¹For everything there is a season, and a time for every purpose under heaven:

¹Alles heeft een bestemden tijd, en alle voornemen onder den hemel heeft zijn tijd.

²a time to be born, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up that which is planted;

²Er is een tijd om geboren te worden, en een tijd om te sterven; een tijd om te planten, en een tijd om het geplante uit te roeien;

³a time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up;

³Een tijd om om te doden, en een tijd om te genezen; een tijd om af te breken, en een tijd om te bouwen;

⁴a time to weep, and a time to laugh; a time to mourn, and a time to dance;

⁴Een tijd om te wenen, en een tijd om te lachen; een tijd om te kermen, en een tijd om op te springen;

⁵a time to cast away stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to refrain from embracing;

⁵Een tijd om stenen weg te werpen, en een tijd om stenen te vergaderen; een tijd om te omhelzen, en een tijd om verre te zijn van omhelzen;

⁶a time to seek, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;

⁶Een tijd om te zoeken, en een tijd om verloren te laten gaan; een tijd om te bewaren, en een tijd om weg te werpen;

⁷a time to tear, and a time to sew; a time to keep silence, and a time to speak;

⁷Een tijd om te scheuren, en een tijd om toe te naaien; een tijd om te zwijgen, en een tijd om te spreken;

⁸a time to love, and a time to hate; a time for war, and a time for peace.

⁸Een tijd om lief te hebben, en een tijd om te haten; een tijd van oorlog, en een tijd van vrede.

⁹What profit has he who works in that in which he labors?

⁹Wat voordeel heeft hij, die werkt, van hetgeen hij arbeidt?

¹⁰I have seen the burden which God has given to the sons of men to be afflicted with.

¹⁰Ik heb gezien de bezigheid, die God den kinderen der mensen gegeven heeft, om zichzelven daarmede te bekommeren.

¹¹He has made everything beautiful in its time. He has also set eternity in their hearts, yet so that man can’t find out the work that God has done from the beginning even to the end.

¹¹Hij heeft ieder ding schoon gemaakt op zijn tijd; ook heeft Hij de eeuw in hun hart gelegd, zonder dat een mens het werk, dat God gemaakt heeft, kan uitvinden, van het begin tot het einde toe.

¹²I know that there is nothing better for them than to rejoice, and to do good as long as they live.

¹²Ik heb gemerkt, dat er niets beters voor henlieden is, dan zich te verblijden, en goed te doen in zijn leven.

¹³Also that every man should eat and drink, and enjoy good in all his labor, is the gift of God.

¹³Ja ook, dat ieder mens ete en drinke, en het goede geniete van al zijn arbeid, Dit is een gave Gods.

¹⁴I know that whatever God does, it shall be forever. Nothing can be added to it, nor anything taken from it; and God has done it, that men should fear before him.

¹⁴Ik weet, dat al wat God doet, dat zal in der eeuwigheid zijn, en er is niet toe te doen, noch is er af te doen; en God doet dat, opdat men vreze voor Zijn aangezicht.

¹⁵That which is has been long ago, and that which is to be has been long ago: and God seeks again that which is passed away.

¹⁵Hetgeen geweest is, dat is nu, en wat wezen zal, dat is alrede geweest; en God zoekt het weggedrevene.

¹⁶Moreover I saw under the sun, in the place of justice, that wickedness was there; and in the place of righteousness, that wickedness was there.

¹⁶Verder heb ik ook gezien onder de zon, ter plaatse des gerichts, aldaar was goddeloosheid; en ter plaatse der gerechtigheid, aldaar was goddeloosheid.

¹⁷I said in my heart, “God will judge the righteous and the wicked; for there is a time there for every purpose and for every work.”

¹⁷Ik zeide in mijn hart: God zal den rechtvaardige en den goddeloze oordelen; want aldaar is de tijd voor alle voornemen, en over alle werk.

¹⁸I said in my heart, “As for the sons of men, God tests them, so that they may see that they themselves are like animals.

¹⁸Ik zeide in mijn hart van de positie der mensenkinderen, dat God hen zal verklaren, en dat zij zullen zien, dat zij als de beesten zijn aan zichzelven.

¹⁹For that which happens to the sons of men happens to animals. Even one thing happens to them. As the one dies, so the other dies. Yes, they have all one breath; and man has no advantage over the animals: for all is vanity.

¹⁹Want wat den kinderen der mensen wedervaart, dat wedervaart ook den beesten; en enerlei wedervaart hun beiden; gelijk die sterft, alzo sterft deze, en zij allen hebben enerlei adem, en de uitnemendheid der mensen boven de beesten is geen; want allen zijn zij ijdelheid.

²⁰All go to one place. All are from the dust, and all turn to dust again.

²⁰Zij gaan allen naar een plaats; zij zijn allen uit het stof, en zij keren allen weder tot het stof.

²¹Who knows the spirit of man, whether it goes upward, and the spirit of the animal, whether it goes downward to the earth?”

²¹Wie merkt, dat de adem van de kinderen der mensen opvaart naar boven, en de adem der beesten nederwaarts vaart in de aarde?

²²Therefore I saw that there is nothing better, than that a man should rejoice in his works; for that is his portion: for who can bring him to see what will be after him?

²²Dies ik gezien heb, dat er niets beters is, dan dat de mens zich verblijde in zijn werken, want dat is zijn deel; want wie zal hem daarhenen brengen, dat hij ziet, hetgeen na hem geschieden zal?