¹It was now two days before the feast of the Passover and the unleavened bread, and the chief priests and the scribes sought how they might seize him by deception, and kill him.

¹Karon sa human ang duha ka adlaw, mao ang pangilin sa pasko ug sa tinapay nga walay levadura; ug ang mga punoan sa mga sacerdote ug ang mga escriba nanagpangitag paagi kong unsaon ang pagdakup kaniya sa limbong, ug pagpatay kaniya.

²For they said, “Not during the feast, because there might be a riot of the people.”

²Kay miingon sila: Dili iatol sa fiesta, tingali unya ug may kasamok sa lungsod.

³While he was at Bethany, in the house of Simon the leper, as he sat at the table, a woman came having an alabaster jar of ointment of pure nard—very costly. She broke the jar, and poured it over his head.

³Ug sadidto siya sa Betania, sa balay ni Simon nga sanlahon, nga nagtambong sa pagkaon, miabut ang usa ka babaye, nga may usa ka tibudtibud nga alabastro nga mahumot sa nardo nga ulay, nga daku ug bili, ug gibuak niya ang tibudtibud nga alabastro, ug gibobo niya sa ulo ni Jesus.

⁴But there were some who were indignant among themselves, saying, “Why has this ointment been wasted?

⁴Apan may uban nga sa ilang kaugalingon nangasuko, nga nagaingon: Tungod sa unsa ba nga gihimo kini nga pag-usik sa pahumot?

⁵For this might have been sold for more than three hundred denarii, 300 denarii was about a years wages for an agricultural laborer. and given to the poor.” They grumbled against her.

⁵Kay kini nga pahumot angay unta nga ibaligya sa kapin sa tolo ka gatus ka denario ug ihatag sa mga kabus. Ug nanagbagutbot sila batok sa babaye.

⁶But Jesus said, “Leave her alone. Why do you trouble her? She has done a good work for me.

⁶Apan si Jesus miingon: Pasagdi ninyo siya. Nganong ginakagul-an siya ninyo? Usa ka maayong buhat ang gihimo niya kanako.

⁷ For you always have the poor with you, and whenever you want to, you can do them good; but you will not always have me.

⁷Kay kanunay ang mga kabus uban kaninyo, ug sa bisan unsa nga panahon nga buot kamo, makabuhat kamo ug maayo alang kanila, apan ako dili kanunay uban kaninyo.

⁸ She has done what she could. She has anointed my body beforehand for the burying.

⁸Gibuhat niya kutob sa iyang mahimo; giuna niya ang pagdihog sa akong lawas alang sa paglubong.

⁹ Most certainly I tell you, wherever this Good News may be preached throughout the whole world, that which this woman has done will also be spoken of for a memorial of her.”

⁹Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga bisan asa igawali kining Maayong Balita sa tibook nga kalibutan, pagahisgutan usab ang gibuhat niining babaye alang sa handumanan niya.

¹⁰Judas Iscariot, who was one of the twelve, went away to the chief priests, that he might deliver him to them.

¹⁰Ug si Judas Iscariote, ang usa sa napulo ug duha, milakaw ngadto sa mga punoan sa mga sacerdote aron siya iyang itugyan kanila.

¹¹They, when they heard it, were glad, and promised to give him money. He sought how he might conveniently deliver him.

¹¹Ug sila, sa pagpakadungog niini, nangalipay, ug nanagsaad sa paghatag kaniya ug salapi. Ug nangita siya ug usa ka maayong higayon, aron iyang itugyan siya kanila.

¹²On the first day of unleavened bread, when they sacrificed the Passover, his disciples asked him, “Where do you want us to go and prepare that you may eat the Passover?”

¹²Ug sa nahaunang adlaw sa fiesta sa tinapay nga walay levadura, sa nagahalad sila sa pasko, nanag-ingon kaniya ang iyang mga tinon-an: Asa ba ang buot mo, nga moadto kami sa pag-andam, aron nga mokaon ikaw sa pasko?

¹³He sent two of his disciples, and said to them, “Go into the city, and there you will meet a man carrying a pitcher of water. Follow him,

¹³Ug siya nagsugo ug duha sa iyang mga tinon-an, ug miingon kanila: Umadto kamo sa lungsod; ug pagasugaton kamo sa usa ka tawo, nga nagadala ug usa ka banga nga tubig; sunda ninyo siya.

¹⁴ and wherever he enters in, tell the master of the house, ‘The Teacher says, “Where is the guest room, where I may eat the Passover with my disciples?”’

¹⁴Ug kong asa siya mosulod magsulti kamo sa amahan sa panimalay: Ang Magtutudlo nagaingon: Main ba ang akong lawak nga pagakan-an ko sa pasko uban sa akong mga tinon-an?

¹⁵ He will himself show you a large upper room furnished and ready. Get ready for us there.”

¹⁵Ug igapakita niya kaninyo ang usa ka daku nga lawak sa itaas, nga sangkap ug andam; didto magahikay kamo alang kanato.

¹⁶His disciples went out, and came into the city, and found things as he had said to them, and they prepared the Passover.

¹⁶Ug nangadto ang iyang mga tinon-an, ug ming-abut sa lungsod, ug hingkaplagan nila sumala sa iyang giingon kanila: ug giandam nila ang pasko.

¹⁷When it was evening he came with the twelve.

¹⁷Ug sa pagkahapon miadto siya uban sa napulo ug duha.

¹⁸As they sat and were eating, Jesus said, “Most certainly I tell you, one of you will betray me—he who eats with me.”

¹⁸Ug sa nagalingkod sila sa lamesa ug nagakaon miingon si Jesus: Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga usa kaninyo ang nagasalo kanako, magtugyan kanako.

¹⁹They began to be sorrowful, and to ask him one by one, “Surely not I?” And another said, “Surely not I?”

¹⁹Ug misugod sila sa pagkasubo, ug sa pag-ingon kaniya sa tinagsa: Ako ba kaha? Ug ang usa: Ako ba kaha?

²⁰He answered them, “It is one of the twelve, he who dips with me in the dish.

²⁰Ug siya mitubag, ug miingon kanila: Usa sa napulo ug duha, ang nagapunit uban kanako sa pinggan.

²¹ For the Son of Man goes, even as it is written about him, but woe to that man by whom the Son of Man is betrayed! It would be better for that man if he had not been born.”

²¹Kay ang Anak sa tawo moadto, sumala sa nahasulat nahatungod kaniya: apan alaut kadtong tawo nga pinaagi kaniya igatugyan ang Anak sa tawo. Maayo pa alang niadtong tawohana kong wala siya matawo.

²²As they were eating, Jesus took bread, and when he had blessed, he broke it, and gave to them, and said, “Take, eat. This is my body.”

²²Ug sa nagakaon sila, mikuha si Jesus ug tinapay, ug sa nakapanalangin siya iyang gitipiktipik kini ug gihatag kanila, ug miingon: Komuha kamo, kini mao ang akong lawas.

²³He took the cup, and when he had given thanks, he gave to them. They all drank of it.

²³Ug mikuha siya ug copa, ug sa nakapasalamat siya, iyang gihatag kanila, ug ang tanan nanagpanginum niini.

²⁴He said to them, “This is my blood of the new covenant, which is poured out for many.

²⁴Ug miingon siya kanila: Kini mao ang akong dugo sa bag-ong tugon, nga pagaulaon tungod sa daghanan.

²⁵ Most certainly I tell you, I will no more drink of the fruit of the vine, until that day when I drink it anew in the Kingdom of God.”

²⁵Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo: Dili na ako magainum sa bunga sa parras, hangtud niadtong adlawa nga imnon ko kini pag-usab sa gingharian sa Dios.

²⁶When they had sung a hymn, they went out to the Mount of Olives.

²⁶Ug sa nakaawit sila ug usa ka alawiton, nangadto sila sa bukid sa mga Olivo.

²⁷Jesus said to them, “All of you will be made to stumble because of me tonight, for it is written, ‘I will strike the shepherd, and the sheep will be scattered.’ Zechariah 13:7

²⁷Ug si Jesus miingon kanila: Nga-tanan kamo mahapangdol karong gabhiona, kay nahasulat na: Pagasamaran ko ang magbalantay, ug ang mga carnero pagapatlaagon.

²⁸ However, after I am raised up, I will go before you into Galilee.”

²⁸Apan, sa tapus ako mabanhaw mouna ako kaninyo sa Galilea.

²⁹But Peter said to him, “Although all will be offended, yet I will not.”

²⁹Apan si Pedro miingon kaniya: Bisan pa ang tanan mahipangdol, ako dili gayud.

³⁰Jesus said to him, “Most certainly I tell you, that you today, even this night, before the rooster crows twice, you will deny me three times.”

³⁰Ug si Jesus miingon kaniya: Sa pagkamatuod nagaingon ako kanimo, nga karon, niining gabhiona sa dili pa makatuktugaok ang manok ug makaduha, igalimod mo ako sa makatolo.

³¹But he spoke all the more, “If I must die with you, I will not deny you.” They all said the same thing.

³¹Apan siya nagsulti sa mainiton gayud: Bisan kinahanglan kanako ang pagkamatay uban kanimo dili ko ikaw igalimod. Ug ang tanan nanag-ingon sa mao usab.

³²They came to a place which was named Gethsemane. He said to his disciples, “Sit here, while I pray.”

³²Ug ming-adto sila sa usa ka tanaman, nga ginganlan Getsemani; ug nag-ingon siya sa iyang mga tinon-an: Panglingkod kamo dinhi, sa magaampo pa ako.

³³He took with him Peter, James, and John, and began to be greatly troubled and distressed.

³³Ug iyang gipauban kaniya si Pedro ug si Jacobo ug si Juan, ug misugod siya sa hilabihang pagkahibulong ug dakung pagkasubo.

³⁴He said to them, “My soul is exceedingly sorrowful, even to death. Stay here, and watch.”

³⁴Ug miingon kanila: Nasubo gayud ang akong kalag, hangtud sa kamatayon; managpabilin kamo dinhi ug managtukaw.

³⁵He went forward a little, and fell on the ground, and prayed that, if it were possible, the hour might pass away from him.

³⁵Ug milakaw siya ug diyutay sa unahan, ug mihapa sa yuta, ug nagaampo, nga, kong mahimo, ikasaylo kaniya kadtong taknaa.

³⁶He said, “Abba, Father, all things are possible to you. Please remove this cup from me. However, not what I desire, but what you desire.”

³⁶Ug miingon siya: Abba, Amahan, ang tanang mga butang mahimo mo; ipahilayo kanako kini nga copa, apan dili ang akong kabubut-on, kondili ang imo.

³⁷He came and found them sleeping, and said to Peter, “Simon, are you sleeping? Couldn’t you watch one hour?

³⁷Ug mibalik, ug iyang hingkit-an sila nga nangatulog; ug miingon kang Pedro: Simon, nagakatulog ka ba? Dili ba ikaw makahimo sa pagtukaw ug usa ka takna?

³⁸ Watch and pray, that you may not enter into temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.”

³⁸Panagtukaw, ug panag-ampo, aron dili kamo mahasulod sa panulay. Sa pagkamatuod ang espiritu andam, apan ang lawas maluya.

³⁹Again he went away, and prayed, saying the same words.

³⁹Ug miadto siya pag-usab ug nag-ampo, sa pag-ingon sa mao usab nga mga pulong.

⁴⁰Again he returned, and found them sleeping, for their eyes were very heavy, and they didn’t know what to answer him.

⁴⁰Ug mibalik na usab siya ug hingkaplagan niya sila nga nangatulog, kay nangloy na pag-ayo ang ilang mga mata, ug wala sila manghibalo kong unsa ang igatubag kaniya.

⁴¹He came the third time, and said to them, “Sleep on now, and take your rest. It is enough. The hour has come. Behold, the Son of Man is betrayed into the hands of sinners.

⁴¹Ug miduol siya sa ikatolo ug miingon kanila: Pangatulog na ug pamahulay kamo. Igo na; miabut na ang takna; ania karon, igatugyan ang Anak sa tawo sa kamot sa mga makasasala.

⁴² Arise, let us be going. Behold, he who betrays me is at hand.”

⁴²Panindog kamo, manlakaw kita; ania karon, ang nagatugyan kanako miabut na.

⁴³Immediately, while he was still speaking, Judas, one of the twelve, came—and with him a multitude with swords and clubs, from the chief priests, the scribes, and the elders.

⁴³Ug dihadiha sa nagasulti pa siya, miabut si Judas, ang usa sa napulo ug duha, ug uban kaniya ang usa ka panon sa katawohan nga may mga pinuti ug mga bunal, gikan sa mga punoan sa mga sacerdote, ug sa mga escriba, ug sa mga anciano.

⁴⁴Now he who betrayed him had given them a sign, saying, “Whomever I will kiss, that is he. Seize him, and lead him away safely.”

⁴⁴Ug ang nagatugyan kaniya, mihatag kanila ug usa ka ilhanan nga gikauyonan, nga nagaingon: Ang akong pagahagkan mao siya; dakpa ninyo siya, ug dad-on sa malig-on.

⁴⁵When he had come, immediately he came to him, and said, “Rabbi! Rabbi!” and kissed him.

⁴⁵Ug sa miabut siya, gilayon miduol kang Jesus ug miingon: Magtutudlo; ug mihalok kaniya.

⁴⁶They laid their hands on him, and seized him.

⁴⁶Ug ilang gikuptan siya ug gidakup.

⁴⁷But a certain one of those who stood by drew his sword, and struck the servant of the high priest, and cut off his ear.

⁴⁷Apan usa sa mga nanagtindog didto miibut sa iyang pinuti, ug mitigbas sa sulogoon sa labawng sacerdote, ug iyang gipalongan kini sa dalunggan.

⁴⁸Jesus answered them, “Have you come out, as against a robber, with swords and clubs to seize me?

⁴⁸Ug si Jesus mitubag ug miingon kanila: Nanganhi ba kamo ingon nga batok sa usa ka tulisan, dala ang mga pinuti ug mga puspus sa pagdakup kanako?

⁴⁹ I was daily with you in the temple teaching, and you didn’t arrest me. But this is so that the Scriptures might be fulfilled.”

⁴⁹Sa adlaw-adlaw diha ako sa taliwala ninyo, nagapanudlo sa templo, ug wala ninyo ako dakpa. Apan mao kini, aron matuman ang Kasulatan.

⁵⁰They all left him, and fled.

⁵⁰Ug mibiya ang tanan kaniya, ug nanagpangalagiw sila.

⁵¹A certain young man followed him, having a linen cloth thrown around himself, over his naked body. The young men grabbed him,

⁵¹Ug may usa ka ulitawo misunod kaniya, nga may usa ka habol nga gikupo sa iyang lawas nga hubo. Ug siya gidakup nila.

⁵²but he left the linen cloth, and fled from them naked.

⁵²Apan gibiyaan niya ang iyang habol, ug mikalagiw nga hubo.

⁵³They led Jesus away to the high priest. All the chief priests, the elders, and the scribes came together with him.

⁵³Ug gidala nila si Jesus ngadto sa labawng sacerdote, ug nanagtigum kaniya ang tanang mga punoan sa mga sacerdote, ug mga anciano ug mga escriba.

⁵⁴Peter had followed him from a distance, until he came into the court of the high priest. He was sitting with the officers, and warming himself in the light of the fire.

⁵⁴Ug misunod kaniya si Pedro nga nagapahalayo, hangtud sa silong sa palacio sa labawng sacerdote; ug milingkod kauban sa mga sulogoon, ug nagadangka sa kalayo.

⁵⁵Now the chief priests and the whole council sought witnesses against Jesus to put him to death, and found none.

⁵⁵Ug ang mga punoang sacerdote, ug ang tibook nga hukmanan nagapangita ug saksi batok kang Jesus, sa pagpatay kaniya. Ug sila walay hingkaplagan.

⁵⁶For many gave false testimony against him, and their testimony didn’t agree with each other.

⁵⁶Kay daghan ang nagsaksi sa bakak batok kaniya, ug ang ilang mga pagsaksi wala magakauyon.

⁵⁷Some stood up, and gave false testimony against him, saying,

⁵⁷Ug mingtindog ang uban, ug nanagsaksi sa bakak batok kaniya, nga nagaingon:

⁵⁸“We heard him say, ‘I will destroy this temple that is made with hands, and in three days I will build another made without hands.’”

⁵⁸Hingdunggan namo ang pag-ingon niya: Akong gub-on kining temploha nga gibuhat sa kamot, ug unya sulod sa tolo ka adlaw magapatindog ako ug usa nga wala buhata sa kamot.

⁵⁹Even so, their testimony did not agree.

⁵⁹Apan bisan pa niini wala magakauyon ang ilang panagsaksi.

⁶⁰The high priest stood up in the midst, and asked Jesus, “Have you no answer? What is it which these testify against you?”

⁶⁰Ug mitindog sa taliwala ang labawng sacerdote, ug nangutana kang Jesus sa pag-ingon: Wala kay pagtubag bisan unsa? Unsa man kining ginasaksi nila batok kanimo?

⁶¹But he stayed quiet, and answered nothing. Again the high priest asked him, “Are you the Christ, the Son of the Blessed?”

⁶¹Apan siya nagahilum, ug wala motubag sa bisan unsa. Ang labawng sacerdote nangutana pag-usab kaniya ug miingon: Ikaw ba si Cristo, ang Anak sa Dalayegon?

⁶²Jesus said, “I am. You will see the Son of Man sitting at the right hand of Power, and coming with the clouds of the sky.”

⁶²Ug miingon si Jesus: Mao ako: ug makita ninyo ang Anak sa tawo, nga magalingkod sa too sa Gahum, ug moanhi uban sa mga panganod sa langit.

⁶³The high priest tore his clothes, and said, “What further need have we of witnesses?

⁶³Ug migisi ang labawng sacerdote sa iyang mga bisti, ug nag-ingon: Unsa pa ang pagkinahanglan ta sa mga saksi?

⁶⁴You have heard the blasphemy! What do you think?” They all condemned him to be worthy of death.

⁶⁴Hindunggan ninyo ang pagpasipala: Unsay hunahuna ninyo? Ug silang tanan naghukom kaniya nga angay sa kamatayon.

⁶⁵Some began to spit on him, and to cover his face, and to beat him with fists, and to tell him, “Prophesy!” The officers struck him with the palms of their hands.

⁶⁵Ug ang uban misugod sa paglowa kaniya, ug pagtabon sa iyang nawong, ug pagsagpa kaniya, ug pag-ingon kaniya: Tagnaa. Ug ang mga sulogoon nagsagpa kaniya.

⁶⁶As Peter was in the courtyard below, one of the maids of the high priest came,

⁶⁶Ug sa didto si Pedro sa silong, sa atrio, miabut ang usa sa mga sulogoon nga babaye sa labawng sacerdote;

⁶⁷and seeing Peter warming himself, she looked at him, and said, “You were also with the Nazarene, Jesus!”

⁶⁷Ug sa hingkit-an niya si Pedro nga nagadangka, iyang gitutokan ug giingon: Ikaw usab kauban ni Jesus nga Nazaretnon.

⁶⁸But he denied it, saying, “I neither know, nor understand what you are saying.” He went out on the porch, and the rooster crowed.

⁶⁸Apan siya minglimod, nga naga-ingon: Wala ako mahibalo, bisan maka-sabut sa imong ginaingon. Ug minggula siya sa ganghaan; ug mituktugaok ang manok.

⁶⁹The maid saw him, and began again to tell those who stood by, “This is one of them.”

⁶⁹Ug sa hingkit-an siya pag-usab sa sulogoon nga babaye, misugod sa pag-ingon niadtong mga nagatindog didto: Kini siya usa kanila usab.

⁷⁰But he again denied it. After a little while again those who stood by said to Peter, “You truly are one of them, for you are a Galilean, and your speech shows it.”

⁷⁰Apan siya minglimod pag-usab. Ug unya, sa pagkataodtaod ang mga nanagtindog didto nanag-ingon kang Pedro: Sa pagkamatuod gayud, usa ikaw kanila kay ikaw Galileanhon, ug ang imong panulti sama sa ila.

⁷¹But he began to curse, and to swear, “I don’t know this man of whom you speak!”

⁷¹Apan siya misugod sa pagpanunglo, ug pagpanumpa: Wala ako makaila nianang tawohana, nga inyong ginasulti.

⁷²The rooster crowed the second time. Peter remembered the word, how that Jesus said to him, “Before the rooster crows twice, you will deny me three times.” When he thought about that, he wept.

⁷²Ug ang manok mituktugaok sa ikaduha. Ug si Pedro nahanumdum sa giingon kaniya ni Jesus: Sa dili pa magatuktugaok ang manok ug makaduha ikaw magalimod kanako ug makatolo. Ug sa nakahunahuna niini, mihilak siya.