1The children of Israel again did that which was evil in the sight of Yahweh; and Yahweh delivered them into the hand of the Philistines forty years.
1Ug ang mga anak sa Israel nanagbuhat pag-usab niadtong dautan diha sa pagtan-aw ni Jehova; ug si Jehova nagtugyan kanila ngadto sa kamot sa mga Filistehanon sa kap-atan ka tuig.
2There was a certain man of Zorah, of the family of the Danites, whose name was Manoah; and his wife was barren, and didn’t bear.
2Ug dihay usa ka tawo sa Zora sa panimalay sa mga taga-Dan, kansang ngalan mao si Manoa; ug ang iyang asawa apuli, ug wala manganak.
3The angel of Yahweh appeared to the woman, and said to her, “See now, you are barren, and don’t bear; but you shall conceive, and bear a son.
3Ug ang manolonda ni Jehova nagpakita sa babaye, ug miingon kaniya: Ania karon, ikaw apuli, ug wala manganak; apan ikaw manamkon, ug manganak ug usa ka lalake.
4Now therefore please beware and drink no wine nor strong drink, and don’t eat any unclean thing:
4Busa karon, magmatngon ka, ako nagahangyo kanimo, ug ayaw pag-inum sa vino ni maisug nga ilimnon, ug ayaw pagkaon sa mga mahugaw nga butang.
5for, behold, you shall conceive, and bear a son; and no razor shall come on his head; for the child shall be a Nazirite to God from the womb: and he shall begin to save Israel out of the hand of the Philistines.”
5Kay, ania karon, ikaw manamkon. ug manganak ug usa ka anak nga lalake; ug walay navaja nga modapat sa iyang ulo; kay ang bata usa ka Nazareo ngadto sa Dios gikan sa tiyan: ug siya ang magsugod sa pagluwas sa Israel gikan sa kamot sa mga Filistehanon.
6Then the woman came and told her husband, saying, “A man of God came to me, and his face was like the face of the angel of God, very awesome; and I didn’t ask him where he was from, neither did he tell me his name:
6Unya ang babaye miadto ug nagsugilon sa iyang bana, nga nagaingon: Usa ka tawo sa Dios mianhi kanako, ug ang iyang dagway sama sa dagway sa manolonda sa Dios, makalilisang kaayo; ug ako wala mangutana kaniya kong diin siya gikan, ni magtug-an siya kanako sa iyang ngalan:
7but he said to me, ‘Behold, you shall conceive, and bear a son; and now drink no wine nor strong drink, and eat not any unclean thing; for the child shall be a Nazirite to God from the womb to the day of his death.’”
7Apan siya miingon kanako: Ania karon, ikaw manamkon, ug manganak ug usa ka anak nga lalake; ug karon ayaw pag-inum sa vino, ni sa maisug nga ilimnon ug ayaw pagkaon sa mahugaw nga butang; kay ang bata mahimong usa ka Nazareo ngadto sa Dios sukad sa tiyan hangtud sa adlaw sa iyang kamatayon.
8Then Manoah entreated Yahweh, and said, “Oh, Lord, please let the man of God whom you did send come again to us, and teach us what we shall do to the child who shall be born.”
8Unya si Manoa nagpakilooy kang Jehova, ug miingon: Oh, Ginoo, ako nagaampo kanimo, himoa nga ang tawo sa Dios nga imong gipadala makaanhi kanamo pag-usab, ug tudloi kami kong unsay buhaton namo sa bata nga matawo.
9God listened to the voice of Manoah; and the angel of God came again to the woman as she sat in the field: but Manoah, her husband, wasn’t with her.
9Ug ang Dios nagpatalinghug sa tingog ni Manoa; ug ang manolonda sa Dios mianha pag-usab nganha sa babaye sa naglingkod siya didto sa kapatagan; apan si Manoa nga iyang bana wala mahauban kaniya.
10The woman made haste, and ran, and told her husband, and said to him, “Behold, the man has appeared to me, who came to me that day.”
10Ug ang babaye nagdali, ug midalagan ug nagsugilon sa iyang bana, ug miingon kaniya: Ania karon, ang tawo mipakita kanako, kadtong mianhi kanako kaniadto sa usa ka adlaw.
11Manoah arose, and went after his wife, and came to the man, and said to him, “Are you the man who spoke to the woman?” He said, “I am.”
11Ug si Manoa mitindog, ug misunod sa iyang asawa, ug miduol sa tawo, ug miingon kaniya: Ikaw ba ang tawo nga nakigsulti sa babaye? ug siya miingon: Mao ako.
12Manoah said, “Now let your words happen. What shall the child’s way of life and mission be?”
12Ug si Manoa miingon: Karon himoa nga matuman ang imong mga pulong: unsa ba ang tulomanon alang sa bata, ug unsaon namo ang pagmatuto kaniya?
13The angel of Yahweh said to Manoah, “Of all that I said to the woman let her beware.
13Ug ang manolonda ni Jehova miingon kang Manoa: sa tanan nga akong giingon sa babaye pabantaya siya.
14She may not eat of anything that comes of the vine, neither let her drink wine or strong drink, nor eat any unclean thing; all that I commanded her let her observe.”
14Siya dili makakaon sa bisan unsang butanga nga gikan sa parras, ni paimnon siya sa vino kun sa maisug nga ilimnon, ni pakan-on mo sa bisan unsang butang nga mahugaw; ang tanan nga akong gisugo kaniya patumana siya.
15Manoah said to the angel of Yahweh, “Please, let us detain you, that we may make a young goat ready for you.”
15Ug si Manoa miingon sa manolonda ni Jehova: Nagahangyo ako kanimo, tugoti kami sa paghawid kanimo, aron kami makaandam ug usa ka nating kanding alang kanimo.
16The angel of Yahweh said to Manoah, “Though you detain me, I won’t eat of your bread; and if you will prepare a burnt offering, you must offer it to Yahweh.” For Manoah didn’t know that he was the angel of Yahweh.
16Ug ang manolonda ni Jehova miingon kang Manoa: Bisan pa nga imo akong hawiran, ako dili mokaon sa imong tinapay; ug kong ikaw maghimo ug usa ka halad-nga-sinunog, maghalad ka niana ngadto kang Jehova. Kay si Manoa wala makapanghibalo nga siya mao ang manolonda ni Jehova.
17Manoah said to the angel of Yahweh, “What is your name, that when your words happen, we may honor you?”
17Ug si Manoa miingon sa manolonda ni Jehova: Kinsay imong ngalan, aron nga, kong ang imong pulong mamatuman magapasidungog kami kanimo?
18The angel of Yahweh said to him, “Why do you ask about my name, since it is wonderful?”
18Ug ang manolonda ni Jehova miingon kaniya: Nganong nangutana ikaw sa akong ngalan, sa nagatan-aw ka nga kini kahibulongan?
19So Manoah took the young goat with the meal offering, and offered it on the rock to Yahweh. Then the angel did a wonderful thing as Manoah and his wife looked on.
19Busa si Manoa mikuha sa nating kanding uban sa halad-nga-kalan-on ug naghalad niana sa ibabaw sa bato ngadto kang Jehova: ug ang manolonda nagbuhat nga katingalahan gayud; ug si Manoa ug ang iyang asawa mitan-aw.
20For it happened, when the flame went up toward the sky from off the altar, that the angel of Yahweh ascended in the flame of the altar: and Manoah and his wife looked on; and they fell on their faces to the ground.
20Kay nahitabo sa diha nga ang siga mituybo ngadto sa langit gikan sa halaran, nga ang manolonda ni Jehova mikayab diha sa siga sa halaran: ug si Manoa ug ang iyang asawa mitan-aw: ug sila nanghapa sa yuta.
21But the angel of Yahweh didn’t appear to Manoah or to his wife any more. Then Manoah knew that he was the angel of Yahweh.
21Apan ang manolonda ni Jehova wala na magpakita kang Manoa kun sa iyang asawa. Unya si Manoa nahibalo nga siya mao ang manolonda ni Jehova.
22Manoah said to his wife, “We shall surely die, because we have seen God.”
22Ug si Manoa miingon sa iyang asawa: Kita mangamatay gayud, tungod kay kita nakakita sa Dios.
23But his wife said to him, “If Yahweh were pleased to kill us, he wouldn’t have received a burnt offering and a meal offering at our hand, neither would he have shown us all these things, nor would at this time have told such things as these.”
23Apan ang iyang asawa miingon kaniya: Kong si Jehova nahimuot pa sa pagpatay kanato, dili siya unta modawat sa usa ka halad-nga-sinunog ug usa ka halad-nga-kalan-on sa atong kamot, ni magpakita siya kanato niining tanan nga mga butang, ni mosugilon niining panahona sa maong mga butang sama niini.
24The woman bore a son, and named him Samson: and the child grew, and Yahweh blessed him.
24Ug ang babaye nanganak ug usa ka anak nga lalake, ug gitawag ang iyang ngalan Samson. Ug ang bata mitubo, ug si Jehova nagpanalangin kaniya.
25The Spirit of Yahweh began to move him in Mahaneh Dan, between Zorah and Eshtaol.
25Ug ang Espiritu ni Jehova nagasugod sa paglihok kaniya sa campo ni Dan sa taliwala sa Zora ug Esthaol.