¹Hear my prayer, Yahweh! Let my cry come to you.

¹Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

²Don’t hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.

²Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

³For my days consume away like smoke. My bones are burned as a torch.

³Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

⁴My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.

⁴Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

⁵By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.

⁵Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

⁶I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.

⁶Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

⁷Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

⁸My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.

⁸Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

⁹For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,

⁹Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

¹⁰Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.

¹⁰Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

¹¹My days are like a long shadow. I have withered like grass.

¹¹Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

¹²But you, Yahweh, will remain forever; your renown endures to all generations.

¹²Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

¹³You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.

¹³Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

¹⁴For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.

¹⁴Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug.

¹⁵So the nations will fear the name of Yahweh; all the kings of the earth your glory.

¹⁵Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

¹⁶For Yahweh has built up Zion. He has appeared in his glory.

¹⁶Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

¹⁷He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.

¹⁷Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

¹⁸This will be written for the generation to come. A people which will be created will praise Yah.

¹⁸Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

¹⁹For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, Yahweh saw the earth;

¹⁹Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

²⁰to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;

²⁰Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

²¹that men may declare the name of Yahweh in Zion, and his praise in Jerusalem;

²¹Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

²²when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve Yahweh.

²²Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

²³He weakened my strength along the course. He shortened my days.

²³Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

²⁴I said, “My God, don’t take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.

²⁴Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

²⁵Of old, you laid the foundation of the earth. The heavens are the work of your hands.

²⁵Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

²⁶They will perish, but you will endure. Yes, all of them will wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.

²⁶Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an:

²⁷But you are the same. Your years will have no end.

²⁷Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

²⁸The children of your servants will continue. Their seed will be established before you.”

²⁸Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.