¹Yahweh, the God of my salvation, I have cried day and night before you.

¹Oh Jehova, ang Dios sa akong kaluwasan, Sa adlaw ug gabii nagatu-aw ako sa atubangan mo.

²Let my prayer enter into your presence. Turn your ear to my cry.

²Padangata ang akong pag-ampo nganha sa imong presencia; Ikiling ang imong igdulungog sa akong pagtu-aw.

³For my soul is full of troubles. My life draws near to Sheol Sheol is the place of the dead. .

³Kay ang akong kalag napuno sa mga kagul-anan, Ug ang akong kinabuhi nagapahaduol na ngadto sa Sheol.

⁴I am counted among those who go down into the pit. I am like a man who has no help,

⁴Naisip na ako nga uban niadtong nanganaug ngadto sa lubnganan; Ako ingon sa usa ka tawo nga walay makatabang,

⁵set apart among the dead, like the slain who lie in the grave, whom you remember no more. They are cut off from your hand.

⁵Sinalikway sa taliwala sa mga minatay, Sama sa gipatay nga nagahay-ad diha sa lubnganan, Nga dili na gayud nimo hinumduman, Ug sila giputol gikan sa imong kamot.

⁶You have laid me in the lowest pit, in the darkest depths.

⁶Gipahigda mo ako sa labing halalum nga gahong, Sa mga mangitngit nga dapit, sa mga kahiladman.

⁷Your wrath lies heavily on me. You have afflicted me with all your waves. Selah.

⁷Ang imong kaligutgut midat-og kanako sa hilabihan gayud, Ug gisakit mo ako pinaagi sa tanan mong mga balud. (Selah

⁸You have taken my friends from me. You have made me an abomination to them. I am confined, and I can’t escape.

⁸Gipahilayo mo gikan kanako ang akong mga kaila, Imong gihimo ako nga dulumtanan ngadto kanila: Nabilanggo ako, ug dili ako arang makagula.

⁹My eyes are dim from grief. I have called on you daily, Yahweh. I have spread out my hands to you.

⁹Ang akong mga mata nangloy tungod sa akong kasakit: Nagasangpit ako kanimo sa matag-adlaw, Oh Jehova; Akong gibayaw ang akong mga kamot nganha kanimo.

¹⁰Do you show wonders to the dead? Do the dead rise up and praise you? Selah.

¹⁰Pagabuhaton mo ba ang mga katingalahan sa mga minatay? Mobangon ba sila nga mga nangamatay ug magadayeg kanimo? (Selah

¹¹Is your loving kindness declared in the grave? Or your faithfulness in Destruction?

¹¹Igapahayag ba ang imong mahigugmaong-kalolot didto sa lubnganan? Kun ang imong pagkamatinumanon diha sa Pagkalaglag?

¹²Are your wonders made known in the dark? Or your righteousness in the land of forgetfulness?

¹²Pagailhon ba ang imong mga katingalahan diha sa kangitngitan? Ug ang imong pagkamatarung didto sa yuta sa pagkalimot?

¹³But to you, Yahweh, I have cried. In the morning, my prayer comes before you.

¹³Apan kanimo, Oh Jehova, nagatu-aw ako; Ug sa pagkabuntag ang akong pag-ampo modangat sa atubangan mo.

¹⁴Yahweh, why do you reject my soul? Why do you hide your face from me?

¹⁴Ngano, Oh Jehova, nga ginasalikway mo ang akong kalag? Nganong gitagoan mo ang imong nawong gikan kanako?

¹⁵I am afflicted and ready to die from my youth up. While I suffer your terrors, I am distracted.

¹⁵Ako gisakit ug andam na sa kamatayon sukad pa sa akong pagkabatan-on hangtud karon: Samtang nagaantus ako sa imong mga kalisang, nagpuyo ako nga natugaw.

¹⁶Your fierce wrath has gone over me. Your terrors have cut me off.

¹⁶Sa ibabaw nako miagi ang imong makalilisang nga kaligutgut; Ang imong mga pagkamakalilisang mingputol kanako.

¹⁷They came around me like water all day long. They completely engulfed me.

¹⁷Minglibut sila kanako sama sa tubig sa tibook nga adlaw; Minglikus sila kanako sa tingub.

¹⁸You have put lover and friend far from me, and my friends into darkness.

¹⁸Hinigugma ug higala imong gipahilayo gikan kanako, Ug ang akong kaila ngadto sa kangitngitan.