1Sing aloud to God, our strength! Make a joyful shout to the God of Jacob!
1فریاد خوشی را سر دهید برای خدایی که قوّت ماست و آواز شادمانی را برای خدای یعقوب!
2Raise a song, and bring here the tambourine, the pleasant lyre with the harp.
2سرود بسرائید و دایره را به صدا آورید و آهنگی دلنواز با چنگ و رباب بنوازید.
3Blow the trumpet at the New Moon, at the full moon, on our feast day.
3با نوای شیپور، ماه نو، شب چهارده و عیدها را تجلیل کنید،
4For it is a statute for Israel, an ordinance of the God of Jacob.
4زیرا که این فریضه ای است در اسرائیل و فرمانی است از جانب خدای یعقوب.
5He appointed it in Joseph for a testimony, when he went out over the land of Egypt, I heard a language that I didn’t know.
5این را شهادتی تعیین فرمود بر یوسف، هنگامیکه بر ضد مصر بیرون رفت. در آنجا آوازی را به زبانی ناآشنا شنیدم که می گفت:
6“I removed his shoulder from the burden. His hands were freed from the basket.
6«من بار سنگین را از دوش او برداشتم و دستهای او را از کارهای شاقه آزاد کردم.
7You called in trouble, and I delivered you. I answered you in the secret place of thunder. I tested you at the waters of Meribah.” Selah.
7در هنگام سختی استدعا نمودی و تو را رهانیدم. از میان رعد و برق تو را اجابت کرده و در کنار آب مریبه آزمایش نمودم.»
8“Hear, my people, and I will testify to you, Israel, if you would listen to me!
8«ای قوم برگزیدۀ من بشنو، به تو هوشدار می دهم. ای اسرائیل، کاش به من گوش دهی!
9There shall be no strange god in you, neither shall you worship any foreign god.
9در میان تو خدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.
10I am Yahweh, your God, who brought you up out of the land of Egypt. Open your mouth wide, and I will fill it.
10من خداوند، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را باز کن و آن را پُر خواهم ساخت.
11But my people didn’t listen to my voice. Israel desired none of me.
11اما قوم برگزیدۀ من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل از من اطاعت نکرد.
12So I let them go after the stubbornness of their hearts, that they might walk in their own counsels.
12بنابران آن ها را به سختیِ دل شان ترک کردم تا خواهشهای نفس خود را دنبال کنند.
13Oh that my people would listen to me, that Israel would walk in my ways!
13ای کاش قوم برگزیده ام به من گوش می دادند و اسرائیل در طریق های من روان می بود.
14I would soon subdue their enemies, and turn my hand against their adversaries.
14آنگاه دشمنان شان را بزودی شکست می دادم و دست خود را بر ضد مخالفان آن ها بر می گردانیدم.
15The haters of Yahweh would cringe before him, and their punishment would last forever.
15آنانی که از خداوند نفرت دارند با ترس در برابر او تعظیم می کردند و گرفتار مجازات ابدی می شدند.اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
16But he would have also fed them with the finest of the wheat. I will satisfy you with honey out of the rock.”
16اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»