka manolonda sa Ginoo, miabli sa kagabhion sa mga pultahan sa bilanggoan; ug sa ilang gihatud siya sa gawas, nag-ingon:

²⁰“Go stand and speak in the temple to the people all the words of this life.”

²⁰Lakaw kamo, ug manindog kamo sa templo ug isulti ninyo sa katawohan ang tanang mga pulong niini nga Kinabuhi.

²¹When they heard this, they entered into the temple about daybreak, and taught. But the high priest came, and those who were with him, and called the council together, and all the senate of the children of Israel, and sent to the prison to have them brought.

²¹Ug sa pagkadungog nila niini misulod sila sa buntag pa kaayo sa templo, ug nagpanudlo sila. Ug miabut ang labawng sacerdote ug ang mga kauban niya, ug gitawag ang Sanhedrin, ug ang tibook nga senado sa mga anak ni Israel, ug gipasugoan nila sa bilanggoan, aron paatubangon sila.

²²But the officers who came didn’t find them in the prison. They returned and reported,

²²Apan ang mga sulogoon nga miabut wala makakaplag kanila sa bilanggoan; ug mibalik sila ug nagsugilon,

²³“We found the prison shut and locked, and the guards standing before the doors, but when we opened them, we found no one inside!”

²³Nga nagaingon: Sa pagkamatuod, nakita namo ang bilanggoan, nga naserhan sa malig-on gayud, ug ang mga bantay nagatindog sa mga pultahan; apan sa pag-abli namo, walay nakita nga bisan kinsa sa sulod.

²⁴Now when the high priest, the captain of the temple, and the chief priests heard these words, they were very perplexed about them and what might become of this.

²⁴Ug sa pagkadungog sa capitan sa templo ug sa mga pangulong sacerdote niini nga mga pulonga, nangalibug sila mahatungod kanila kong asa kutob kini motubo.

²⁵One came and told them, “Behold, the men whom you put in prison are in the temple, standing and teaching the people.”

²⁵Ug may usa nga miabut, ug nagsugilon kanila: Ania karon, ang mga tawo nga inyong gisulod sa bilanggoan, atua sa templo, nga nagatindog ug nagapanudlo sa katawohan.

²⁶Then the captain went with the officers, and brought them without violence, for they were afraid that the people might stone them.

²⁶Unya ang capitan miadto uban ang mga punoan, ug ilang gidala sila sa walay paglugos, kay nangahadlok sila sa katawohan, nga tingali panagbatoon sila.

²⁷When they had brought them, they set them before the council. The high priest questioned them,

²⁷Ug sa gidala nila, gipaatubang sila sa Sanhedrin. Ug ang labawng sacerdote nangutana kanila,

²⁸saying, “Didn’t we strictly command you not to teach in this name? Behold, you have filled Jerusalem with your teaching, and intend to bring this man’s blood on us.”

²⁸Nga nagaingon: Wala ba kamo namo pagpinahi sa mapiut gayud, nga dili kamo magpanudlo niini nga ngalana? Ug ania karon, gipuno ninyo ang Jerusalem sa inyong pagtolon-an; ug buot kami ninyo sang-atan sa dugo niining tawohana.

²⁹But Peter and the apostles answered, “We must obey God rather than men.

²⁹Ug mitubag si Pedro ug ang mga apostoles, ug nanag-ingon: Kinahanglan magsugot kami sa Dios labi kay sa mga tawo.

³⁰The God of our fathers raised up Jesus, whom you killed, hanging him on a tree.

³⁰Ang Dios sa atong mga ginikanan nagbanhaw kang Jesus, nga inyong gipatay, gibitay sa usa ka kahoy.

³¹God exalted him with his right hand to be a Prince and a Savior, to give repentance to Israel, and remission of sins.

³¹Kini gibayaw sa Dios sa iyang toong kamot aron mahimong Principe ug Manluluwas, sa paghatag kang Israel sa paghinulsol ug pasaylo sa mga sala.

³²We are His witnesses of these things; and so also is the Holy Spirit, whom God has given to those who obey him.”

³²Ug kami mga saksi niya niining mga butanga, ug ingon man ang Espiritu Santo, nga gihatag sa Dios sa mga nagasugot kaniya.

³³But they, when they heard this, were cut to the heart, and determined to kill them.

³³Apan sa pagkadungog nila niini, gisakitan sila sa ilang kasingkasing, ug nanagkauyon sa pagpatay kanila.

³⁴But one stood up in the council, a Pharisee named Gamaliel, a teacher of the law, honored by all the people, and commanded to put the apostles out for a little while.

³⁴Apan may mitindog nga usa ka Fariseo sa Sanhedrin, nga ginganlan si Gamaliel, batid sa balaod, halangdon sa tibook nga katawohan, ug nagsugo nga pagulaon sa makadiyut ang mga apostoles.

³⁵He said to them, “You men of Israel, be careful concerning these men, what you are about to do.

³⁵Ug siya miingon kanila: Mga tawo sa Israel, magmatngon kamo sa inyong kaugalingon mahitungod niining mga tawohana kong unsa ang inyong pagabuhaton.

³⁶For before these days Theudas rose up, making himself out to be somebody; to whom a number of men, about four hundred, joined themselves: who was slain; and all, as many as obeyed him, were dispersed, and came to nothing.

³⁶Kay sa wala pa kining mga adlawa mitindog si Teudas, nga nagapadakudaku sa iyang kaugalingon, nga kaniya mitipon ang may upat ka gatus ka tawo; gipatay kini siya, ug ang tanang nanagsugot kaniya, nagkatibulaag sila ug nangabanaw.

³⁷After this man, Judas of Galilee rose up in the days of the enrollment, and drew away some people after him. He also perished, and all, as many as obeyed him, were scattered abroad.

³⁷Sa tapus niini, mitindog si Judas, nga taga-Galilea sa mga adlaw sa padron, ug nagpasunod siya sa pipila sa katawohan; nawala usab siya, ug ang tanang mga nanagsugot kaniya, nagkatibulaag.

³⁸Now I tell you, withdraw from these men, and leave them alone. For if this counsel or this work is of men, it will be overthrown.

³⁸Ug karon nagaingon ako kaninyo: Pahalayo kamo niining mga tawohana ug pasagdan lamang sila: kay kong kini nga pagbulot-an, kun, kini nga buhat ila sa mga tawo, mawagtang kini;

³⁹But if it is of God, you will not be able to overthrow it, and you would be found even to be fighting against God!”

³⁹Apan kong iya sa Dios, dili kamo arang makagwagtang niini: tingali hinoon makaplagan kamo nga nakig-away batok sa Dios.

⁴⁰They agreed with him. Summoning the apostles, they beat them and commanded them not to speak in the name of Jesus, and let them go.

⁴⁰Ug sila nanagpahiuyon kaniya: ug sa gitawag nila ang mga apostoles, ilang gihampak ug gisugo sa dili na pagsulti pinasikad sa ngalan ni Jesus, ug gibuhian sila.

⁴¹They therefore departed from the presence of the council, rejoicing that they were counted worthy to suffer dishonor for Jesus’ name.

⁴¹Busa namahawa sila sa atubangan sa Sanhedrin nga mga malipayon, kay naisip sila nga takus sa pag-antus sa kaulawan tungod sa iyang Ngalan.

⁴²Every day, in the temple and at home, they never stopped teaching and preaching Jesus, the Christ.

⁴²Ug wala nila pag-undangi ang pagpanudlo sa matag-adlaw sulod sa templo ug sa kabalayan ug sa pagmantala kang Jesus nga mao ang Cristo.